Gecenin bir körü, bir amaç için delicesine kafayı dağıtmaya çıkan bir genç kız ile kendini sadece karanlıklarda saklamayı beceren bir adamın, geceyarısı kaçamağı...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Genç kız saçlarında ki kokunun sonsuza kadar kalması için dua ederek son kez yanında oturan Barlas'a baktı. Ardından ağacın dibinden sendeleyerek kalktı.
"Gitmem gerek."
Barlas gülerek Lalin'e döndüğünde durumu kendi çapında açıkladı.
"Kaçman gerek."
Lalin cevap vermeden sadece baktı. Son kez bakar gibi, tüm zerresini içine kazır gibi... Derin bir nefes alarak kokusunu içine hapsettikten sonra son kez veda etti.
"Kendine iyi bak."
Barlas da Lalin gibi ayaklandı ve yüzünde ki gülümsemeyi silmeden konuştu.
"Bana ancak sen iyi bakabilirsin."
Lalin bu çabanın faydasız olduğunu daha nasıl anlatacağını bilmediği için sadece ufak bir tebessüm ederek oradan uzaklaştı. Kendince gitti ama aslında sadece kaçtı...
Aradan geçen bir kaç günün ardından Lalin evinde dinlenirken kapı çaldı. Beklediği herhangi bir kimse ya da çağırdığı biri yoktu. Üstünde başında ne olduğuna dikkat etmeyerek pijamalarıyla kapıyı açtığında kimseyle karşılaşmadı. Yerde duran kutu hariç... Ne olduğunu merak ederek ve kimin bırakmış olduğunu düşünerek kutuyu yerden aldı. Kapıyı kapatıp içeri geçtiğinde hızla cam kenarına gitmesi gerektiğini düşündü. Kimin bıraktığını görebilirdi. Aradan geçen 5 dakikanın ardından apartmandan kimse çıkmayınca genç kız kutuyu açmak için masanın başına geçti.
Hediye kutusuna benzer bir hali olan büyük kutuyu tedirgin bir şekilde açan genç kız ne beklemesi gerektiğini bilmiyordu. Herhangi bir tahmini bile yoktu... Kutunun kapağını kaldırdığında kocaman bir oyuncak ayıyla karşılaşınca şaşkınlığını gizleyemedi. Kaşlarını çatarak oyuncak ayının kenarında duran kağıdı eline aldı. Gönderen kişiden bir not olduğunu düşündü. Kartı açıp merakını dindirdi.
'Ben gelene kadar bununla idare et Mahperi... Sana sarılamadığım her saniye için.'
Lalin kağıdı bir köşeye bırakıp kutunun içinden oyunca ayıyı çıkarttı. Genç kız o an dalgaların sesini ve sessizliğin çığlığını işitti. Mavi gözlü kalp sancısı içinde ki tüm dengeleri düzeltiyordu. Sanki, bir rüzgar gibi... Esintisiyle içinde bir huzur yaratmaya çalışıyordu. Ayıyı koltuğa koyup yanına oturdu. Ve garip bir heyecanla ayıya doğru dönüp tebessüm etti.
"Hoşgeldin."
Gözlerini kapatıp ayının yumuşaklığına kendini bıraktığında ufak bir sis perdesiyle buluştu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
