Gecenin bir körü, bir amaç için delicesine kafayı dağıtmaya çıkan bir genç kız ile kendini sadece karanlıklarda saklamayı beceren bir adamın, geceyarısı kaçamağı...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Merhaba...
Seninle dertleşmek günden güne zorlaşıyor. Bazen kalemi tutacak güç bulamıyorum... Neden canım hala yanıyor? Bir cevabı olması gerekir değil mi? Sanki tek acı çeken benmişim gibi hissediyorum.
Bugün, hayata yeniden başladığım gün olsun istiyorum. En baştan... Önce yeni bir eve çıkmam gerekiyor. Sanırım bunun üstesinden gelebilirim.
Bana şans dile.
14.05.2010
Hayat birbiri ucuna eklediğimiz anlardan ibarettir. Acılarımızı bazen başka acılara bazen de tarifi imkansız sevinçlerin dibine iliştiririz. Bazen de ortaklaşırız tüm duygularımızı... Lalin'in acısı, Barlas'ın aşkına karışırken yeniden hayat bulan tüm duyguları ayağa kalkıyordu. Birbirine karışan her renk gibi, onların aşkı da farklı bir ahenkle dans ediyordu. Sadece Lalin bunun farkında değildi...
Barlas gülümseyerek genç kıza döndü.
"Fazla tatlıydın."
Lalin hatırlayamadığı her anı da olduğu gibi gerilmişti. Anlatılanların bir kısmını bölük pörçük hatırlasa da devamı yoktu. Öncesi ve sonrası, yoktu. Anımsamaya çalışarak gözlerini yumdu. Olur olmadık zamanlarda o etrafını saran sis bulutu, deliğin birine girmiş ve onunla dalga geçiyordu sanki. En ihtiyacı olduğu an da onu terk etmişti anıları...
"Daha sonra ne oldu peki?" dedi istemsizce. İpin ucunu bağlamak istiyordu. Silikleşen tüm anılarını geri istiyordu. Barlas arkasındaki ağaca yavaşça yaslanıp gözlerini yumdu. O gecenin her saniyesi, hissedilmeye değerdi.
Genç adam gülümseyerek oturduğu bar sandalyesinden ayran budalası gibi genç kızı izlemeye başladı. Öyle dertli ve öyle tatlı gözüküyordu ki, kapılmamak elde değildi. Her hareketi, her mimiği ve her bakışı kendine özgüydü sanki. Barlas tek bir anını bile kaçırmadan bu şöleni izlemek istiyordu. Genç kız sıkıntılı bir şekilde birayı yudumladıktan sonra tekrar barmene seslendi.
"Barmen bey?"
Barmen bu kez gülerek genç kıza dönünce Barlas sebepsizce gerildi. Sanki o'na gülmesi gereken tek kişi oymuş gibi hissetti. Sadece ben gülmeliyim diye düşündü. Barmen beziyle tezgahta ki ıslaklıkları silerken Lalin'e baktı.
"Bir şey mi istiyorsun?"
"Çarpacak bir şeyler var mı?"
Barmen gülerek kaşlarını çattı.
"Ne anlamda?" dedi anlamlı bir sesle. Barlas bir kat daha gerilmişti. Durumdan oldukça hoşnutsuzdu fakat elince müdahale edebilecek elle tutulan bir durumda yoktu... Belki de müdahele etmesini isteyen de yoktu. Yine de gerilmekten kendini alamadı.
