Geceyarısı Kaçamağı

Bölüm 3 • İlk anı.

Genç kız barın girişine geldiğinde gergin ve tedirgin bir halle Barlas denilen o adamın verdiği zarftan ödünç aldığı parayı taksiye verdi. Ardından taksiden inerken de telefonunun ve cüzdanının burada olması için dua etti. Çünkü ne aklında bir telefon numarası ne de eve gidecek parası vardı. Gerçi parası olsa bile anahtarları çantasındaydı ve çantası da şuan bir bilinmezin içine hapsolmuş durumdaydı.

Kapıdan içeri girerken adamlardan biri hızla önüne geçti.

"Kapalıyız."

Genç kız dün gecenin aksine daha tedirgin bir şekilde adama baktı. Hatırladığı şeylerden biri de buraya girişiydi. Şuan ki ruh halinin aksine dün gece oldukça hızlı bir giriş yapmıştı. Üstelik hiç şüphe etmeden. Oysa şuan şüpheci bakışlarla etrafını süzüyordu. Derin bir nefes alıp başını iki yana salladı.

"Dün gece bir şeyimi unuttum sanırım içeride. Ona bakmam lazım."

Genç adam önce bir adım geri çekilip kıza baktı. Ardından da sanki tüm emir komuta ondaymış gibi bir adım yana çekildi. Bu genç kız için bir yeşil ışıktı. Hızlı adımlarla merdivenleri arşınlayıp aşağı indiğinde boş bar sandalyeleri ve çalışan birkaç kişiyle karşılaştı. Hiç biri dünden kalan anıların verdiği hissi veremiyordu.

Kafa karışlığı dolu bir halde barmen kısmının olduğu yere ilerledi fakat kimse yoktu. Çalışanlardan birini durdurdu.

"Bakar mısınız?"

Adam onca işimin arasında bir sen eksiktin der gibi durup acı çeker bir ifadeyle yüzüne baktı.

"Evet?"

"Barmen burada mı acaba?"

Acı çeken ifadesiyle akıllarda yeni bir yer edinen genç adam bıkkın bir tavırla 'birazdan burada olur' diyerek yoluna devam etti. Genç kız sıkıntıyla alnını bar masasına dayayıp derin bir nefes aldı.

"Başıma böyle şeyler gelmek zorunda mıydı?!"

Hem bir sitem hem de daha fazla sitem yüklüydü cümlesi. Tam bir kez daha sabır çekecekti ki dün geceden kalma tanıdık bir ses daha işitti.

"Bu kadar çok içersen, başına daha kötü şeyler de gelebilir."

Genç kız hızla başını koyduğu bar masasından kaldırdı. Ardından gün gece ilk karşılaştığı adamla yani barmenle göz göze geldi.

"Ah sonunda tanıdık biri!"

Barmen gülerek ceketini çıkarttı ve kendi bölgesinde bir yerlere astı. Ardından da her zaman omzunda duran o beyaz bezi hızla savurup olması gerektiği yere omzuna aldı.

"Sana nasıl yardımcı olabilirim Laaaalin?"

Genç kız hem ismini garip bir şekilde söylemesine hem de ismini bilmesine şaşırarak barmene kocaman gözlerle baktı.

"Adımı biliyorsun?"

"Daha bir çok bilgi biliyorum." Dedi gülerek. Ardından da bardakları silmeye başladı. Genç kız telaşla ve ciddi bir tavırla adama bakmaya başladı.

"Ne gibi şeyler?"

"Ailenle ilgili mesela... Abin yeni evlenmiş. Dün gece tebrik etmiştim aslında."

Adam durumdan hem haz alıyor hem de genç kızın merakıyla dalga geçiyordu. Böyle vakalar genç kızın başına ilk defa geliyor olsa da adam buna alışıktı. Her defasında akşamdan kalma bir virane kapısını böyle çalar ve 'dün gece neler oldu' moduna girerdi. Genç adam mesleği gereği buna alışmış ve eğlenmenin yollarını bile bulmuştu.