She's My Blonde Girlfriend (COMPLETED)

CHAPTER 50

Chapter 50

Sophia's POV

One fine hapon...

Haaay nako,wala nanaman akong gagawin..

Tatambay nanaman ba ako dito? Araw araw nalang talaga.. Kung nag aaral nalang ulit ako..

Look, I quit studying in the States.. Why? Ayoko na doon.. Simple as that..

Kaya lang naman ako pumunta doon kasi my father said so.. And tinakot niya ako.. Kaya may mga naiwan akong kaibigan dito..

But I'm back now. At mag-aaral ako ulit dito.. Nothing's gonna stop me even my dad! Kaya ako bumalik dito for something.. Something na hindi nakapagpa-tulog sa akin in States..

Kaya hintayin nila ako.. Hintayin NIYA ako..

"Sophia.."

Napatingin ako kay tita.. Mother ni Rinoa.. Yes I stay here, bumalik na kasi si mommy sa States then dito muna nila ako pina-stay..

I don't hate them, I only hate that Rinoa girl idamay mo pa yung cheerleader niyang kapatid..

Why? Actually we are childhood friend other than we are cousin.. I love her as my best friend before.. Pero lahat ng pagmamahal na iyon ay napalitan ng pagka-inggit and rage..

Yes, you always hear that story.. Yung magagalit ka sa pinsan mo dahil naiinggit ka sa kanya..

Siya palagi ang bida sa school, siya yung mas marami ang kaibigan kesa sa akin, siya yung mas mataas ang grades kesa sa akin, crush siya ng crush ko noon.. And the most importantly, kinalimutan niya ako..

Nag bakasyon lang kami nila mom in States for one month pero pagka balik namin dito, ito lang ang sinabi niya.. "Sino ka ba? Kilala ba kita?"..

Nagtatakang tinignan ko siya nun.. Nung una akala ko nagbibiro siya.. Sinakyan ko nga siya nun eeh in front of her new friends..

"Hey! What are you doing?! Get down please!"

Sabi niya sabay baba sa akin.. Halatang galit na naman na siya..

"Look, ayoko talagang maging rude sayo pero ano bang ginagawa mo? You keep on calling me your cousin.. But seriously? I don't know you.. So please? Get lost.. Sorry for being rude.."

We were grade 4 that time..

Sabi niya sabay alis.. Tumingin pa siya sa akin.. Ako? I cried.. Umuwi ako sa amin..

Takang tinanong ako ni mom pero hindi ko iyon sinabi.. Ayokong malaman nila iyon..

Hanggang sa nag laon.. Nagalit ako sa kanya. Hindi ko alam kung bakit ganun nalang ang inasal niya sa akin.. Dahil ba umalis ako? Pero bakit naman siya ganun?!

Hanggang sa nag laon.. I grew up.. Pumunta kami ulit sa States nung 3rd year highschool pa ako. Pero hindi ko nagustuhan doon..

Katulad lang ng sinabi ko pinilit lang ako ni dad na mag aral doon..

Then ngayon.. Naghahanap na ako ng papasukang school.. Ayoko sa EGA.. Gusto ko sa iba..

"Yes tita?"

"Naka pili ka na ba ng school na gusto mong pasukan?"

Sabi niya sabay pasok sa room na may dala-dalang cookies.. I guess luto niya iyon..

"Umm yes tita.. I'm thinking in Western Felicity Academy.."

"Oh.. Sige para naman may kasama si Rinoa doon.."

I smirk na palihim.. In a school with her? SUUUUUURE!!!

"Ay sige tita! I'm sure matutuwa iyon!"