Lost at last (part 4)

flying - 9

Previously:

Noa, Nova en ik staan na driekwartier bij onze gate.

Zodra de kust veilig is, duwen we Nova hardhandig tegen de betegelde muur. Geschrokken probeert Nova zich los te wurmen, maar we houden hem stevig vast.

'Mila, fouilleer hem.' zegt Noa.

'Echt niks gevonden?' vraagt ze later.

'Nope.' zeg ik.

Zodra ik allen ben haal ik trillend het kleine briefje tevoorschijn.

Breng ze. Levend. Zware maatregelen voor elke dag die verstrijkt zonder dat jullie er zijn.

Good luck.

Z

---

(Vanaf Mila gezien).

Trillend zit ik in het vliegtuig. Ik zit bij het raam, naast me Noa en bij het gangpad Nova. Ik ben zo angstig dat de druppels bijna over mijn hoofd lopen.

Angstig voor het vliegen, maar ook door het briefje. Ik had het kunnen weten, Nova moest dit doen van Z. Hij heeft ons in de val gelokt. Maar ook Nova zelf is in gevaar. Deze keer moet hij ook gaan oppassen.

Ik kijk uit het raampje. Buiten is het pikkedonker. De zon komt pas over een uur of twee op.

Ik schrik op als de stewardess de veiligheidsdingen begint uit te leggen. Ik luister zenuwachtig goed mee, want wie weet wat er deze keer gebeurd.

Terwijl ze uitlegt, voel ik de motoren van het vliegtuig opstarten en het vliegtuig begint te rijden naar de opstijg baan. Zodra ik het vliegtuig in beweging voel komen, gasp ik naar adem en knijp de leuningen zo ongeveer fijn.

Ook Noa kijkt vrij angstig uit haar ogen, al wil ze het verbergen. Nova daarentegen ziet er relaxt uit. Naja, niet helemaal, ook bij hem zie ik iets van angst, maar dat zal door het briefje komen dat ik heb gevonden en niet door het feit dat we over vijf minuten in de lucht vliegen.

De stewardess is gestopt met praten en de motoren beginnen nog harder te draaien dan ze al deden.

Dan voel ik Noa mijn hand vastpakken. Ik kijk haar aan. Ze glimlacht zwak naar me en ik pers er ook een glimlach uit. 'Het komt goed.' fluistert ze. Ik knik en zet mijn koptelefoon op.

Dan beginnen de motoren nóg harder te draaien en raast het vliegtuig naar voren. Mijn muziek zet ik op zijn hardst en ik knijp mijn ogen dicht en de leuning fijn.

Daar gaan we.

Na een paar seconden hoor ik de wielen niet meer over de grond gaan en worden we naar achteren gedrukt. We zitten in de lucht. We vliegen.

Ik kijk uit het raampje en zie Amsterdam met al zijn lichten. Iets meer gerustgesteld sluit ik mijn ogen.

En dan schiet me opeens een vraag te binnen. Waar gaan we naartoe?

~~~~~~~

Ahaaha en toen kwam ik er ineens achter dat ik dit hoofdstuk nog moest publiceren ;D

SORRY GUYS

Ik heb het zo druk en nee, dat zijn geen smoesjes of zoiets.

Mijn To Do list:

- surprise voor vrienden maken

- surprise voor familie maken

- Profielwerkstuk

- SE's leren

- Fangirlen over Fall Out Boy

- Muziek luisteren

- School -_-

enz,

enz,

enz.

Dussss, sorrrrrryyy, ik ga vanavond schrijven en m'n best doen, verwacht geen snelle updates :(

(Al helpen stemmen en comments wel ;)

love youuuu

:)x