Lost at last (part 4)

fouilleren - 8

Previously:

Ik heb Noa verteld over Nova's plan.

'Ik vertrouw Nova niet. Dus als wij twee met hem mee gaan om Jack te zoeken, blijven wij twee ongemerkt contact met David houden. David kan dan volgen waar we zijn en kijken voor gevaar. Goed plan?'

Ik begin te grijnzen. 'Dus we doen mee aan twee geheime missies?'

Ik krijg een bericht van Nova.

Over twee dagen op Schiphol. Ik heb tickets. Zorg voor zo min mogelijk bagage.

'Oh shit, Noa,' zeg ik met een geschrokken gezicht, 'ik denk dat we gaan vliegen.'

---

Met klamme handen sluit ik de deur van mijn huis zachtjes. Buiten is het ijskoud en pikkedonker. Niet dat ik wat anders had verwacht, het is namelijk half drie 's nachts. 

Ik voel me vreselijk slecht. Het is de tweede keer in nog geen vier maanden dat ik wéér wegloop. Wat zullen mijn ouders deze keer denken? 

Ik schud mijn hoofd. Alles voor Jack.

Mijn rugzak gooi ik over mijn rug. Ik heb geen flauw idee hoelang Noa, Nova en ik wegzijn, dus heb ik gewoon zoveel mogelijk in dit kleine rugzakje gepropt. 

Ik kijk op mijn mobiel. Het is precies half drie. Noa en ik hebben om het hoekje van mijn huis afgesproken om een taxi naar Schiphol te regelen.

Ik wrijf in mijn ogen en gaap diep, dan begin ik te lopen naar Noa en de taxi.

Vijf minuten later zijn we op weg naar Schiphol. In de auto is het koud en trillend zit ik tegen Noa aan. Noa is druk bezig met David Whatsappen. 

We hebben binnen vijf dagen een soort zendertjes kunnen bestellen op internet, waardoor David ons kan blijven zien. David doet sinds dit jaar zijn studie informatica of zoiets, maar hij is in elk geval goed in dit soort technische dingen en het is hem gelukt ons vanaf nu te volgen op zijn computer.

Hoe dichter we bij Schiphol komen, hoe zenuwachtiger ik wordt. Met trillende vingers check ik of ik alles heb, voor de twintigste keer. 

Dan, een half uur later zijn we er. Ik kijk zenuwachtig om me heen. Het is nu kwart over drie. Over een uur en een kwartier vliegen we.

(Vanaf Noa gezien).

Mila, Nova en ik staan na driekwartier bij onze gate. Ik werp Mila een blik en ze knikt. Dan stap ik op Nova af.

Nova ziet er weer goed verzorgd uit. Zijn zwarte haren zitten als een vogelnest op zijn hoofd, hij heeft een zonnebril voor zijn ogen geschoven en hij kijkt alles behalve gerustgesteld.

'He, Nova.' sis ik. Nova draait zijn gezicht naar mij toe. 'Loop even mee.' zeg ik en wenk naar de mannen wc's.

Hij fronst zijn wenkbrauwen en kijkt naar Mila. Mila knikt en loopt met mij mee. We lopen met z'n drieën naar de mannen wc's, waar niemand is. 

Zodra de kust veilig is, duwen we Nova hardhandig tegen de betegelde muur. Geschrokken probeert Nova zich los te wurmen, maar we houden hem stevig vast.

Mila haalt zijn zonnebril van zijn gezicht en we zien zijn grote wallen onder zijn rode ogen.

'Wat doen jullie? Laat me los!' roept Nova. 

'Voorzorgsmaatregelen,' mompelt Mila. 

'Mila, fouilleer hem.' zeg ik en druk mijn arm tegen zijn nek aan. 

Mila doorzoekt zijn zakken en rugzak grondig, terwijl ik Nova goed vasthoudt.

'Jullie zijn gek.' zegt Nova, terwijl hij zich probeert los te wurmen uit mijn greep. 

'Niks.' zegt Mila na een tijdje.

'Sure?'

'Jep.'

Ik laat Nova los. Hijgend en woest kijkt hij ons aan. 'Jullie kunnen mij vertrouwen, je hoeft me niet nog te fouilleren, hè?'

'We willen niet dat je nog een keer een vliegtuig kaapt en laat neerstorten, als je ons begrijpt.' zegt Mila en steekt Nova's zonnebril naar hem uit.

Nijdig grijpt hij de zonnebril en zet hem op, om vervolgens de mannen wc uit te lopen.

Zodra hij weg is, kijk ik Mila opnieuw aan. 'Echt niks gevonden?'

'Nope.' zegt Mila. 

'Oké. Naja, dan gaan we maar, kom.' zeg ik en loop de wc uit. 

'Wacht,' zegt Mila, 'Ik ga nog even naar de wc.'

Ik knik en loop de deur uit.

(Vanaf Mila gezien).

Ik zit in een hokje op de mannen wc. 

Trillend haal ik het kleine briefje tevoorschijn.

Breng ze. Levend. Zware maatregelen voor elke dag die verstrijkt zonder dat jullie er zijn.

Good luck.

Z

~~~~~~~~~

Zo, pfoehoe, eindelijk een nieuw hoofdstuk! Sorry hoor jongens, maar ik heb het ZOOO druk met school, en ik kan het niet ontkennen maar ik was ook niet in een ontzettende schrijfbui, maarrr ik ga echt m'n best doen. I PROMISE :)

Dussss, 

ik hoop op een paar stemmen en comments, dan krijg ik weer meer motivatie ;D

love yaaa :)x