It Gets Better - ft. Liam Payne

Deel 25

Juul’s  POV

Daar lig ik dan. Opnieuw in een ziekenhuis. Deze kamer is veel kleiner als de vorige kamer in het andere ziekenhuis. Over een paar minuten komt er een dokter ons uitleggen wat deze methode inhoud. Ik ben benieuwd, zenuwachtig maar vooral opgelucht. Misschien zouden ze me eindelijk beter kunnen maken. Liam zat nerveus op de rand van het bed, ik sloot mijn ogen langzaam en opende ze daarna weer. Het deed me pijn om Liam zo te zien, en dat allemaal voor mij.. Ik reikte mijn hand naar Liam uit, die hij snel vast greep. Ik voelde zijn handen trillen, hij was echt heel erg nerveus..  Er kwam een dokter binnen. Dun, bruin rossig haar, blauwe ogen en een speelse glimlach.

‘Goedemiddag, ik ben dokter Kees. Ik kom jou eens even uitleggen wat deze methode in houd!’ Ik glimlachte naar hem. Ineens werd zijn blik heel serieus en hij staarde van mijn ouders, naar mij, toen naar Liam en weer terug naar mij. Ik voelde dat deze behandeling niet zomaar wat zou zijn..

‘De behandeling, de enige manier om jou leven te redden, is zeer ingrijpend.. Ik ga er maar niet omheen draaien, want de enige manier om je te proberen in leven te houden is door je in een kunstmatige coma te brengen..’ Het was een paar seconden stil, ik schrok van wat die dokter me zei, maar het maakte me ook rustig.. ‘Het is een zware behandeling, die we alleen kunnen uitvoeren als iemand, volledig in slaap is. De patiënt word in een coma gehouden, totdat het lichaam sterk genoeg is om weer te vechten tegen de kankercellen, begrijp je dat?’ Ik knikte en glimlachte naar Liam, die mij angstvallig aankeek. Ik gaf hem een bemoedigend knikje en lachte nog even naar mijn ouders.

Mijn vader probeerde allerlei opties te bedenken, zodat ik maar niet in coma hoefde, maar ik bracht hem op andere gedachten. ‘Lieve mam, pap en Liam. Ik ga gewoon lekker slapen. Ik hoef even niet meer te vechten tegen die cellen, ik neem een soort pauze.’ Mijn moeder keek me hoofdschuddend aan. Ik knikte naar haar en pratte verder ; ‘Ik ga niet dood! Ik ga heerlijk dromen over ons!’ ik pakte Liam’s hand die onrustig aan het dekbed friemelde. Liam schudde zijn hoofd en ik zag de tranen over zijn wangen stromen. ‘Ik kan het niet Juul. Ik kan het niet!’ Ik keek hem liefdevol aan. ‘Dit kun je wel Liam! We zouden toch sterk zijn? Toen ik ziek was, werd jij sterk voor mij omdat ik het niet kon. Nu ga ik lekker slapen, ik word nu sterk voor jou, omdat jij het nu niet kunt!’ Liam knikte langzaam. De laatste details werden besproken met mijn ouders. Ik keek uit het raam naar de buitenwereld.

Ik zou lekker gaan slapen.. En als ik wakker word, ben ik genezen en kan ik weer met Liam aan onze toekomst werken. Ik voelde een brok in mijn keel. Ik wist niet hoelang ik weg zou zijn, maar het voelde prettig. Liam stond op van het bed en keek me aan. ‘Je ouders willen zo even met je alleen zijn, ik ga buiten even een luchtje scheppen. Ik kom terug lieverd! Ik kom terug!’ Ik knikte naar hem.

‘Ik weet het Liam, je zult me nooit alleen laten, ik weet het!’

----------------------------------------------------------------------------

Inmiddels heb ik het vervolg op dit boek ook al af, lees dus ook het vervolg ;Let's Make It Better - Liam Payne