Messing Up with Mr. Annoying

PHASE 2 JaceNLevyn

THANK YOU SA PAG FOLLOW:D

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Update #30

Lester Pov

Gabi na’t nagkayayaan kaming magbar ngayon… and nandito ako sa labas ng kwarto nina Rachel hinihintay siyang makapagbihis… hayyy dapat Masaya ako ngayon diba? pero…. Tsk…

I put my hands on my pocket and relax my back against the wall beside Rachel’s door… I can’t help but to think about her again… shit ka Lester si Rachel ang girlfriend mo dude hindi Siya… *sighed* nagrereplay na naman ulet sa isip ko ang sinabi niya kanina sa kusina, and kung ganu siya kasaya… well si Janice yan walang pakialam sa proper behavior- unlady like kung baga … at least Masaya siya diba? … hay -.-

Shit lang talaga… bakit feeling ko ako ang nadaya? ngayon ako naman ang unang humanap ng iba???

Tsk… let me clear something… MAHAL KO SI RACHEL… YAN ANG TOTOO, Masaya ako pag kasama ko siya… she’s one of a kind … I TRULLY love her … so bakit naman ako madadaya diba? nasa akin na si Rachel, mahal ko siya and mahal niya rin ako… perfect na at wala ng problema…

Patuloy kong kilukumbinsi ang sarili ko, hanggang sa hindi ko na namalaan ang paglabas ni Rahcel sa kanilang kwarto …

“You’re spacing out again” she said disappointedly.

Patay…. “just wondering on something babe… shall we go?” I taunted with a smile

“yeah…” and she smiled

I put my other arm around her waist. She’s quiet this time… hayyy “what are you thinking babe?” I whispered.

“I’m wondering if that ‘something’ you’re thinking about deals with me” bakit ganon ang tono niya? “haha forget it… I’m sure ako yan *wink* tara na? tayo na lang ang hinihintay dun eh”

*BAR*

“I’m sorry guys… nahuli na naman kami… my fault eh, napahaba kasi ang usapan namin ng manager ko” si Rachel.

“it’s okay sis… just in time lang” sagot naman ni Hanna…

Wala kaming ibang ginawa kundi, magkwentuhan, manood… a normal get together likes those old times. Napatingin ako kay Janice and hindi ko maiwasang isipin kung ano kami noon. Parang kailan lang nung ako madalas ang pagtripan niya at ganun din ako sa kanya, parang kailan lang din nung almost araw-araw kaming nagbabangayan, nagsusumbatan at nag-iinisan. Ngayon ibang-iba na,

“Now may we request Mr. Jace Fernando to come up on stage and serenade us all” narinig kong sabi ng emcee sa stage.

“huh? Ano daw?” – si Janice na parang biglang nagtaka. Well lahat naman kami. Habang si Jace naka-smirk lang

“Jace ikaw ba yun? Tinatawag ka daw”- siya pa rin. But Jace didn’t do something at nakasmirk lang siya na nakatitig kay Janice -__- “ui… huwag mo nga akong tignan lang… bakit may ganun?” …he seems enjoying this. Bakit paki ko ba? Wala naman diba? “hoy Jace… baliw ka ba? Pinagtitinginan ka na oh, punta ka daw dun”

Isa ako sa nanonood sa kanila. I admit, I don’t like what I’m watching this time.

*tsup*

O__O –ako

///_/// -si Janice

Then suddenly naririnig ko na ang hiyawan ng lahat… “naks. Yun ang damoves, ang lupet mo pareng Jace!!!!!” kantyaw at sigay ni Jay. At nakigaya naman ang lahat.