Hoofdstuk 21

10K 337 34
                                    

Ik werd wakker en wreef door mijn ogen. Zondag al weer. Ik stond op en liep naar mijn kast. Ik pakte mijn zwarte jurkje eruit en mijn beige blazer. Ik schoof in mijn beige sandaaltjes en pakte een tas en deed daar mijn spullen in. Ik deed mijn haren en mijn make-up en liep naar beneden toe. 

Gelukkig was Patrick niet beneden. Ik pakte snel een broodje en liep naar de lobby. De portier glimlachte naar me. "Goedemorgen mevrouw" "Goedemorgen Paul" Hij opende de deur en liet me naar buiten gaan. 

Ik wenkte een taxi en gaf het adres van Keegan. 

De voordeur werd al snel door Harvey open gemaakt. "Je bent er weer! Je was gister zo snel al weer weg" Ik glimlachte en koos om niet te reageren. "Keegan is nog buiten hardlopen, maar kom vooral binnen" "Dank u wel"

"Wil je iets te drinken? Ik ben thee aan het zetten"  Ik volgde Harvey naar de keuken. "Thee is prima, dank u wel" "Zeg alsjeblieft geen u meer" Ik lachte. "Oké" 

Ik ging aan het kookeiland zitten en pakte de warme kop thee tussen mijn handen. "Keegan vergeet wel vaker de tijd als hij iets afspreekt" Ik haalde mijn schouders op. "We hadden geen tijd afgesproken"

"Hanna, Keegan praat niet veel met me, daarom vraag ik het maar aan jou, is er iets tussen jullie?" Ik was even stil.  "Eerlijk gezegd, ik weet het niet zo goed, maar als het echt zo zou zijn, dan zal Keegan dat echt wel vertellen" Hij knikte. 

"Mijn zoon heeft wel vaker vriendinnetjes gehad, een week maximaal, en ik zou geen van alle missen, hopelijk kiest hij nu voor het juiste meisje" Keegan had soms vriendinnetjes maar dat was nooit serieus, meer een tijdelijke bezigheid. Als hij dan langs kwam voor Patrick had hij wel eens een meisje mee, een beetje sletjes. 

"Ben je er al lang?" Ik draaide me om en een bezweette Keegan stond in de deuropening. "Nee, nog maar net" Hij knikte en keek van mij naar zijn vader. "Ik ga wel snel even douchen dan zie ik je zo" Snel liep hij door naar boven. 

~*~

"Hanna!" Ik stond op en liep naar boven. "Ja?" Hij keek op. "Waarom was je zo vroeg?" Ik haalde mijn schouders op. "Ik ontloop Patrick tijdelijk, hij wil namelijk weten wat er gister is gebeurd" Hij knikte. 

Hij ging op zijn bed liggen. "Fijn hard gelopen?" Hij knikte. Ik ging naast hem zitten. "De volgende keer moet je maar mee gaan" Ik begon te lachen. "Ik ben serieus" Ik schudde mijn hoofd. "Ik kan niet hard lopen, ik heb echt geen conditie" 

"Serieus, hoe ben je dan zo gespierd, je hebt net geen sixpack" Ik haalde mijn schouders op. "Surfen" Hij ging rechtop zitten. "Echt?" Ik knikte. "Als je mij leert surfen, mag ik je dan leren hardlopen?" Ik dacht even na. "Oké" 

Het bleef even stil in de kamer. 

"Mis je Jaden?" Vroeg hij opeens. Ik schudde mijn hoofd. "Ik mis de tijden die we samen hadden" "Zo lang hadden jullie niet eens" Ik lachte klein. "Halverwege de vakantie in Miami" Hij kek me verbaasd aan. "Maar, later was het pas..." "De weddenschap, ik weet het, daarom wilde hij wachten, dat zei hij in ieder geval. Ik weet niet meer wat ik moet geloven namelijk."

Hij was even stil. "Dat is f... maar hij zei tegen me na die vakantie dat hij..." Hij maakte zijn zin niet af. "Weet ik, dat had je al verteld" "Het spijt me, Hanna, als ik het wist had ik het je niet verteld" Ik schudde mijn hoofd. "Nee, ik wil juist dat je over alles eerlijk bent. Ik ben geen gewonde puppy. Ik ben het zat dat dingen worden achter gehouden" 

Hij knikte. "Ik snap wat je bedoeld..." 

"Je vader vroeg aan mij of er iets tussen ons was" Flapte ik er opeens uit. Hij keek me verbaasd aan. "Wat heb je gezegd?" Ik keek naar mijn handen. "De waarheid, dat ik niet weet wat er tussen ons is" Keegan tilde met zijn vingers mijn kin op. 

"Kin op, je tiara is aan het vallen, prinses" Ik lachte. "Serieus, Keegan, na alles met Jaden... Ik wil zekerheid. Ik vertrouw mensen niet snel en ik wil weten waar ik aan begin" Hij knikte. "Dat snap ik. Eerlijk, ik weet ook niet wat er nou precies tussen ons is" 

"Ik wil je wel, maar we moeten denk ik nog even wachten tot het met Jaden niet meer zo vers is" Zei hij. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder. "Ja, dat is waarschijnlijk wel het beste" Hij pakte mijn gezicht met één hand vast. "Dat betekend niet dat ik je niet ga zoenen" 

Hij drukte zijn lippen op die van mij. Ik ging op zijn schoot zitten en ging met mijn handen door zijn haren die nog nat waren van de douche. 

Ik glimlachte door de zoen heen. "Hanna, je bent te mooi om te worden bedrogen" Ik keek Keegan aan en ging met mijn duim over zijn wang. "Alsjeblieft breek me niet, ik kan het niet nog een keer" Hij drukte zijn lippen weer op die van mij. "Nooit" Zei hij tegen mijn lippen. 

"Keegan?" Er werd op de deur geklopt. Ik ging van zijn schoot en ging weer normaal zitten. Hij haalde zijn handen door zijn haren. "Ja?" De deur ging open en zijn vader verscheen in de deuropening. "Ik moet even naar een cliënt en pas laat terug, je zusje is bij een vriendinnetje dus je moet vanavond zelf wat regelen met eten, er ligt geld op het kookeiland." Keegan knikte. "Oke, doei" 

"Doei Hanna, leuk dat je er weer was" Zei Harvey nog. Ik glimlachte en zwaaide. De deur sloot weer en Keegan zuchtte toen voetstappen de gang weer verlieten. "Wat is er tussen jou en je vader?" Vroeg ik. Hij keek op. "Niks, hij is gewoon nooit thuis en een enorme eikel" Ik keek hem verbaasd aan. 

"Omdat hij misschien niet veel er is, is hij niet meteen een eikel" Hij haalde zijn schouders op. "In mijn ogen wel" "Keegan, mijn ouders zijn ook altijd weg, maar dat betekend niet dat ik ze haat, want als ik ze nodig heb dan zijn ze er wel" 

"Mijn vader niet" Ik zuchtte. "Hij wil dat je hem binnenlaat. Keegan ik was ook zo, ik haatte mijn ouders dat ze er nooit waren maar toen gebeurde vorig jaar het één en ander en toen waren ze er wel voor me, als ze niet zo op me hadden gelet terwijl ik het niet in de gaten had, kon ik goed hier nu niet zitten" 

"Wat is er gebeurd? Iedereen vraagt zich dat af, je was een slimme meid en opeens je cijfers enzo..." Ik zuchtte. "Mijn ex, dat is wat er gebeurde. Hij ging het verkeerde pad op en trok me mee, dat is alles wat ik er over kwijt wil" Keegan knikte. "Dan zal ik niet verder vragen" Ik glimlachte dankbaar. "Maar Keegan, geloof me, je wil je vader een kans geven voor het niet meer kan" 

Hij knikte. "Oké, ik zal erover nadenken" Ik drukte een kus op zijn neus. "Meer vraag ik ook niet" Hij sloeg zijn arm om mijn middel. "Nu weer terug met waar we mee bezig waren toen we werden onderbroken" Ik lachte en drukte mijn lippen weer op die van hem.


heeyyy

zoals beloofd,

ik had niet naar de tijd gekeken toen ik het beloofde maar een belofte is een belofte dus hier is het volgende hoofdstuk weer!

laat weten wat je vond en vergeet geen reactie en vote achter te laten!!

Keegan en Hanna? 

zal het wat worden?

laat achter wat je denkt!

lovee yaaa alll  

My Brother's Best FriendWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu