ក្មួយសម្អប់ របស់ផាកស៊ុងហ៊ុន[The End]

Part 29 ឈឺ!!

អាហារពេលថ្ងៃក៏មកដល់ ត្រកូលផាកក៏នាំគ្នាញ៉ាំអាហារយ៉ាងរីករាតដោយមានហ៊ីស៊ឹងចូលរួមផងដែរ
បន្ទាប់ពីញ៉ាំរួចហ៊ីស៊ឹងក៏ត្រឡប់ទៅវិញដោតមានជេគជូនដំណើរ។
« ពេលណាពូមកទៀត?»ជេគសួរពូ
« លើកក្រោយ ការងារពូច្រើនណាស់»នាយអង្អែលក្បាលក្មួយ
« ខ្ញុំច្បាស់ជានឹកពូស្លាប់ហើយ»
« ប្ដីមិននឹកទៅនឹកអ្នកផ្សេង»ស៊ុងហ៊ុនពរដេយ៉ុនដើរមកជាមួយទឹកមុខប្រច័ណ្ឌ
« ពូ...»
« ពូទៅសិនហើយ»ហ៊ីស៊ឹងអោបជេញមុននឹងទៅ
« អោបប្រពន្ធគេ មិនឃើញប្ដីគេឈរនៅទីនេះទេ?»ស៊ុងហ៊ុនដើរទៅទាញជេគចេញមិនឪ្យហ៊ីស៊ឹងអោប
« យើងដូចមិនឃើញឯងមានចរិកបែបនេះសោះ»
« ក៏..ហើយមិច?»
« ពូហ៊ុន..បានហើយ!»ជេគខ្នាញ់ណាស់
« អូនកាន់ជើងវា»ប្ដីងរពរកូនចូលផ្ទះវិញ
« ឃើញទេ បានប្ដីចាស់ពូកែប្រច័ណ្ឌចឹងហើយ»
« ជេគដូចខ្វះប្រុសស្រឡាញ់ ទៅស្រឡាញ់អីអាហ៊ុនឆ្កឹងៗដូចគល់ឈើ»ហ៊ីស៊ឹងដៀលស៊ុងហ៊ុន
« ពូបានហើយ គាត់មកឮនឹងខឹងទៀតឡូវហើយ»
« ពូទៅហើយ លួងប្ដីបងតិចចងកបាត់»បន្ទាប់ពីហ៊ីស៊ឹងទៅបាត់ជេគផ្ញើកូននឹងឪ្យជុងវ៉ុនមើល គេឡើងទៅលួងប្ដីចាស់បន្ដិចងរដូចក្មេង
« ពូ..»ជេគហៅពូពេលឃើញនាយកំពុងតែគេងលើគ្រែ
« ពូឈឺមែន?»ជេគដើរមកអង្គុយក្បែរ ថែមទាំងស្ទាបថ្ងាសពូ
« ឈឺ!!»នាយឈឺ ឈឺខ្លាំងទៀតផង
« ឈឺអី?»
« ឈឺបេះដូង!!»នាយឈឺអាដុំសាច់នឹងខ្លាំង
« កើតអីបានឈឺ?»
« មកពីឃើញអូនអោបប្រុសផ្សេង»នាយទាញជេគមកអោបនិយាយដោយទឹមមុខកំសត់
« ពូប្រច័ណ្ឌ?»
« អូនចង់ឲ្យបងប្រច័ណ្ឌអ្នកណាទៀត?»
« សុំទោស...»
« អត់!»នាយងរហើយ
« ខឹងច្រើនមុខចាស់!!»
« ចឹងក៏លួងមក»
« អ៊ុប៎»ជេគក្រសោបមុខពូបឺតជញ្ជក់មាត់ពូយ៉ាងរោលរាល ដៃមាំលូកមកច្របាច់ត្រគៀកក្មួយយ៉ាងគគ្លើន នាយក៏អាក់បន្ដិច
« ពូមិនចង់?»
« យើងមិនចូលចិត្តនៅក្រោម»នាយក្រឡាសជេគឪ្យនៅក្រោមអោនថើបក្មួយបឺតជញ្ជក់ក្មួយខ្លាំងៗ អូសថើបចន្លោះកឆ្វេងស្ដាំ មុននឹងទាញអាវសឺមីសរឡើងដាច់ឡេវបឺតជញ្ជក់ បៅ ខាំញិញច្របាច់លេងតាមទំនើងចិត្ត
« អ្ហាស...ពូ»ជេគថ្ងូរឡើងពេលម្រាមដៃកណ្ដាលស៊កចូលចន្លោះភ្លៅធ្វើចលនាលឿនៗ រហូតគេបញ្ចេញទឹកថ្លាៗមកជាច្រើន ស៊ុងហ៊ុនអោនលិតទឹកនោះអស់មុននឹងយកភាពរឹងមាំស៊កចូលម្ដង
« ឈឺ...ពូ»វាឈឺដូចលើកដំបូង ជើងស្រឡូនត្រូវពូលើកដាក់លើស្មាចលនាបុកយឺតៗ តែជ្រៅៗសឹងដល់ក្រពះ ជេគអោបកពូបោសអង្អែលខ្នងពូទៅមក ដាស់អារម្មណ៍ពូកាន់តែខ្លាំង
« បងដាក់ទោសអូន..ដែលអោបប្រុសផ្សេង»នេះជាទោស ពូដាក់ទោសដែរក្មួយអោបប្រុសផ្សេង ដាក់ទោសឡើងរង្គើជើងគ្រែ ឡើងជើងក្មួយញ័រ
« ទៅងូតទឹក»នាយតូចទារងូតទឹកព្រោះតែខ្លួនគេស្អិតនឹងទឹកស្នេហ៍ ស៊ុងហ៊ុនមិនមាត់ក៏បីកាយតូចទៅងូតទឹក
ចូលមកដល់នាយដាក់កាយតូចបែមុខទៅកញ្ចក់ស៊កម្ដងទៀត វាយលុកពីក្រោយញ៉ាប់ៗឡើងជេគទន់ជើង នាយសម្លឹងមើលក្នុងកញ្ចក់ឃើញរាងកាយទាំងពីរកំពុងតែធ្វើចលនា ជេគថ្ងូរឡើងស្អកក ដៃសិតតែសរសៃច្របាច់ទ្រូងក្មួយលេងស្នាមញញឹមក៏មានឡើង
« អ្ហឹម...»នាយបញ្ជូលគ្រប់យ៉ាងឪ្យជេគ មុននឹងទាញមុខតូចបែបឺតជញ្ជក់មាត់ក្មួយទៀត ជេគអោបកពូជាប់ ជើងត្រូវនាយលើច្រកគៀវមុននឹងចាប់ផ្ដើមម្ដងទៀត
ផ្លាប់ៗ~~~
សំឡេងសាច់ប៉ាសាច់ខ្ទរពេញបន្ទប់ទឹក សំឡេងថ្ងូរកាន់តែបន្លឺឡើងខ្លាំងៗ មិនដឹងជាម៉ោងប៉ុន្មានរួចរាល់ ជេយ៍ដែលមកហៅកូនប្រុសនិយាយគ្នាឈរទ្រឹងមុខបន្ទប់យកដៃបិតត្រចៀកធ្វើមុខចង់យំភ្លាមៗ ពីរនាក់នេះលេងទាំងថ្ងៃ។
« លោកតា...ម៉ាមីទៅលើយូរម្លេះ»ដេយ៉ុនឃើញតាចុះមកវិញរត់ទៅសួរ
« គឺម៉ាមីចៅកំពុងញ៉ាំបង្អែម»នាយចេះតែនិយាយឪ្យតែរួច
« ញ៉ាំបង្អែមអី?»ជុងវ៉ុននិយាយឡើង ទាំងឆ្ងល់ឡើងទៅតាំងពីរបាយថ្ងៃរួចរហូតម៉ោង3ហើយមិនទាន់ចុះមកវិញ
« ម៉ាមីមានបង្អែមមិនឪ្យចៅញ៉ាំចឹង ដេយ៉ុនយើងឡើងទៅៗ»គេរកនាំប្អូនឡើងទៅញ៉ាំបង្អែមទើបជេយ៍ទៅចាប់មកវិញ
« អត់ទេ!! ចាំតាឪ្យតាតូចធ្វើឪ្យញ៉ាំវិញ»ជេយ៍អូសចៅទាំងពីមកអង្គុយលើសាឡុងវិញតែឡើងទៅដឹងតែចប់ហើយ ជុងវ៉ុនយល់ស្ថានការក៏ប្រញ៉ាប់និយាយ
« ចាំតាធ្វើឪ្យញ៉ាំណា អង្គុយលេងទីនេះសិនហើយ»ចៅងក់ក្បាលសឹមជុងវ៉ុនចាកចេញទៅផ្ទះបាយបាត់

សូមរងចាំភាគបន្ដ.....