Part 7 ឡើងគ្រែ!!

1.8K 113 1
                                        

ព្រឹកថ្មី....
ម្រាមដៃតូចៗលើមកបាំងមុខដើម្បៅកុំឪ្យពន្លឺព្រះអាទិត្យចាំងមកប៉ះផ្ទះមុខរបស់គេ ដៃម្ខាងស្ទើបរកប្អូនតែមិនឃើញជេគក្រោកសម្លឹងមើលជុំវិញក៏ឃើញថាជាបន្ទប់របស់.....ពូ!!
" ព...ពូ"ជេគហើបមាត់ហៅអ្នកជាពូតិចៗ ពេលឃើញនាយកំពុងឈរច្រតចង្កេះសម្លឹងគេ
" ពូយកខ្ញុំមកបន្ទប់ពូមែនទេ?"
" ឯងជាអ្នកដេកមមើមករកយើងខ្លួនឯង"នាយតបនឹងសំណួរជេគនឹងធ្វើដូចជាអស់សំណើច
" ពូកុហក!! ខ្ញុំមិនដែរដេកមមើចូលបន្ទប់គេទេ"ជេគក្រោកចេញពីគ្រែ
" ឯងចង់ទៅណា?"
" ខ្ញុំទៅបន្ទប់ ខ្ញុំវិញ"
" អ្នកណាអនុញ្ញាត?"ស៊ុងហ៊ុនដើរទៅបាំងពីមុខក្មួយ
" ហេតុអ្វីចបាច់ត្រូវការមានការអនុញ្ញាត?"
" បន្ទប់យើង ចូលហើយចេញវិញរៀងពិបាកបន្ដិច"
" ពូកុំតាប៉ែពេក!! ចេញពីមុខខ្ញុំទៅ"ចេញដើរគេចនឹងបម្រុងនឹងបើកទ្វា
" បើឯងហ៊ានចេញពីបន្ទប់នេះមួយជំហាន យើងនឹងកាច់ជើងឯងបំបាក់តែម្ដង"ជេគឮហើយក៏ងាកមកមើលមុខពូទាំងខឹង ពូឆ្កួតស្អីទៀតហើយ? បែករហូត...
" ពូ.....!!"
" ឡើងគ្រែ!!"
" អត់"
" ឯងចង់សាក? បើឯងហ៊ានក៏សាកទៅ ដឹងតែស្អែកឯងលែងចេញរួចហើយ"នាយនិយាយដោយមុខមាំមិនប្រែភ្នែកសម្លឹងក្មួយដែលក្បាលរឹងមិនព្រមស្ដាប់សម្ដីខ្លួន
" ខ្ញុំស្អប់ពូ...ហ៊ឹក ស្អប់ខ្លាំងៗៗៗ"ជេគស្រែកដាក់នាយរួចក៏ឡើងគ្រែវិញ
" យើងស្អប់ឯងដូចគ្នា!!"នាយតបរួចក៏ចាកចេញពីបន្ទប់បាត់
" ទៅបាត់ហើយ"ជេគក្រោកពីលើគ្រែនឹងដើរទៅបើកទ្វា ចេះសំណាងទ្វាមិនចាក់សោរគេក៏បម្រុងនឹងចាកចេញតែត្រូវភ្ញាក់ពេលពូបើកទ្វាចូលមក
" ចង់ទៅណា?"
" គឺខ្ញុំឃ្លាន "ជេគអង្អែលពោះតិចៗ
" នេះញ៉ាំទៅ"នាយហុច ថាសបាយឪ្យរាងតូច
" របស់ខ្ញុំមែនទេ?"
" អ៉ឹម.."ជេគក៏យកអាហារនោះមកញ៉ាំយ៉ាងឆ្ងាញ់ ស៊ុងហ៊ុនក៏ទៅអង្គុយជក់បារីលើសាឡុងក្បែរនោះដែរ
បន្ទាប់ពីញ៉ាំរួចហើយជេគក៏ងាកមកនិយាយជាមួយ
" ពេលណាពូឪ្យខ្ញុំចេញទៅ?"
" ថ្ងៃនេះឯងត្រូវនៅកំដរយើង"ជេគឮហើយធ្វើមុខជូរតែម្ដង មានការងារដែរត្រូវធ្វើណា
" ពូ.."
" យ៉ាងមិច?"
" ខ្ញុំ..."
" មកនេះមក"នាយបកដៃហៅក្មួយឲ្យមកជិត ជេគវិញក៏ដើរទៅជិត ស៊ុងហ៊ុនក៏ទាញដៃក្មួយឪ្យមកអង្គុយលើភ្លៅមាំ នឹងចាប់មុខរាងតូចឪ្យបែមកនិងបឺតមាត់ជេគតែម្ដង ជេគមិនរើកាន់តែថើបតបទៀត ឆ្លៀតឪកាសស៊ុងហ៊ុនយកកន្ទុយបារីដែរនៅសល់នោះមកជុចលើភ្លៅជេគ ជាហេតុធ្វើឪ្យជេគភ្ញាក់ព្រឺតព្រមទាំងដកមាត់ចេញវិញ
" ហ្អឹក..ឈឺ"ទឹកភ្នែកហូរមកតាមកន្ទុយភ្នែកតិចៗ ដៃត្រូវបានពូចាប់ជាប់ ពូក៏អោននឹងយកមាត់ទៅលិតលើភ្លៅជេគដែរមានកម្ទេចបារីនោះក៏ឃើញមានស្នាមក្រហមតែម្ដង
" ឈឺខ្លាំងទេ?"នាយសួរនឹងសម្លឹងមើលភ្លៅសរខ្ចីដែរមានស្នាមនោះ
" ឈឺ...ឈឺខ្លាំង"ជេគរំអួយដាក់ពូនឹងសម្រក់ទឹកភ្នែកចេញមក ស៊ុងហ៊ុនក៏ថើបថ្ពាល់លួងលោមក្មួយ
" ពូ...ជេគសួរមួយបានទេ!!"ជេគបានពូលួងយាយពីថាបានចិត្ត
" សួរដប់ក៏បានដែរ"ដៃអង្អែលភ្លៅក្មួយទៅមក
" ពូនឹងជែលហ្សាអីនោះជាសង្សារនឹងគ្នាមែនហី?" គេសួរទាំងមិនហ៊ានមើលមុខពូ គេដឹងថាពូកំពុងតែសម្លឹងមុខគេ
" មែនហើយ!!"ឮហើយជេគក៏រើចេញពីការអោបនាយ
" ចង់ទៅណា?"
" ពូទៅរកនាងទៅ ខ្ញុំជាក្មួយ នាងជាសង្សារ"ពូអោបកាន់តែណែន ជេគកាន់តែរើ
" ហើយយ៉ាងមិច?"
" ពូមានសង្សារ ខ្ញុំនឹងយកសង្សារមួយដែរ"កុំឪ្យចាញ់ចិត្តពូហាមមិនឪ្យមានសង្សារគេក៏ព្រម តែពេលនេះពូមានគេត្រូវតែមានដែរ
" មិនបាន!!"
" យ៉ាងមិច? ពូគ្មានសិទ្ធិមកហាមខ្ញុំឡើយ"ជេគងើបមុខសម្លក់មុខពូ ទាំងខឹងឡើងញ័រសាច់
" យើងមិនឲ្យមាន គឺអត់ហើយ"សម្ដីរឹងកំព្រឹស ហាក់កំពុងតែខឹងដែរក្មួយចង់មានសង្សារ
" បើចឹងខ្ញុំយកប្ដី!"
"  ប្ដីក៏មិនឲ្យយកដែរ"
" តែ...."
"អាម្នាក់ណាដែរហ៊ានស្រឡាញ់ឯងយើងបាញ់ចោលទាំងអស់"
" បើមិនស្ដាប់ កុំប្រាប់ថាយើងមិនបានប្រាប់"នាយដាក់ជេគលើសាឡុង ងើបចាកចេញទៅទាំងខឹង ខឹងខ្លាំង តែក៏មិនចង់ឈ្លោះគ្នាទើបដើរចេញសិន ជេគអង្គុយសម្លឹងពូចាកចេញទៅទាំងអន់ចិត្ត ពូមានសង្សារហើយ ហេតុអ្វីមកហាមនេះហាមនោះគេទៀត? ដឹងអត់ថាគេឈឺចាប់... ឈឺខ្លាំង...
" ពូទៅរកនាង?"

+ថ្ងៃត្រង់
តាំងពីព្រឹករហូតដល់ថ្ងៃជុងវ៉ុនមិនទាន់ឃើញកូនប្រុសចុះមកទៀត គេក៏រៀងឆ្ងល់ដែរតែមិនដាច់ចិត្តទៅហៅទើបថ្ងៃត្រង់ឡើងទៅហៅកូនប្រុស។
តុកៗៗ
" ជេគ...ជេគ..."
" ជេគកូននៅខាងក្នុងទេ?"
" អាប់ប៉ា"ជេគបើកទ្វាមកទាំងទឹកមុខស្ងួត
" កូនមិនស្រួលខ្លួនមែនទេ? "
" អត់ទេ កូនគ្រាន់តែងងុយគេង"
" ងូតទឹកទៅអាងបានញ៉ាំបាយ"
" បាទ"ជុងវ៉ុនក៏ចុះមកវិញ ជេគក៏បិទទ្វាវិញនេះសំណាងហើយដែរគេមកបន្ទប់វិញទាន់

+យប់
ម៉ោង8ទៅហើយ ជេគអង្គុយរងចាំពូផ្លូវទាំងតក់ក្រហល់នេះពូខឹងគេឡើងមិនចូលផ្ទះហើយមែនទេ មនុស្សអីក៏ចិត្តច្រើនម្លេះ។
" ពូទៅរកសង្សារគាត់ទេដឹង?"លាន់មាត់តិចៗពេលដែរនឹកឃើញថាស្មើនេះហើយពូមិនទាន់មកវិញទៀត
" ពូចាំមើលណា"ជេគដេកលើពូក្នុងបន្ទប់ពូនឹកឃើញឈុតដែរពូធ្វើជាកាដូរនោះមកពាក់
ខោខ្លីខ្មៅត្រឹមភ្លៅ អាវសាមឺពណ៍សរសំយ៉េសស្មាបង្ហាញឆ្អឹងដងកាំបិត មានទាំងខ្សែកពណ៍ខ្មៅនឹងបូត្រចៀកឆ្មាថែមទៀត ក្រោយពីស្លៀករួចជេគក៏បានថតរូបផ្ញើទៅពូទៀតផង ចាំមើលថាពូមករកគេឬក៏នៅជាមួយសង្សារគាត់ទៀត
បានផលពិតៗរំលងប្រម៉ាណជាង10នាទី ស៊ុងហ៊ុនមកដល់វិមានតែម្ដង ដៃមាំបើកទ្វាចូលមកទាំងក្នុងខ្លួនក្ដៅងំ ចូលមកដល់ក៏ឃើញក្មួយប្រុសគេងលើគ្រែរុំភួយជិតឈឹង នាយឈរសម្លឹងក្មួយបន្ដិចនឹងញញឹមចុងមាត់ សឹមទាញក្រវ៉ាត់កបន្ថូដើម្បីកុំឪ្យតឹង នាយបោះជំហានទៅរករាងតូច នឹងទ្រោបលើកាយតូចចាប់បឺតជញ្ជក់ ខ្លាំ..ងខ្លាំង.. ជេគភ្ញាក់ក្រញាងប្រឹងរុញកាយមាំចេញ តែនាយកាន់តែសង្កត់ណែន
" ពូ..."
" ដុតយើងសម្រើមណាស់"ស៊ុងហ៊ុននិយាយនឹងចាប់ដៃតូចជាប់
" ខ្ញុំធ្វើអីពូ?"ជេគធ្វើភ្នែកក្រឡេបក្រឡាប់ ហាក់ធ្វើមិនដឹងរឿងអ្វី
" ឯងគួរតែដឹងហើយ កុំធ្វើពើ"នាយចាប់ចង្កាតូចនឹងអោនបឺតមាត់ជេគម្ដងទៀត លើកនេះជេគក៏តបវិញ ស៊ុងហ៊ុនក៏លូកដៃចូលក្នុងអាវជេគច្របាច់ដោះក្មួយខ្លាំងៗជេគថ្ងូរបន្ដិចពេលពូប្រើម្រាមដៃរុករន្ធតូចមួយទំហឹង នាយធ្វើចលនាញ៉ាប់នឹងខ្លាំងៗ

ឈុតខ្លី

" ពេញចិត្ត?"

" លិតឪ្យខ្លាំងទៀត"

" កូនឆ្មាតូច"

" អ្ហាស..ពូ..."(🌚)

" យប់មិញជុងអ៉ីនឮសំឡេងអ្វីទេស្ដាប់មិនយល់"

" ឯងចេះតែនិយាយផ្ដេសផ្ដាស"

" កាត់អណ្ដាតក្មេងនិយាយច្រើន"

សូមរងចាំភាគបន្ដ...
ពូខឹង មិនចង់ឪ្យក្មួយមានសង្សារ មានប្ដីទេ
By : Zorahh 🤍

ក្មួយសម្អប់ របស់ផាកស៊ុងហ៊ុន[The End]Where stories live. Discover now