ក្មួយសម្អប់ របស់ផាកស៊ុងហ៊ុន[The End]

EP 9 លី ហ៊ីស៊ឹង!!

ព្រឹកថ្មី....
បន្ទាប់ពីសង្គ្រាមលើគ្រែបានបញ្ចប់ ជេគសន្លប់មិនដឹងជាប៉ុន្មានដឹងហើយទេ ម៉ោង10ទៅហើយជេគមិនទាន់ក្រោកទៀត គេហត់អស់កម្លាំងឈឺសព្វសាច់ ភែវភ្នែកដែរហើមតិចៗបើកសម្លឹងមលលជុំវិញក៏ឃើញថាគេកំពុងនៅក្នុងបន្ទប់របស់គេ ជេគក្រោកដឹងមិនចង់រួច គេខ្សោះអស់ទៅហើយ ។
តុកៗៗ
" ជេគ..កូនងើបឬនៅ?"ជុងវ៉ុនគោះទ្វាកូនប្រុសព្រោះមិនឃើញចុះទៅញ៉ាំអាហារពេលព្រឹក
" គឺ..កូនចុះទៅឥឡូវហើយ"ជេគតបសឹងតែមិនចង់ឮ
" កូនឈឺមែនទេ? អាប់ប៉ាចូលទៅបានឬអត់?"ជុងវ៉ុនបារម្ភខ្លាចថាកូនមិនស្រួលខ្លួមព្រោះតាំងពីម្សិលមិញមកគេមិនសូវឃើញកូនចុះមកខាងក្រោមឡើយ
" អត់អីទេ កូនគ្រាន់តែស្អកកប៉ុណ្ណោះ"
" អញ្ចឹងប្រញាប់ចុះមក លោកតាជិតត្រឡប់មកវិញហើយ"ជុងវ៉ុនក៏ចុះមក្រោមវិញ
ជេគអង្គុយមួយសន្ទុះក៏រៀបចំខ្លួនងូតទឹក នឹងចុះមកខាងក្រោមដើម្បីញ៉ាំអាហារ បើមិនអញ្ចឹងទេជុងវ៉ុនរអ៊ូមិនឈប់ឡើយ។
" អាប់ប៉ា.ពូទៅធ្វើការហើយមែនទេ?"
" ស៊ុងហ៊ុន គេចេញទៅតាំងពីមេឃនៅងងឹត"ជុងវ៉ុនតបទាំងដៃកំពុងតែចាក់អាវរងា ព្រោះជិតដល់រដូវរងាហើយ
" អរ"
" កូនរកពូធ្វើអី"
" គឺកូនមិនឃើញពូ អាប់ប៉ាថ្ងៃបន្ដិចកូនទៅជួបមិត្តណា"
" បាទ ប្រញាប់មកវិញផង កុំទៅយកពេកប៉ាឯងមកវិញមិនឃើញរឿងធំមិនខាន"
" បាទ ស្រឡាញ់អាប់ប៉ាជាងគេ"ជេគថើបអាប់ប៉ារូបស្រស់នឹងឡើងទៅប្ដូរខោអាវដើម្បីទៅជួបមិត្តរបស់គេ

ពីរថ្ងៃបន្ទាប់...
ជេគអង្គុយលើសាឡុងជួយធ្វើលំហាត់ជុងអ៉ីនយ៉ាងសប្បាយរីករាយ តែក្នុងចិត្តនឹកគិតដល់ពូដែរមិនមកផ្ទះសោះ ខលមិនលើកឆាតក៏មិនចូលមើលពូចង់ឪ្យគេដាច់ខ្យល់ស្លាប់មែនទែ។
" ជេគ..."សំឡេងហៅពីមាត់ទ្វា ធ្វើឪ្យជេគងាកមើលចង់ថ្លោះក
" ពូហ៊ីស៊ឹង"មាត់និយាយឡើងតិចៗហៅឈ្មោះអ្នកជាពូ នឹងរត់ទៅអោបយ៉ាងណែន
" ខ្ញុំនឹកពូណាស់.."ជេគអោបកាយមាំយ៉ាងណែន
" ពូក៏នឹកឯងដែរ..ហីយ៉ា..បែកគ្នាតែ5ឆ្នាំសោះឯងធំលឿនដល់ហើយ"នាយពោលពេលឃើញក្មួយដែរនាយតែងតែមើលថែថ្នាក់ថ្នមធំពេញរីបពេញររាងស្រស់ស្អាត
" ពូហ៎"ជេគអៀនសឹងតែជ្រែកដីទៅហើយ
" ចូលអង្គុយសិនមកពូ"ជេគអោបដើមដៃនាយមកសាឡុង
" ជុងអ៉ីនមិននឹកពូទេហ៎េស?"ឃើញក្មួយពៅមិននិយាយរកនាយក៏សួរ
" ពូមានបងជេគនឹកហើយ"
" តែពូនឹកជុងអ៉ីនដែរតើ"នាយចាប់អាល្អិតមកដាក់លើភ្លៅថើបថ្ពាល់ប៉ោងៗក្មួយ
" ថើបខ្លាំងបែបនេះសឹកថ្ពាល់អូនអស់ហើយ"អាល្អិតលើដៃស្ទាបកន្លែងដែរហ៊ីស៊ឹងថើប
" មកពីពូខ្នាញ់យើងពេក"
" នេះទុកខ្ញុំជាស្រលោមហេ៎ស"ជេគពោលទាំងពេបមាត់ព្រោះតែពូមិននិយាយជាមួយគេ
" មានណា..."
" បាច់ទេ ពូឈប់ស្រលាញ់ជេគហើយ"ជេគងរខ្ទើតដើរចេញទៅសួនក្រោយផ្ទះបាត់ ហ៊ីស៊ឹងក៏ប្រញ៉ាប់ទៅលួងក្មួយយ៉ាងលឿន
" មិនបាច់មកតាមទេ..."ជេគងាកឃើញពូតាមក៏ស្រែកប្រាប់
" នេះងរពូហេ៎ស?"នាយញញឹមព្រានដាក់ក្មួយ
" អត់!!"
" ធំហើយនៅងរពូដូចក្មេងទៅកើត"
" បើនៅក្នេងវិញពូចាប់ថើបទល់តែរីកថ្ពាល់មិនខានទេ"នាយនិយាយពិតកាលនៅក្មេងនាយមើលថែជេគស្រឡាញ់ថ្នាក់ថ្នមណាស់ជេគស្រឡាញ់ហ៊ីស៊ឹងណាសើបែកមិនបានទេ ខុសពីស៊ុងហ៊ុនដែរជេគខ្លាចសឹងតែមិនហ៊ានមើលមុខ
" ចុះឥឡូវ?"ជេគសម្លឹងមុខពូម៉ក់ៗ ធ្វើឲ្យពូគ្រឺតខ្នាញ់
" ក្មួយធំហើយ មិនអាចថើបបានទៀតទេ"នាយតបនឹងញញឹមដាក់ក្មួយដដែល (ជឿទៅ តែពូបែកថ្នាំនោះដឹងពូហ៊ីដឹងតែមិនរស់ទេ)
" ចុះជុងអ៉ីននោះ? ពូថើបបាន"
" គេទើបតែអាយុ10ឆ្នាំនឹង"
" តែយ៉ាងណាពូក៏មិនត្រូវលម្អៀលដែរ កាលនៅក្មួយថើបតែជេគរហូតសោះ"កាលនៅក្មេងថើបមិនដែរលួសមួយថ្ងៃពេលគេធំធ្វើដូចជាមិនចង់នៅក្បែរ
" នោះនៅក្មេង ឥឡូវជេគធំ"
" ធំឯណាពូហ៊ុនថាជេគតូចនឹង"កាលយប់នោះស៊ុងហ៊ុនថារបស់ជេគតូចណាស់ តែជេគមិនយល់ន័យក៏គិតថាស៊ុងហ៊ុនថាគេខ្លួនតូច
" សឺត..ប៉ិននឹងបាននៅ"ដោយខ្ចិលប្រកែកទើបថើបថ្ពាល់មួយខ្សឺត
" ពេញចិត្តស្ដូក"ជេគសើចស្ញេញដាក់ពូនឹងអោបដៃនាយចូលក្នុងវិញ

+++
" លី ហ៊ីស៊ឹង!!" នាយស្រែកទាំងខឹងពេលដែរកូនចៅប្រាប់ថាលីហ៊ីស៊ឹងមកវិមាន
" មែនហើយចៅហ្វាយ"ជីមមីតប
" វាមករកងាប់ស្អីវា" នាយក្ដាប់ដៃទាំងខឹង
" មករកអ្នកប្រុសតូចនឹងហើយ"
" វាមានការងារស្អីជាមួយក្មួយយើង?"នាយខឹងលើសដើម
" គេមកអោបថើបគ្នាប៉ិននឹងហើយមិនដឹងទៀត"ជីមមី
" ទៅវិមាន"នាយក្ដៅក្រហល់ក្រហាយសឹងតែបាញ់សម្លាប់មនុស្សទៅហើយ
" ទៅដល់ បាញ់ទម្លុះក្បាលវាទៅចៅហ្វាយ"ដូយ៉ុនតពីក្រោយធ្វើឲ្យស៊ុងហ៊ុនខឹងចង់ដុតពិភពលោកទៅហើយ

សូមរងចាំភាគបន្ដ...
ពូដល់ម៉ោងបែកថ្នាំទៀតហើយ