ေရႊအိုေရာင္နဂါးဝတ္႐ုံေတာ္လြင့္လ်က္လွမ္းေသာ ေျခတံ
ရွည္ႀကီးေနာက္ ဝမ္က်ယ္ထပ္တူက်ေအာင္ မနည္းလိုက္
ယူရသည္။ေမးရိုးမ်ားတည္တင္း၍ခက္ထန္သည့္မ်က္ႏွာ
သြင္ျပင္မွာ ခ်ဳပ္ထိန္းလာသည့္ေဒါသကို အျပင္မထြက္
ေစလိုေၾကာင္းသိသာ၏။အားႏွင့္ခပ္က်စ္က်စ္ဆုပ္ကိုင္
ခံထားရေသာ ဝမ္က်ယ္၏လက္ေကာက္ဝတ္က နာက်င္
ေသာ္လည္း ေစာဒကမတတ္ရဲ။အရွင္ေခၚေဆာင္ရာ နန္း
ေဆာင္ဆီသို့ ေရငုံႏွုတ္ပိတ္လိုက္ပါလာရ၏။
"ခ်င္ကုန္းကုန္း!ငါကိုယ္ေတာ္ မေခၚဘဲ တစ္ေယာက္မွ
ဝင္မလာေစနဲ႔။"
"အမိန္႔ေတာ္အတိုင္းပါ..အရွင္။"
ခ်င္ကုန္းကုန္းသည္ အမိန္႔ကိုလက္ခံၿပီးသည္ႏွင့္ ေနာက္
လိုက္ရံေရႊေတာ္၊အမွုထမ္းမ်ားအား သူ႔နည္းတူက်န္ခဲ့
ေစလ်က္ အိပ္ေဆာင္တံခါးကို ေစ့ပိတ္ေပးလိုက္သည္။
"လာ!မင္းဘာကိစၥ သူနဲ႔လိုက္သြားရတာလဲ!ေျပာစမ္း!"
အိပ္ေဆာင္အတြင္းဘက္တစ္ေနရာအေရာက္ ဝမ္က်ယ့္
လက္ကိုေဆာင့္လႊတ္လ်က္ ေဒါသမ်ားကိုဖြင့္ဟသည္။
မည္သို့ပင္ ဖန္းအိမ္ေရွ႕စံေရွ႕ အရွိန္အဝါထား၍စိန္ေခၚ
မွုကို လက္ခံလိုက္သည္ဆိုေစ။ေရွာင္းအရွင္၏ရင္ထဲ၌
မည္မၽွပူေလာင္ျပင္းျပေနရသည္ကို မည္သူမွမသိနိုင္။
ကိုယ္ေတာ္တိုင္ပင္ ထိုမၽွထိအိေျႏၵသိကၡာမရ ပူပန္ေဒါသ
ထြက္ရမွန္းကို နားမလည္ေခ်။
"မ မဟုတ္ပါဘူး...အိမ္ေရွ႕စံ အယ့္ အရွင္မင္းျမတ္!"
"ဘာ!မင္း ငါကိုယ္ေတာ္ကို ဘယ္လိုေခၚေဝၚလိုက္တယ္။ "
ထိတ္လန္႔၍လြဲေခ်ာ္မွုသည္ ေရွာင္းအရွင္၏ေဒါသမီး
အဟုန္အား ေလပင့္လိုက္သည့္ႏွယ့္။အရွင္သည္ ရွူးရွူး
ရွားရွားႏွင့္အနားကပ္လာလၽွင္ ဝမ္က်ယ္ေနာက္အနည္း
ငယ္ဆုတ္ၿပီး အေလာတႀကီးရွင္းျပလိုက္ရသည္။
"ဟို ဟို အိမ္ေရွ႕စံ အတင္းေခၚလာတာကို ေျပာခ်င္တာ
ပါ အရွင္!အိမ္ေရွ႕စံက သူ႔ကိုဧည့္ခံဖို့အတင္းေတာင္းဆို
ေနတာနဲ႔.. "
"ေတာ္စမ္း!မင္းပါးစပ္က အဲ့ဒီအိမ္ေရွ႕စံ ဆိုတဲ့အသံကို
ငါကိုယ္ေတာ္ မၾကားခ်င္ဘူး။မင္းအဲ့ဒီေကာင္ကိုသိပ္
သေဘာက်ေနလား..ဟမ္!မေန႔ညကလည္း မင္းစားပြဲ
ေပၚမွာ သူေပးထားတဲ့ပုဝါကိုေတြ႕တယ္။ခုလည္း သူ
အတင္းေတာင္းဆိုတိုင္း မင္းလိုက္သြားစရာလိုလို့လား။
ဒါမွမဟုတ္ မင္းကဖန္းတိုင္းျပည္ လိုက္သြားၿပီး ငါကိုယ္
ေတာ္ကို အာခံခ်င္ေနတာလား။ဝမ္က်ယ္ !!မင္းမွာဒီလို
မ်က္ႏွာလွလွေလးရွိတိုင္း ေယာက္်ားတိုင္းကို လိုက္
ျမဴစြယ္ေနလို့မရဘူး!!! "
YOU ARE READING
Oh..My Dear!
Fanfiction"နဂိုတည်းက ယောက်ျားကြီးက မိန်းမပျိုအယောင်ဆောင် ထားရတာလေ။ ခုဘယ့်နှယ့် ...အယောင်ဆောင်ကြင် ယာတော်ကြီး တုန်း။အိုင်းယား..ဟိုဘဝက ဘာတွေများ လုပ်ခဲ့မိလို့ ငါလေးကျမှ ကွက်ပြီးကံဆိုးမိုးမှောင်ကျနေရ တာလဲ။ " Wang jie~ Zhanyi
