တစ္ခ်ိန္လုံးေဘးတြင္ရွိေနသည့္ ဟုန္ရိက ျဖစ္စဥ္တစ္ခု
လုံးထက္ ေရွာင္းအရွင္ကိုသာ ေသခ်ာအကဲခတ္ေနသည္။ဟုန္ရိႏွင့္ေရွာင္းအရွင္မွာ လမ္းေလ်ာက္ထြက္လာရင္း
အႏွီမိန္းမပ်ိဳတစ္သိုက္ စုစု႐ုံး႐ုံးျဖစ္ေနၾကျခင္းႏွင့္ တိုး
သည္ပင္။ပုံမွန္ဆိုလၽွင္ ေရွာင္းအရွင္သည္ ထိုသို့ဝင္ပါ
မည့္သူမ်ိဳးမဟုတ္။သို့ေသာ္ ဒူးေထာက္လိုက္သည့္
မိန္းကေလးကိုျမင္လၽွင္ အႀကီးအက်ယ္ ေဒါသထြက္
သြားပုံရသည္။နာမည္ေခၚလိုက္မွ ဟုန္ရိသေဘာေပါက္
ေတာ့သည္။အႏွီမိန္းမပ်ိဳသည္ ဟုန္ရိ အရမ္းေတြ႕ခ်င္
ေနရပါေသာ လ်န္ရြယ္ဝမ္ ပင္။
"အရွင္ !ဖန္းယြဲ႕ က နားမလည္သူကို အျပစ္သိေအာင္
ဆင္ျခင္ခိုင္းေနတာပါ "
"အျပစ္! ဘာအျပစ္လဲ။ အျပစ္ရွိခဲ့ရင္ေတာင္ ဒီေနရာ
မွာ အျပစ္ေပးနိုင္တဲ့သူက ငါကိုယ္ေတာ္ပဲ။ "
ေရွာင္းအရွင္၏စကားမွာ ျပတ္သားလွသည္။ထို့အတူ
မ်က္လႊာေအာက္က တေစ့တေစာင္းအၾကည့္သည္
ထိုမင္းသမီးအား အျပင္းအထန္သတိေပးေနသဖြယ္။
၄င္းမင္းသမီးထံမွ ေလၽွာက္တင္သံပင္လၽွင္ ထပ္ထြက္
မလာေတာ့ေခ်။ထို့ေနာက္ မၽွားဦးက ခပ္ေတာင့္ေတာင့္
ရပ္ေနေသာ ဝမ္က်ယ့္ဘက္လွည့္သြားေလသည္။
"ဘာရပ္လုပ္ေနေသးတာလဲ။ မင္း အခ်ိန္ျဖဳန္းလို့
မ ဝေသးဘူးလား။ သြားမယ္။ "
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့။ "
ေရွာင္းအရွင္ကား ဝမ္က်ယ့္ကိုဘယ္ေခၚေနျပန္ၿပီလဲ
မသိ။သူမ်က္ႏွာမသာမယာႏွင့္ လိုက္သြားရန္ျပင္
လၽွင္ ေရွာင္းအရွင္က တစ္စုံတစ္ခုေျပာဖို့က်န္သည့္
အေနအထားျဖင့္ ေျခလွမ္းမ်ားကိုရပ္တန္႔လိုက္သည္။
"ဪ..ငါကိုယ္ေတာ္ အသိေပးဖို့က်န္ေသးတယ္။
အခ်င္းခ်င္း အနိုင္က်င့္ေမာက္မာတာမ်ိဳးကိုေတြ႕ရ
တာ သည္တစ္ႀကိမ္ ေနာက္ဆုံးလို့သတ္မွတ္တယ္။
ေနာက္တစ္ေခါက္ဆို ဘယ္သူ႔ကိုမွ ခြင့္လႊတ္ေပး
ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ "
ထိုစကားသည္ မည္သူ႔ကိုဦးတည္ေနမွန္း သိသာလြန္း
လွသည္။ဖန္းမင္းသမီး၏ႏွုတ္ခမ္းတစ္စုံသည္ ခပ္တင္း
တင္းျဖစ္သြား၍ အံမႀကိတ္႐ုံတမယ္။ေရွာင္လုံကေတာ့
အားရေက်နပ္လြန္း၍မသိမသာ ခိုးျပဳံးျဖစ္သြားသည္။
YOU ARE READING
Oh..My Dear!
Fanfiction"နဂိုတည်းက ယောက်ျားကြီးက မိန်းမပျိုအယောင်ဆောင် ထားရတာလေ။ ခုဘယ့်နှယ့် ...အယောင်ဆောင်ကြင် ယာတော်ကြီး တုန်း။အိုင်းယား..ဟိုဘဝက ဘာတွေများ လုပ်ခဲ့မိလို့ ငါလေးကျမှ ကွက်ပြီးကံဆိုးမိုးမှောင်ကျနေရ တာလဲ။ " Wang jie~ Zhanyi
