ၾကင္ယာေတာ္ေရြးပြဲဒုတိယရက္ စစ္ေဆးပြဲကား ေရွာင္း
အရွင္၏ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည့္ပုံပင္။
ညေနပိုင္းေၾကညာစာထုတ္ျပန္မွုတြင္ ဝမ္က်ယ္သည္ တတိယေန႔အတြက္ ဆက္လက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ စာရင္းထဲ ထိပ္ဆုံးက နာမည္ပါလာခဲ့သည္။
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေန႔ေတာ့ၿပီးၿပီ။ က်ဲက်ယ္ေရာ ေရွာင္လုံ
ေရာ ေနာက္တစ္ဆင့္တတ္တာပဲ။ မနက္ျဖန္ အခ်က္
အျပဳတ္အတြက္ ႀကိဳးစားထား! "
သူ႔ေဘးမွ ေရွာင္လုံက ဝမ္းသာအားရႏွင့္လက္သီးဆုပ္
ေလးေထာင္ျပကာ အားေပးေနသည္။ဘာေတြဆက္ျဖစ္
လာမွာမွန္း မခန္႔မွန္းနိုင္ေတာ့၍စိတ္ညစ္ေနရသည့္အထဲ
အႏွီမိန္းကေလးကတစ္မ်ိဳးႏွင့္။
"ဟင္! စြန္ေလးပါလား က်ဲက်ယ္။ "
သူတို့ႏွစ္ဦးေလၽွာက္လာေနေသာ နန္းတြင္းစၾကၤန္တြင္
႐ုတ္တရက္ ေရာင္စုံစကၠဴစြန္ေလးတစ္ခုပ်က္က်လာ
သည္။ေျခေထာက္နားက်လာတာေၾကာင့္ ဝမ္က်ယ္
ေကာက္ယူၾကည့္လိုက္သည္။အနည္းငယ္ယိုင္ထြက္ေန
ေသာ ဝါးရိုးေၾကာင့္ စြန္ကေကာင္းေကာင္းမပ်ံနိုင္ျခင္းေပ။
"က်ဲက်ယ္ ျပင္တတ္လို့လား။ "
"အင္း ဒီဝါးရိုးေလးကိုနည္းနည္းေနရာျပန္ခ်လိုက္ရင္
အဆင္ေျပသြားၿပီ။"
"ျပန္ေပး။"
စြန္ကိုျပင္ေပးရန္လုပ္ေနေသာ ဝမ္က်ယ့္လက္မ်ားပင္
တြန္႔သြားသည္။မ်က္စိေရွ႕ေရာက္လာေသာ အသက္
ကိုးႏွစ္၊ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ရွိမည့္ ကေလးငယ္သည္
ေရွာင္းအရွင္ႏွင့္႐ုပ္ခ်င္းသာမတူေပမည့္ ေအးတိ
ေအးစက္ ဟန္ပန္အမူအရာ၊အာဏာေလသံတို့ကား
နည္းနည္းမွမလြဲ။တစ္ထပ္တည္းဆိုသည္ထက္ပင္ ပိုေသး၏။
"အာ မင္းသားေလးပါလား။ အထိန္းေတာ္ေတြလည္း
မပါဘူးလား။ "
"စကားမ်ားလိုက္တာ။ စြန္သာျပန္ေပး။"
အႏွီကေလးငယ္၏ စကားေၾကာင့္ ေရွာင္လုံ ပါးစပ္ပိတ္
သြားသည္။ပါးေဖာင္းေဖာင္းႏွင့္ လူႀကီးပုံစံ႐ုပ္တည္ထား
ေသာ္လည္း အႏွီကေလးငယ္မွာ လြန္စြာခ်စ္စရာေကာင္း
ေနသည္။ဝမ္က်ယ္ ျပဳံးျပလိုက္လၽွင္ မ်က္လုံးေလးေတြ
ဝိုင္းေနေအာင္ လွမ္းၾကည့္လာသည္။
YOU ARE READING
Oh..My Dear!
Fanfiction"နဂိုတည်းက ယောက်ျားကြီးက မိန်းမပျိုအယောင်ဆောင် ထားရတာလေ။ ခုဘယ့်နှယ့် ...အယောင်ဆောင်ကြင် ယာတော်ကြီး တုန်း။အိုင်းယား..ဟိုဘဝက ဘာတွေများ လုပ်ခဲ့မိလို့ ငါလေးကျမှ ကွက်ပြီးကံဆိုးမိုးမှောင်ကျနေရ တာလဲ။ " Wang jie~ Zhanyi
