"အဟမ္း!"
ေရွာင္းအရွင္ထံမွထြက္ေပၚလာေသာ တမင္လုပ္ေခ်ာင္း
ဟန္႔သံမွာ ခန္းမတစ္ခုလုံးႀကီးစိုးသြားသည္။ဝမ္က်ယ္
အူတူတူျဖင့္ အၾကည့္ခ်င္းစုံမိလၽွင္ အရွင္က သူ႔မယ္ေတာ္
ရွိရာဘက္ျခမ္းသို့ မ်က္စ၊မ်က္နပစ္ျပသည္။ဟုတ္၏။
ထိုေတာ့မွ ဝမ္က်ယ္သေဘာေပါက္ေတာ့သည္။ဝမ္က်ယ္
သူ႔ျပႆနာႏွင့္သူရင္တုန္ပမ္းတုန္ျဖစ္ေန၍ မယ္ေတာ္ႀကီးအား အရိုအေသေပးဖို့ေမ့ေနခဲ့သည္ပင္။
"မယ္..မယ္ေတာ္ႀကီးကို ဂါရဝျပဳပါတယ္။"
ဝမ္က်ယ္ ရိုေသက်ိဳးႏြံစြာအရိုအေသေပးအၿပီးတြင္ ေရွာင္းအရွင္သည္ အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘဲ ေမးခြန္းမ်ားကိုအစခ်ီ
လ်က္ မူအတိုင္းေျဖဆိုခိုင္းေတာ့သည္။ေပးထားေသာ
အေျဖလႊာက္ို ေသခ်ာက်က္မွတ္ထားပုံရကာ စစ္စစ္ေပါက္
ေပါက္ေမးခြန္းမ်ားကိုမွန္မွန္ကန္ကန္ေျဖနိုင္၍ သည္တစ္ခါေတာ့မလြဲနိုင္ေတာ့ဟု စိတ္ထဲမွခ်ီးက်ဴး၍မဆုံးေသး။
ေမးခြန္းဆယ့္တစ္ခုအနက္ ကိုးခုေျမာက္ေသာေမးခြန္း၌
ဝမ္က်ယ့္ထံမွ အသံလုံးဝထြက္မလာေတာ့ေခ်။
"လ်န္ရြယ္ဝမ္!!"
"အ အရွင္ !အမ္း...အဲ့ ဒါ..ဟို "
တအိအိ၊တအဲအဲႏွင့္ အေျခအေနမဟန္ေသာ အမွိုက္လို
ဟာေလးေၾကာင့္ ေရွာင္းအရွင္မ်က္ႏွာသည္ ကြက္ကနဲ
ပ်က္၏။ မျဖစ္ေခ်ေတာ့။သုံးခုသာ က်န္သည့္ေနာက္
ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားသည့္ေမးခြန္းမ်ားကိုလ်စ္လ်ဴရွုကာ အလြယ္ကူဆုံးေမးခြန္းအခ်ိဳ့ကို မ်က္ႏွာသာေပးေမးရန္
အခြင့္သာေတာ့သည္။
"က်စ္!ဒီေမးခြန္းကို ထားလိုက္ေတာ့မယ္။ ငါကိုယ္ေတာ္
ေနာက္တစ္ခုေမးမယ္။ ေဆာင္းရာသီမွာ ေနရာေျပာင္း
ခိုလွုံတဲ့ငွက္က ဘာငွက္လဲ!"
"ေဆာင္းရာသီမွာ ေနရာေျပာင္း ..."
"ငါကိုယ္ေတာ္ ရြတ္တိုင္းလိုက္မရြတ္နဲ႔ !ေသခ်ာေျဖ..
ေဆာင္း.....ရာသီမွာ ေနရာေျပာင္း ခို.......လွုံတဲ့ ငွက္!"
ေရွာင္းအရွင္သည္ ဝမ္က်ယ့္မ်က္ႏွာအား ေစ့ေစ့ၾကည့္
လ်က္ ေဆာင္းႏွင့္ခို ေနရာအား ဖိလ်က္အသံရွည္စြဲကာ
ေသခ်ာအေျဖထည့္ေပး၍ ေမးေနေလသည္။ထိုသည္
ေတာင္ ဝမ္က်ယ္က အခ်ိန္အေတာ္အတန္မၽွယူကာ
စဥ္းစားေနေသး၍ ခန္းမေဆာင္ထဲရွိ အမတ္မင္း၊အရာ
ခံအမွုထမ္းအခ်ိဳ့မွာ ျပဳံးတုံ႔တုံ႔ျဖစ္ကုန္ၾက၏။
YOU ARE READING
Oh..My Dear!
Fanfiction"နဂိုတည်းက ယောက်ျားကြီးက မိန်းမပျိုအယောင်ဆောင် ထားရတာလေ။ ခုဘယ့်နှယ့် ...အယောင်ဆောင်ကြင် ယာတော်ကြီး တုန်း။အိုင်းယား..ဟိုဘဝက ဘာတွေများ လုပ်ခဲ့မိလို့ ငါလေးကျမှ ကွက်ပြီးကံဆိုးမိုးမှောင်ကျနေရ တာလဲ။ " Wang jie~ Zhanyi
