"ကိစၥမရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ ေဆးစပ္ေပးလို့ရၿပီလား
အဘိုး။ "
"ရတာေပါ့ သူရဲေကာင္းမိန္းကေလးရယ္။အဘိုးက
ျဖင့္ ေက်းဇူးဘယ္လိုတင္ရမွန္းေတာင္ မသိပါဘူး။
ထိုင္...အဘိုးစမ္းသပ္ေပးမယ္။ "
အဘိုးက ထိုမိန္းကေလးအား ထိုင္ခုံညႊန္ျပရင္း ဝမ္က်ယ္
ကိုလည္း လွမ္းခိုင္းသည္။
"လူရွုပ္ေလး သြား။ အဘိုးေဆးအိတ္ယူလာခဲ့ "
"ဟုတ္ကဲ့ ဘိုးဘိုး။ "
ဝမ္က်ယ္ သြားယူရန္ျပင္လိုက္စဥ္ သူရဲေကာင္းမိန္းက
ေလးမွ လွမ္းတားလာသည္။
"မဟုတ္ဘူး။ ေဆးပဲစပ္ေပးဖို့ပါ။ ေနမေကာင္းတာက
ကၽြန္မ မဟုတ္ပါဘူး။ "
"ဪ !ဒါဆို ဘယ္လိုေနမေကာင္းျဖစ္တာမ်ားလဲ။
အဘိုးကို ေသေသခ်ာခ်ာေလးေျပာျပေပး။ "
"ဟို ဟိုလႏုတဲ့ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သည္မွာ ျဖစ္တတ္တဲ့
ပန္းေသြးနီနီျဖစ္စဥ္ "(ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ေသြးဆင္းျခင္း)
သူရဲေကာင္းမိန္းကေလးက ဝမ္က်ယ္ေဘးတြင္ရပ္ေန
ေသး၍ထင္ အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ႏွင့္မရဲတရဲ ေျပာ
လာသည္။
"ဟမ္ ဒါဆို အေရးႀကီးတာပဲ။သည္ကိစၥမ်ိဳးက သည္တိုင္း
ေဆးစပ္ေပးလိုက္လို့ ဘယ္ျဖစ္မလဲ။ အခန္႔မသင့္ရင္
အသက္ပါ စိုးရိမ္ရတယ္ကြဲ႕။ အဘိုးလိုက္ကုေပးမွျဖစ္
မွာေပါ့။ "
အဘိုး၏စကားၾကားမွ သူရဲေကာင္းမိန္းကေလးက
ထိတ္လန္႔ရေကာင္းမွန္း သိသြားပုံပင္။
"ဒါဆို ကၽြန္မရဲ့သခင္မေလး !မျဖစ္ဘူး အဘိုး။ အခု
ျမန္ျမန္ေလး သြားရေအာင္။သခင္မေလးက ၿမိဳ့ထဲက
တည္းခိုေဆာင္မွာပါ "
လန္ဘိုးဘိုးတို့အိမ္ေလးႏွင့္ၿမိဳ့ထဲသည္ အေတာ္အတန္
မၽွ ကြာေဝးသည္။လေရာင္ျပျပသာရွိေသာ ေမွာင္ရိပ္
အျပင္ လမ္းႀကိဳလမ္းၾကားေလးေတြထဲျဖတ္သန္းလာရေသာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ၾကန္႔ၾကာေပသည္။
ဝမ္က်ယ္က ေဆးေသတၱာေလးကိုလြယ္ၿပီးသစ္သားမီး
ပုံးေလးကိုင္ထားကာ ေရွ႕မွဦးေဆာင္သည္။လန္ဘိုးဘိုး
ႏွင့္သူရဲေကာင္းမိန္းကေလးတို့ကသူ႔ေနာက္တြင္လိုက္ပါ
လာၾကသည္။
YOU ARE READING
Oh..My Dear!
Fanfiction"နဂိုတည်းက ယောက်ျားကြီးက မိန်းမပျိုအယောင်ဆောင် ထားရတာလေ။ ခုဘယ့်နှယ့် ...အယောင်ဆောင်ကြင် ယာတော်ကြီး တုန်း။အိုင်းယား..ဟိုဘဝက ဘာတွေများ လုပ်ခဲ့မိလို့ ငါလေးကျမှ ကွက်ပြီးကံဆိုးမိုးမှောင်ကျနေရ တာလဲ။ " Wang jie~ Zhanyi
