Part-31
"အဲ့ဒါဆို နမ်း"ဟုမင်းခန့်နှုတ်ခမ်းဆူလိုက်သည်။
"အာ..အကိုကလည်းရှက်စရာကြီး"
"မရှက်ပါနဲ့ ကိုယ်တို့ကလင်မယားဖြစ်ပြီးနေပြီလေ"
"ဘာတွေပြောနေတာလဲ အရှက်ကိုမရှိဘူး"
"ဘာတွေတွေးနေတာလဲ ကလေးမ ကိုယ်ပြောတာရိုးရိုးသားသားနော်"
"ဟာ သွားတော့မယ်"ဟုပြောပြီး မေနှိုင်းအကို့ရင်ခွင်ထဲကရုန်းထွက်ပြီး အောက်ထပ်မှာဟင်းချကိဖို့ပြင်ဆင်ရတော့သည်။
"မေဦး"
"ရှင် မမလေး"
"ဝက်သားတွေရှိသေးလား ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ"
"ဟုတ် ရှိတယ် မနက်ကမှဝယ်လာတာ"
"အေး ထုတ်လိုက် အခုဝက်သားနဲ့အာလူးကို အစပ်လေးချက်လိုက်မယ်"
"ဟုတ် မမလေး"
မေနှိုင်းထုတ်ပြီးတဲ့ဝက်သားကိုနာရီဝက်လောက်ခဏရေခဲပျော်အောင်စောင့်လိုက်သည်။ပြီးတော့မှအရသာနယ်ပြီးချက်လိုက်တော့တယ်။
"မေဦး နင်ဟိုအမကိုသွားခေါ်လိုက်ထမင်းစားဖို့ကို"
"ဟုတ် မမလေး"
မေနှိုင်း မေဦးကိုပြောပြီးအကို့ကိုနှိုးဖို့အပေါ်တက်လာရတော့သည်။
အခန်းထဲရောက်တော့ အကိုကနှိုးနေပါတော့သည်။
"အကို ထမင်းစားမယ်"
"လာသွားမယ်"ဟု အကိုကပြောပြီး မေနှိုင်းလက်ကိုအတင်းဆွဲသွားတော့တယ်။
မေဦးဟိုအမကိုနှိုးဖို့အပေါ်တက်လာရပြန်တော့သည်။
"အမထမင်းစားဖို့လာခေါ်တာပါ"
"အင်း လာခဲ့မယ်"
မေဦးအခန်းထဲကအသံပေးသံကြားတော့ အောက်ကိုပြန်ဆင်းသွားလိုက်သည်။
မေဦးအောက်ရောက်တော့အကိုလေးကထိုင်နေပြီး မမလေးကထမင်းစားဖို့ပြင်ဆင်းနေတော့တယ်။မေဦးမြန်"သွားပြီး မမလေးကိုကူညီပေးလိုက်ပါတော့သည်။
أنت تقرأ
တကယ့်အချစ်ဆိုတာမင်းနဲ့မှ(ongoing)
العاطفيةကောင်လေးကခပ်ဆိုးဆိုးနေပြီးမိဘတွေတောင်မနိုင်လို့လွှတ်ရထားရတဲ့ လူမျိုးနဲ့ ကောင်မလေးကခပ်ချေချေနေပြီးဘယ်သူနဲ့မှစကားသိပ်မပြောပဲနေတဲ့လူနဲ့ ဘာတွေဘယ်လိုဆက်ဖြစ်ကြမလဲ ပထမဆုံးစရေးတဲ့fictionမလို့ အရေးအသားညံ့ရင်ကြိုပြီးတောင်းပန်ပါတယ် အတက်နိုင်ဆုံးတော့ ကောင်းအော...
