Modern Çağın Öküzü

10.

10. Bölüm

'MODERN ÇAĞIN ÖKÜZÜ'

"Kızım ağlama artık ya! Bu çocuk için ağlanır mı? Aptal mısın sen?"

Deniz'in sorduğu sorularla ellerimi yüzümden çekip ona ve Erdem'e baktım. İkisinide bize çağırmış biraz daha dert yanıyordum.

"Ben onu kaybettiğim için filan ağlamıyorum ki Deniz. Ben onun için kaybettiğim zamana ağlıyorum! Resmen hayatımın 3 senesini adadım ben bu çocuğa!" diyip bu seferde Erdem'in omzunda ağlamaya başladım.

Ona Mete'yle aramda geçen son olaydan bahsetmemiştim. Sadece Mete'nin beni kullanmasının çok iğrenç birşey olduğunu, herşeyi bitirdiğimi söyleyip geçiştirmiştim.

Erdem bana kıyamamış ve saçlarımı okşamaya başlamıştı.

"Ya tamam, cidden vaktini boşa harcadın ama herkes hata yapar be Gizem. Senin suçun değil ki, çok iyi numara yapıyordu pislik herif!"

Deniz'in dediklerine başımı salladım.

"Dimi dimi! Benim kafamda kurguladığım o tatlı insandan nasıl böyle bi kişilik çıkabilir?"

"Birde gözlerine iltifat etmiştim o kadar haysiyetsizin!" diyen Erdem bana daha da sıkı sarılmıştı.

"Bide Barış çıktı başıma. Çocuk beni uyarmaya çalıştı, Mete'den hoşlanmadığını söyledi, ama ben gidip Mete'yle ona yakalandım. Ve şimdi bana çok kızgın." sesim sürekli çatlıyordu,

"Ve ben bunu nasıl düzelticeğimi bilmiyorum Deniz." dedim ve tekrar ağlamaya başladım.

Barış hakkında düşündükçe kendimi çok kötü hissediyordum. Çünkü onun kötü hissetmesine sebep olmuştum. Önce onunla arkadaş olmaya çalışmış sonra da muhtemelen en nefret ettiği insanla öpüşmüştüm. Evet olayın aslı çok farklıydı ama o bunu bilmiyordu.

"Gizem, Barış ne alaka güzelim?" Erdem bir anda gözlerini büyütüp beni doğrulttu. "Ayrıca ne demek Mete'yle yakalandın?"

Erdem'in şüpheyle sorduğu sorular karşısında Deniz'le bakıştık.

"Yani..." diyip Deniz'den yardım bekledim.

"Ya Barış bunu o kadar uyardıktan sonra bu hala Mete'den ayrılmamıştı ya. Öyle Mete'yle başbaşa yakalanınca Barış'a resmen sana güvenmiyorum demiş gibi oldu, değil mi Gizem?"

Diyen Deniz'e minnetle başımı salladım. Ama sonra ikisi şüpheyle birbirine bakıp sonra bana dönmüştü.

"Gizem yoksa sen Barış'tan filan mı hoşlanıyorsun?" dedi ikisi de panikle. Kaşlarımı çatıp başımı iki yana salladım.

"Saçmalamayın. Sadece onu böyle üzmek hoşuma gitmedi."

Deniz kaşlarını havaya kaldırdı.
"Neden peki?"

Az önce akan gözyaşlarımın kaynağı kurumuş gibi ağlamam bir anda geçmişti.

"Çünkü o iyi birisi, ve iyi insanları üzmek benim hayat felsefeme uymuyor Deniz! Ayrıca onunla iyi arkadaşlar olabilirdik."

"Peki o neden senin ve Mete'nin birlikteliğine bu kadar takıyor ki?" diyen Deniz'e göz devirdim.

"Anlattım ya, Mete'yle aralarında pek iyi şeyler olmamış, beni de uyardı çocuk. Sonra gidip öyle yakalanınca.."

Deniz ikna olmuş görünüyordu. Ama Erdem için aynısını söyleyemiyordum.
"Haklısın, sen kolay kolay birinden hoşlanmazsın." dediğine gülümsedim.