................................... အေသြးအသားထက္ ပိုေသာ
.............................................သို႔
..........................................................ခယ္မ
အပိုင္း ၈
မဂၤလာပြဲ ၿပီးလို႔ တစ္ပတ္ အၾကာ ...။
ဧည့္ခန္းမွာ လူအားလုံး ဆုံေနၾကသည္။ ဦးေအာင္ေဇာ္ က ထိပ္ဖ်ားမွာ မိန့္မိန့္ႀကီး ထိုင္လွ်က္ ။
စ်ာန္ နဲ႕ ေမေတးက အတူယွဥ္တြဲ ထိုင္ေနၿပီး ဦးလြင္ေက်ာ္တို႔.က တစ္ဖက္ ။ ေ႐ႊေတးက သူ႕အေဖရဲ႕ ေဘးမွာ ။
## အားလုံးလည္း ကိစၥဝိစၥ ေတြ ရွိေနၾကေသးေတာ့ ကိုယ္အိမ္ဌာေန ျပန္ခ်င္ၿပီေပါ့ ။
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ငါ့ေျမး စ်ာန္ရဲ႕ မဂၤလာပြဲ မွာ အားလုံး တာဝန္ အသီးသီး ေက်ပြန္ၾကလို႔ ငါ ဝမ္းသာတယ္ ။
အားလုံးကိုလည္း ေက်းဇူး တင္တယ္ ။ မင္းတို႔ေတြရဲ႕
ႀကိဳးပမ္းမႈေၾကာင့္ မဂၤလာပြဲ ႀကီး ျဖစ္ေျမာက္သြားတာ ။
ကဲ ျပန္ခ်င္ၿပီ ဆိုတဲ့ သူမ်ားလည္း ျပန္လို႔ ရပါၿပီ ##
ဦးေအာင္ေဇာ္ က ခြင့္ေပးသည္။
ဧည့္သည္ေတြ ဒီမွာ ေရာက္ေနတာ ၁၀ရက္ပင္ ေက်ာ္ၿပီ ဆိုေတာ့ ျပန္ခ်ိန္ ေရာက္ေနၿပီ ။
ေ႐ႊေတးကေတာ့ မႏၱေလး ကိုပဲ အေဒၚေတြနဲ႕ ျပန္လိုက္သြားဖို႔ စဥ္းစားထားသည္။ ဟိုေရာက္မွ ကိုယ္ လုပ္ခ်င္တာေလးေတြ လုပ္ရအုံးမည္ ။
## ဒါနဲ႕ လြင္ေက်ာ္ ။ မင္း ရဲ႕ သမီး အငယ္မ ေလးက ဘာလုပ္တုန္း #$
## ဘာမွ ေထြေထြ ထူးထူး မရွိေသးဘူး ဥကၠ႒ႀကီး ။ သူ႕ အေဒၚေတြနဲ႕ ေနလိုက္ ခြၽဲလိုက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနေနတုန္း ##
ဦးလြင္ေက်ာ္ က ၿပဳံးစိစိ နဲ႕ ျပန္ေျပာသည္။
သမီးႏွစ္ေယာက္ ရွိတဲ့ အနက္ အႀကီးက အစစ အရာရာ စိတ္ခ်ရသည္။ လိမၼာပါးနပ္သည္။ ပညာေရးမွာကလည္း ထူးခြၽန္သည္။ စီးပြားေရး က်လည္း မဆိုး ။
ကိုယ္ပိုင္ စီးပြားေရးေလး နဲ႕ ။ အငယ္ကက် အဲလို မဟုတ္။ အေဖနဲ႕ ေနတာထက္ အေဒၚေတြနဲ႕
ေနတာက ပိုမ်ားသည္။ စြန့္စားရတာ ႀကိဳက္သည္။.တစ္ခုခုဆို ဒိုးခနဲ ေဒါက္ခနဲ မေျပာမဆို လုပ္တတ္သည္။
