İhanetin yuva edindiği bir hayat, gerçeklerinin hançerle gezdiğini bilmeliydi. Her gerçek, büyük bir yara. Ölüm ya da yaşam, bir anlamı yok. Sol tarafındaki kan pompalayan organ durmadan da hem ölümü, hem yaşamı tadabilirsin.
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Herkese merhaba✨
Bölümü okuyorsunuz fakat ne yorum atıyorsunuz, ne de oy veriyorsunuz :' Bu beni biraz üzüyor.
Lütfen yorum ve oylarınızı benimle paylaşmayı unutmayın❤️
Keyifli okumalar✨
💟
Yazarın anlatımından;
"Sınırları genişletmeyi planlıyorlar."
"Kaçırılma olaylarının bu kadar çoğalmasının sebebini şimdi anlıyorum." dedi Engin, sıkıntıyla çenesini kaşıyarak.
"Benim anlamadığım, Tim'in son görevindeki durumu. Savaş Ali'yi öldürmek istese, öldürürdü. Çok kolay bir şekilde sıyrıldılar işin içinden."
Arkadaşının dediklerine katılırmışçasına başını salladı Engin. İhsan da aynı şekilde Hamdi'nin söylediklerine katılıyordu.
"Ali de bunun farkında. Arkada bir şeyler dönüyor, belli. Yine de öldürmese bile karşı karşıya gelmek istedi Savaş onunla. Bir şeyler kanıtlamaya çalışıyordu muhtemelen. Yiğit'in de birer piyon olduğunu herkes biliyor. Tabii Pusula'nın gizli konumlarını içeren haritayı bize verdiğini tahmin edemezler diye düşünüyorum."
"Yiğit de biliyor kullanıldığını. İşin iyi yanı kullanılıyormuş gibi gösterip aslında onları kullanması."
"Senin kız, Hilal nasıl?"
İstemsizce gülümsedi Engin. Kızının sıcak gülüşünü ve ona bakan parlak gözlerini özlüyordu. Ama bu olanlardan sonra hem gülüşü, hem bakışlarındaki ışık sönmüştü. Ölüm listesinde olduğunu bilmesi ise canını bir hayli sıkıyordu. Dün abisi tarafından öldürülecekti neredeyse.
"İyi değil. Şu an merkezde, en güvende olacağı yer galiba bir tek orası."
"Olaylara bakılırsa yakında her şeyi öğrenebilir, biliyorsun değil mi?"
Hamdi'nin söylediği kelimeler kalbine ağır bir şekilde oturmuştu. Titrek ve derin bir nefesi dışarıya üflerken, elindeki çay bardağını inceledi. Sanki arkadaşlarının gözlerine bakarsa, kınayıcı bakışlarla karşılaşmaktan korkuyordu. Geçmişin zinciri de boğazını biraz daha sıktı, yaraya tuz basarmış gibi.
"Bilmiyorum. Kaç kez anlatmaya karar verdim, fakat son anda o neşeli halini görünce vazgeçtim. Yapamadım. Şimdi ise o kadar dipte ki, anlatırsam kendine zarar verecek dereceye gelmesinden korkuyorum."
"Belki, Ali ile bu durumu paylaşırsan.."
"Ali'ye bunu anlatarak onu da bu büyük yüke ortak edemem. Hem o dayanamaz, anlatır Hilal'e. Benim bizzat kendim konuşmam lazım."
