İhanetin yuva edindiği bir hayat, gerçeklerinin hançerle gezdiğini bilmeliydi. Her gerçek, büyük bir yara. Ölüm ya da yaşam, bir anlamı yok. Sol tarafındaki kan pompalayan organ durmadan da hem ölümü, hem yaşamı tadabilirsin.
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yorumlarınızı bırakmayı unutmayın💘
Keyifli okumalar❤️
💟
Akrep ve yelkovanın birbirlerini kovalayışına ara verdiği bir zaman diliminde gibiydim.
Tik tak.
O sinir bozucu saat sesi artık olmayacaktı anlaşılan. Çünkü benim zamanım burada duruyordu.
"Beklemeyin, cidden hemen bitirin." dedim boğazımı temizlerken.
"Bizi o kadar yordun, sence sana bu kadar basit ölüm mü sunalım? Mesela, hala bedeninin ısısı yerindeyken, bizi ısıtabilirsin." dedi maskesini kaldırarak.
İma ettiği şey yüzünden yüzümü buruşturmuştum.
"Patronunuz ne yapıyor, sizi bütün gün köpek gibi yedirip içirip, kadınsız bırakarak azdırıyor mu? Böyle has bir şerefsiz olmak da beceri ister, tebrik ederim."
Asla normal değildim. Bu cümleleri kurarak neyi planlıyordum ki? Daha çok kışkırtmaktan başka bir sonuç elde etmiyordum. Bu cevabıma karşılık güldüğünde, dudaklarını konuşmak için aralamıştı, fakat aynı saniye içerisinde 3 adam da 3 farklı kurşunla yere yığılmıştı. İkisi bacağından vurulmuşken, benimle konuşan adam tam başından vurulmuştu. Bedenlerinin yere düşmesiyle arkada duran Kaan, Merih ve Ali'yi gördüm. Beyninden kurşunu yiyen adam Ali'nin marifetiydi.
Derin bir nefes alırken, arkamı dönüp ağaçlara baktım. Az önce bir kişinin daha ölümüne şahit olmuştum. Yetmiyor muydu? Bu kadarın ölümüne şahit olup da, aynı kaderi yaşamaktan son anda kurtulmam yetmiyor muydu? Belimi ağaca yaslarken, bakışlarım karanlıktaydı. Onların olduğu tarafa bakamıyordum bile. Kan olmuştu her taraf.
Kırmızı çığlık atıyordu.
"Eren, evin içine bir süre girmeyin, uzaklaşın. Bomba imhayı bekleyelim, kumandası burada."
Kaan'ın telefonda konuşan sesi kulaklarıma dolmuştu. Demek ki, eğer çıkmazsam gerçekten evimi patlatacaktılar. Düşüncesi bile korkunçtu. Elimi mideme yaslarken kusma isteğim artmıştı. Biraz ilerleyip onlardan uzaklaşırken, eğildim ve kendimi rahat bıraktım. O kadar çok sıkıyordum ki bedenimi başından beri, elim ayağım boşaldığı için dizlerimin üstüne düşmüştüm. Hemen arkamdan omuzlarımdan tutan birisi belirmişti.
