İhanetin yuva edindiği bir hayat, gerçeklerinin hançerle gezdiğini bilmeliydi. Her gerçek, büyük bir yara. Ölüm ya da yaşam, bir anlamı yok. Sol tarafındaki kan pompalayan organ durmadan da hem ölümü, hem yaşamı tadabilirsin.
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Medya; Melih Özay
Herkese merhaba💗 Okunma sayısı 1k'yı aşmış,teşekkür ederim❤️ Kitap veya bölüm hakkında fikirleriniz, düşüncelerinizi yorumlarda belirtmenizi rica ediyorum💞 Çünkü fikirlerinizi bilmeye ihtiyacım var :')
Keyifli okumalar💘
💟
Kabuslar sadece uyuduğumuzda ortaya çıkmıyordu maalesef ki. Gözüm açıkken de görebiliyordum en alasından bir kabus. Ama alışmıştım.
En sevdiğim huyum sanırım buydu, pek fazla direnmiyordum gerçeklere karşı. Çabuk kabulleniyordum ve uyum sağlıyordum. Aksi halde biraz da yorulurdum muhtemelen.
Kabus görmemek için gözlerimi kapatmak istemiyordum, ama yanımda birinin varlığı korkumu azalttığı için kısa bir uyku çekebilirdim. Emniyet kemerimi taktıktan sonra gözlerimi kapatıp arkama yaslandım. Kollarımı birbirine sarıp, uykuya doğru akan zihnimi rahat bıraktım.
Dakikalar birbirini kovaladıktan sonra kaç dakika geçmişti bilmiyordum, ama kolumda bir elin dokunuşu beni korkutmuştu.
"Geldik." dedi Ali kısık bir sesle.
Boğazımdaki kuruluğu gidermek için yutkunurken, başımı salladım anladığımı belirtmek için. Yüzümü sıvazlarken kendime gelmeye çalıştım. En azından biraz uyuyabilmiştim.
"Nereye geldik?"
"Anlatacağım, ama önce bana bir söz vereceksin."
Emniyet kemerimi çözerek ona döndüm.
"Ne hakkında?"
"Benim söylediklerim dışında bir şey yapmak yok, konuşmak bile."
"İçim daraldı, içim. Ben çok uslu biriyim, ne diye uyarıyorsun?" dedim saçlarımı arkaya atarken.
"Tabii, zaten gördüğüm en uslu kızsın, ona şüphe yok."
"Başka kızlar da mı gördün? Sen asker değil misin, anca erkek görmelisin. Lütfen beni kıskandırma bak." dedim gülmemeye çalışıp, ciddi bir tonda konuşurken.
"Seni eve bırakayım ben, en iyisi."
Eli anahtara gittiğinde uzanıp elini tuttum hızlıca.
"Kızma hemen, beyefendi." dedim iki elimle elini tutup bırakmazken.
