Homurdanma sesi duydum sinirimi daha çok bozuyordu "Seninle konuşmak istiyorum Ege lütfen." elimi alnıma götürüp sıvazladım hayır yani dalga geçiyor olmalı.
"Ben istemiyorum. Sadece annemle boşan bunu ona borçlusun anladın mı?" omzuma bir el dokundu konuşurken dalıp gitmişim arkamı döndüm Serce anlayışla gülümsedi.
Ses gelmeyince beklemeden kapattım "Kötü görünüyorsun." gözlerimi kıstım "Kötüyümdür belki de." ufak bir tebessümle kafasını aşağı eğdi bende hafiften yüzünü görmek için eğildim.
Dişlerini sıktığını gördüm "Aynı şeyleri yaşıyorsun değil mi?" kafasını kaldırmadan gözleri hızla beni buldu bakışlarının hedefi bu sefer direkt bendim.
"Bunu nereden çıkardın?" cevap vermedim ona bunu söylersem alacağım tepki iç açıcı değil.
Elimi yavaşça çenesine götürüp kafasını yukarı kaldırdım "Gözüm açıktır." bakışlarındaki meydan okumayı görebiliyorum kaşlarını havaya dikti "Diyorsun."
O anın gerginliği yüzünden güldüm "Anlatacak mısın?" hayır anlamında başını salladı "Anlatılacak bir şey yok."
Gitmek için geri doğru bir kaç adım attı sonra baş parmağıyla benim arkamı gösterdi "Ha bu arada açık göz, top geliyor."
Benim arkamı görmediği halde topun geldiğini bilmesi çok saçma ama bir kaç saniye sonra sırtıma çarpan topla doğru söylediğini anladım.
Dik duruşu ve sakin adımlarıyla bizimkilerin oturduğu banka gitti elini nazikçe Sena'ya uzattı Sena elini tutup kalktı.
Onların yanına gitmek için bir kaç adım attım ama dengemi sağlayamadım gözüm bulanıklaştı.
Eğilip ellerimi dizlerime dayadım bir kaç saniye sonra her ne olduysa geçti yanlarına gittim "Hadi maça geç kalmayalım."
Salona geldiğimizde boş kalan yerlere oturduk Ozan heyecanla takımların çıkmasını izliyordu "Sercecik onları pataklayacak!" yumruk yaptığı ellerini sanki birine vuruyormuş gibi salladı.
Düdük çaldığında maç başladı salondakilerin tezahüratları hız kesmeden devam ederken art arda sayılar geliyordu.
Son durum bizim takım iki sayı daha gerideydi ama pek sorun ediyorlarmış gibi görünmüyordu açıkçası.
Gayet rahat oynuyorlardı ortaya kaldırılan topa Dicle sert bir smaç vurarak sayı aldı aradaki fark böylece bire düşmüş oldu.
Son set için karşı takım servis kullanmadan önce Serce'nin vurduğu kız oyuna girdi sanırım sayıyı ona aldırmak istiyorlardı.
Barış rahatsızca yerinde kıpırdandı "Bu rahatlık hiç hoşuma gitmiyor."
Bizim takım servisi yumuşatıp karşı takıma atağa geçecekleri sırada bir anda Dicle ve Serce yer değiştirdi.
Serce topu sayı almak için değil direkt kızın yüzüne bastı top hızla kızın yüzüne çarptığında yere düştü.
Zemin hızla kana bulanırken Serce tribüne döndü bir süre gözü dolandıktan sonra aradığı kişiyi bulmuş gibi oraya dikti gözlerini.
Omuzlarını kaldırıp indirdi kime baktığını anlamak için etrafa bakındım Sena ile gözgözeydi.
Tekrardan etrafa baktı bu sefer Ozan'a göz kırptı Ozan'da herzamanki gibi gaza gelip saçma sapan hareketler yapmaya başladı.
Sağlık görevlileri kızı alıp götürdüğünde maç son sayının ardından bitti tek farkla bizim takımı yendiler.
Herkes dağıldığında bizde salondan çıktık Barış üst katı gösterdi "Benim biraz işim var sonra gelirim." Ozan'da sınıfa çıktı.
Ellerim cebimde salına salına soyunma odalarının olduğu yere geldim herkes çıkmış gibi görünüyordu aradığım kişiyide bulamadığıma göre geri gitmek için tekrar yolumu değiştirdim.
Bir kaç adımdan sonra dönen başımla olduğum yerde kaldım dengemi kuramadığım için sendeleyerek duvara çarptım bir yandanda tutunacak yer aradım.
Duvara yasladığım elim bile ayakta durmamı kolaylaştırmıyor aksine herşey daha da üstüme geliyormuş gibiydi.
Artık tamamen direncimi kaybettiğimi hissettim bacaklarım daha fazla beni ayakta tutamadı.
Geriye doğru düşeceğimi anlasamda tepki verecek gücü kendimde bulamadım duyduğum ses bile sanki hayalimdeki birinin seslenişi gibi geliyordu.
"Tamam iyi olacaksın Sena ambulansı ara." sesleri duysamda gözlerim görmüyor ki zaten açamıyorumda.
Bedenimin yan çevrilmesiyle daralan nefesim bir nebzede olsa açıldı etraftaki sesleri duysam bile birbirlerine karışmasına engel olamıyorum.
"Sana nasıl bu kadar zarar verdi anlamıyorum." başımdaki kişinin Serce olduğunu anlasamda söyledikleri anlamlı gelmiyor şu an.
"Bazenleri herşey tesadüfle başlar üç on beş gibi..." son duyduğum cümle ise aklımda yankılanmaya devam ederken bilincimi yitirdiğimi hissettim.
***
