မြေပြန့်သူလေး
~~~~~~~~~~~
Part - 32
~~~~~~~
" မမကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "
" မလိုပါဘူး မင်းကလိုအပ်နေတဲ့အတွက် တို့ကကူညီပေးတာပါ "
" ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ရင် မမကိုထမင်းဖိတ်ကျွေးမယ်နော် "
" ဟုတ်ပါပြီ ဟုတ်ပါပြီ အခုအနားယူလိုက်ဦး
ဗိုက်ရောဆာနေလား "
" ဟုတ် နည်းနည်း "
" အဟင်း တို့ထင်ပါတယ် ခဏနေရင် မင်းအခန်းထဲလာပို့ပေးခိုင်းလိုက်မယ် "
" ဟုတ် "
မျက်ဝန်းလည်း ထွက်သွားပြီဖြစ်သော
အမနန်းသွေးချယ်ကို ကျေးဇူးတင်နေမိသည်
ကိုကို့အကြောင်းတွေးမိပြန်တော့ စိတ်နာလှသည်
ဟိုတစ်ခါဖုန်းဆက်တုန်းက စကားပြောခဲ့တဲ့မိန်းကလေးနဲ့ မဟုတ်လောက်ပါဘူးလေဆိုပြီးထင်ခဲ့မိသမျှ အခုတော့အလကားပဲ
တောင်ပေါ်သားတွေ ကောင်းတယ်သာပြောကြတာ တကယ့်တကယ်ဘာမှမကောင်းဘူး
ဘယ်လောက်ပဲချစ်ချစ် ဖောက်ပြန်တာကိုတော့ ရွံလှသည်
ပြန်တွေးမိရာကနေ မျက်ရည်ကထပ်ကျလာတာမို့ စိတ်ပြေလက်ပျောက်ဖြစ်အောင် ရေချိုးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်
အေးချမ်းလှတဲ့ရှမ်းပြည်ကြီးက သူမရဲ့စိတ်ကိုတော့ အေးချမ်းမှုမပေးနိုင်တော့ပေ
ကိုကိုက သူမရဲ့အချစ်ဦးမို့ အသည်းပေါက်မထွက် သိပ်ချစ်ရသည်
ကိုကို့ကိုယုံခဲ့ပေမယ့် သူမရှေ့မှာ သူမရဲ့ကိုကိုကို နမ်းနေတာကြီးကတော့....
" ဟူး....တော်ပြီ တော်ပြီ ညှို့မျက်ဝန်းမေ နင်ဘာမှမတွေးနဲ့တော့ "
မျက်ဝန်းလည်း မှန်ထဲမှာ ကိုယ့်ပုံစံကိုကြည့်လိုက်တော့ အသည်းကွဲနေတဲ့မိန်းမပျိုလေးပုံစံပင်
" ကောင်မလေး မင်းရေချိုးခန်းထဲမှာကြာနေပြီနော် "
အမနန်းသွေးချယ်အသံကြားမှ မျက်ဝန်းလည်းတွေးနေတာကိုရပ်လိုက်ပြီး ခပ်သွက်သွက်လေးရေချိုးပြီး အပြင်ကိုထွက်လာလိုက်သည်
သွေးကတော့ ရေချိုးခန်းထဲကနေထွက်လာတဲ့ပုံစံလေးကြောင့် နှာခေါင်းသွေးပင်လျှံချင်လာရသည်
