Sinameki | Taekook

35

İyi okumalar~
_________________

Taehyung'un evinin kapısının önünde durduğum an kapı, sanki beni bekliyormuş gibi açılmıştı. Tabiki de paranormal bir şekilde değil. Kapıyı Taehyung açmıştı. Daha kapıyı bile çalmamama rağmen kapıyı açmış olması, kapının ardında gelmemi beklediği anlamına mı geliyor? Anlamadık sanki.

"Hoş geldin"

O kadar istemeyerek söyledi ki arkamı dönüp gidesim geldi. Aslına bakarsanız Taehyung "bana gel" dedikten sonra yalandan naz da yapsam köpek gibi istiyordum yanına gelmeyi. Neden durup dururken böyle bir teklifte bulunduğunu bilmiyorum ama çıkar yakında kokusu.

"Girsene içeri"

"Beni neden çağardın?"

İçeriy adımlarken yöneltmiştim sorumu. Yanıt tam da tahmin ettiğim gibi anında geldi

"Çünkü seninle vakit geçirmek istedim. Ayrıca saat 9 gibi eve geldim ve gelir gelmez uyudum. Jae aramadan 10 dakika önce uyandım ki uykum kaçtı."

Gereğinden fazla açıklama yapmasını yalan söylemesine yoracak halim yoktu. O kapıyı kapatıp içeri ilerlerken sadece onu takip ediyordum.

"Yağmur mu yağıyor?"

"Arabaya bindiğimde çiselemeye başladı."

"Şarap?"

Sorusuna karşılık sadece kafamı onaylar biçimde salladım. Evet yeteri kadar içmiştim bu akşam ancak şomine karşısında Taehyung ile şarap içmeyi sikseler reddedemem. O tahminimce kadehleri ve şarabı almak için mutfağa giderken sadece etrafı süzüyordum. Neden olduğunu bilmiyorum ama bu eve gelince kendimi güvende hissediyorum.

"Neden ayaktasın jeon? Rahat olsana"

Elindekileri sehpaya bırakır bırakmaz yanıma gelip arkama geçti. Üzerimdeki deri ceketi çıkartmamı sağlayıp tekli koltuğa doğru koydu. Ben dikkatle hareketlerini izliyordum sadece.

"Bugün sende bir gariplik var Taehyung. Kafana saksı falan mı düştü?"

Minik tebessümü her şeye bedeldi benim için. Şu küçük gülümseme uğruna veremeyeceğim hiçbir şey yoktu. Aniden elimi tuttuğunda öylece yüzüne bakmaya devam ediyordum. Temkinli adımları eşliğinde koltuğa oturmamı sağladı, yanıma oturdu. Yalan yok bi korktum şu an. Eline aldığı kadehe şarap doldurdu ve bana uzattı. Ardından ise kendi kadehini doldurdu. Hareketlerinin daha önce çalışmış gibi olmasının sebebi neydi? Hani kendimi tiyatroda gibi hissettim. Ya da böyle hissetmemin tek sebebi şu anı hala idrak edemememdi. Neyse ne kadehi turan elleri ne kadar da azdırıcı görünüyor.

...

"Dürüst ol beni buraya neden çağardın sen?"

"Neden her hareketim altında bir şey arıyorsun? Yarın pazar ve seninle vakit geçirmek istedim sadece"

"Yemin et!"

"Yemin ederim"

"Taehyung gerçekten korkutucusun şu an. Söylemek istediğin bir şev var ve ona yol mu yapıyorsun?"

"Ne bu paranoyaklık... uyandıktan sonra uykum kaçınca zaten niyetlendim içmeye. Sonra da seni çağırmak istedim"

Ani gök gürültüsü irkilmeme sebep oldu her zaman olduğu gibi. Bu ani seslerden korkmak çok sinirimi bozmaya başlıyor gün geçtikçe

"Yağmur çok şiddetlendi... lanet olsun Taehyung neden bana öyle bakıyorsun!"

"Nasıl bakıyorum?"