Sinameki | Taekook

17

İyi okumalar~
_________________

Farkettim ki dünyanın en ağır yüküymüş aklı sende olmayanı kalbinde taşımak. Ona rağmen, bu yüke rağmen vazgeçemiyordum ondan.

Bay kim son zamanlarda, gün geçtikçe hem aklımda hem de kalbimde daha derin bir yere yerleşiyordu. Bunu hissediyordum ve onu bu denli severken sırf aptal bir sözleşme yüzünden asla bir karşılık göremiyordum. Bay kim'in hasta olduğu günden bu yana, yani 2 haftadır bunu düşünüyorum. Çözüm yolu veya başka bir şey bulma umudundaydım hep ama aklıma gelen en mantıklı şey istifa etmemdi. Son 2 gündür istifa dilekçesi için uğraşıyordum ve pazar pazar saat 8'de büroda olmamın nedeni buydu. Dilekçeyi teslim etmeye geldim.
Sonrası da ise bay kim'in evine gideceğim.

Gangjae'nin odasının önünde durup derin bir nefes alıp verdim. Bay kim'e olan sevgimin bunu yapacak kadar büyük olduğunu daha ne kadar belli edebilirim? Kapıyı çalıp odaya girmemle bakışları direkt bana döndü.

"Seni bekliyordum jungkook. Neymiş bu önemli konu merak ediyorum açıkçası"

Gülümsedim ve içeri girdim

"Otursana"

"Çok kalmayacağım amirim"

Elimdeki evrakları nazikçe masasına bıraktım.

"İstifa ediyorum"

Benim gülümsemem yüzümde sabit bir şekilde dururken onun ciddileştiğini farkettim.

"Anlamadım?"

"İstifa ediyorum"

"Jungkook ne saçmalıyorsun?"

Derin bir iç çektim "amirim lütfen bana kızmayın olur mu? Size önceden haber vermediğim için de üzgünüm ama aklıma bir anda gelen şey buydu ve-"

"Al şu aptal kağıtları defol git buradan. Sakin kafayla bi düşün öyle geç karşıma"

"Amirim lütfen kararıma saygı duyun. Ne diyeceğinizi az çok tahmin edebiliyorum fakat işin sonunda, beni bu işten daha mutlu edecek şeyler var. Yavaştan çıksam iyi olacak. Her şey için çok teşekkür ederim ve sizi hayal kırıklığına uğrattıysam çok üzgünüm. İyi akşamlar"

Eğilip direkt odadan çıkıp elimi kalbime bastırdım. Aman tanrım! Çok gerildim! Ama yaptım!
Bir süre duraksayıp kafamdaki düşünceleri düzene soktum. Heyecanlı, bir o kadar da gergindim şu an. İşsiz bir insan olarak kaldım yine ama bay kim uğruna eminim ki okuduğum aptal bölümün işini de yapabilirim.

Şimdi geriye kalan tek şey bay kim'in yanına gitmek.

...

Derin bir nefes aldım kapıyı çalmadan önce. Şu an konuşsam sesim titreyecek bir halde olduğumun farkındaydım bu nedenle kalp atışlarımı düzene sokmaya çalışıyordum. Heyecanlıydım, tabii bir o kadar da endişeli. Acaba ne tepki verecekti? Beni kabullenebilir miydi? Beni sevecek mi?

Elimi zar zor kaldırıp kapıyı çaldım ve ta ki bay kim kapıyı açana kadar yerden bakışlarımı ayırmadım

"Jungkook? Ne işin var burada? Diğer kapıdan nasıl geçtin sen?"

"Bay kim, müsaitseniz biraz konuşabilir miyiz?"

Biraz duraksasa da sonrasında kafasını salladı

"İçeri geç" dediğini yapıp en son 2 hafta önce geldiğim evde hızlıca bir göz gezdirdim. Yine toplu, yine düzenliydi.

"Kahve içer misin? Yemek yedin mi?"

"Yedim ve istemiyorum bay kim"

"Süt içer misin?"