Sinameki | Taekook

12

İyi okumalar~
__________________

Kapı gıcırtısı gece boyu süren, ardı arkası kesilmeyen düşüncelerimden uzaklaşmamı sağladı. Uykulu ve yorgun bakışlarım kapı sesinin geldiği yöne yavaşça döndüğünde odadan çıkan bay kim'i gördüm. Güneş doğmak üzereydi, saat kim bilir kaçtı ve ben dün gece nereye oturduysam hala orada oturuyordum. Kalkmadım, hatta kımıldamadım bile.

Kafamı geri cama çevirdim ve bununla eş zamanlı, yeni uyandığı için ekstra kalınlığa sahip sesin adımı zikretmesini duydum. Evet, duydum ama hiçbir cevap vermedim.

"Ne yapıyorsun burada? Neden kaldırmadın beni?"

Yanıma kadar gelip başıma dikildi. Ona dün gece tüm enerjimin çekildiğini mi söyleyeyim? Bunun temel suçlusunun o olduğuna mı değineyim? Kalkıp neden bu kadar kusursuzsun diye onu mu azarlayayım? Ne yapayım ha?

"Beni duymuyor musun?"

"Duyuyorum bay kim"

3-5 saniyelik sessizliğin ardından yavaşça yanıma çömeldi.

"Ne bu halin? Yüzüme bak. Uyumadın mı sen dün gece?"

Kafamı iki yana salladım "uyumadım"

"Beni neden kaldırmadın?"

"Kıyamadım."

Uykuluydum tamam mı? Ne söylediğimden bir haberdim. Gerçi pekte önemi yoktu ne söylediğimin. Saçmalama jungkook, der geçer

"Demek istediğim," ondan çekinen tarafım ağarlıkta, durumu toparlamak zorunda hissedince yüzüne baktım "uyuyan insanları uyandırmaya kıyamam. Uyuyan her türlü canlı masum ve suvunmasız olur."

"Neyin var jeon?"

Neyim var ki bay kim? Soruyu sorma şekli temelden yanlıştı. Benim hiçbir şeyim yok işte. Param var ama yok, tipim yok, sevgilim yok, ailem yok, arkadaşlarım yok, sevenim yok, sevmeyenim çok, mutluluğum ve enerjim sayenizde şu an zaten yok.
Yok hani.

"Uykum var. Şu an sahip olduğum tek şey o."

"Dalga geçmeyi kes"

"Dalga geçmedim ki? Sizin neyiniz yok peki bay kim?"

"Neyim mi yok? Jungkook, yine saçmalamaya başladın."

"Saçmalıyorum değil mi? Her zaman olduğu gibi. Şaşmaz. Yavaştan birileri gelmeye başlar, odayı toplamalıyım"

Kalkmaya çalıştım ama uyuşmuş dizlerim ve uykulu okduğum için dönen başım yüzünden dizlerim üzerine düştüm. Düştüm, yine düştüm. Düşmelere de alıştım galiba.

"Jungkook, alkol falan almadın değil mi?"

Almadım tabiki de. Uyku benim için her zaman en önemli faktör. Uyumadığım zaman çok dengesizleşiyorum, sinirli ve agresif oluyorum. Neden bu kadar sorunlu bir insanım?

"Zamanında düşünce kalkacağıma dair söz verdiğim aklıma sokayım"

"Ne?"

Söylediğimi kısık tonumdan dolayı duymamıştı, duymasın da zaten. Kafam şu an o kadar dolu ve düşünceli ki, zaten aptal tavrımın nedeni bu. Yapacaklarımı seçemiyorum, kalabalık arasında kim bilir nereye karıştı.

Bay kim elini bana uzattığında birkaç saniye eline, sonra da yüzüne baktım.

"Gel"

O benden önce ayaklandı ve kalkmama yardım etti. Ani kalkışım yüzünden anında kafam en az bay kim kadar güzel bir hal aldı. B12 eksikliğimi her seferinde yok sayıyorum.