nihilist | satosugu

15

satoru: sadece merak ediyorum...

satoru: değdi mi gittiğine?

suguru: değmedi, hem de hiç. tatmin oldun mu?

suguru: iğnelemek için sormadım, gerçekten merak ettim.

satoru: olmadım.

satoru: bütün bunları bir hiç için yaşadık yani? nasıl olabilirim?

suguru: benim için hiç değildi. en azından seni kendimden koruyabildiğim kadar korudum.

satoru: görmediğimi sanıyorsun değil mi?

satoru: sen aylarca o evin içinde, yatağında kıvranırken neden acı çektiğini anlamadığımı sanıyorsun.

satoru: sana doktora git diye tutturmamın sebebinin beni yoruyor olman olduğunu falan sanıyorsun.

satoru: bu yüzden aptalsın işte.

satoru: aynı evde yaşıyorduk. sen git gide erirken fark etmeyebilir miydim? yara izlerini görmemiş olabilir miyim sence?

satoru: düştüğün çukuru görmedim mi?

satoru: bu kadar saf değilim.

suguru: gördün mü?

suguru: görmüşsündür.

suguru: fark edecek hâlde değildim.

suguru: sana bağımlı oldum, seni de kendime bağladım. benim yüzümden hayatını yaşayamıyordun. gitmem lazımdı.

satoru: yalan bunlar.

satoru: sensiz de yapamayacağımı biliyordun.

satoru: ki yapamadım.

satoru: cenazede bir şey oldu, bana söylemedin.

satoru: bu yüzden gittin değil mi?

satoru: başta anlayamamıştım, sadece okumak için beni terk ettin sanmıştım ama seni düşündüğünden iyi tanıyorum.

satoru: üstelik üstüne kafa yormak için baya vaktim oldu, vardığım sonuç da bu.

satoru: sen bir şeyin peşinden gittin.

satoru: önceden böyle bir hayalin olsa bilirdim.

satoru: ne kadarı yalandı? orada cidden okudun mu? çalışıyor musun?

suguru: okudum, çalışıyorum ama öylesine işler.

suguru: sana yalan söylemedim ama doğruyu da söylemedim.

suguru: bütün bunları konuşmak için çok geç.

satoru: yine kestirip at sen böyle.

satoru: haklısın gerçi, bu saatten sonra bizden bir halt olmaz.