nihilist | satosugu

8

satoru: siktir et şimdi çiçekleri de

suguru: üzerinden bir gün geçince neyden bahsettiğini bir an anlayamadım.

satoru: ilaç gibi geliyordun bana.

suguru: biliyorsun, reçetesiz ilaç iyileştirmesi gereken yeri iyileştirmeyebilir.

satoru: iyileştirdi ama...

suguru: her şeyin fazlası zarar, satoru ama benim fazlam sana zehir. iyileştirdiğim her şeyi için yeni yaralar açıyordum.

satoru: daha önce sana hiç bu kadar sinirlenmemiştim.

suguru: ne? nedim ben şimdi?

satoru: sen rezalet herifin teki olabilirsin, hâlâ senin zehrine bağımlı da olabilirim ama benim sevdiğim adam ne zehirdi ne de zararlıydı. biz birbirimize iyi geliyorduk.

satoru: çabaladım, yetersiz kaldı.

satoru: senden değil ama o zamanlar sevdiğim o adamdan binlerce kez özür dilemek istiyorum. daha fazlasını yapabileceğimi düşünmeden uyuyabildiğim bir gece bile yok.

suguru: sen elinden geleni yaptın, satoru. kendini benim için parçaladığını görmek canımı daha çok yakmıştı. bazen ne yaparsan yap bazı şeylerin tepetaklak olmasına engel olamazsın.

suguru: pardon, o zamanlar sevdiğin adam için.

satoru: bizim tepetaklak olmamıza hiç gerek yoktu.

suguru: belki de vardı.

satoru: ne istiyorsun o zaman benden?

suguru: uyu, satoru. sabahın köründe dersin var. sağlam kafayla konuşuruz.