Modern Çağın Öküzü

1.

Kanziler öncelikle söylemek istiyorum ki bu kitabı ergenliğimin nirvanasında yazmışım ve tekrar okurken eğlendiğim için yayımlama kararı aldım.

Umarım benim yazarken ve okurken eğlendiğim kadar sizde eğlenirsiniz iyi günler👊

^^
1. Bölüm
'MODERN ÇAĞIN ÖKÜZÜ'

Okulun artık bana kendimi high climber gibi hissettiren merdivenlerini tırmanmaktan yorulup ellerimi dizlerime dayayarak bir süre dinlendim. Tabii bu sırada söyleniyordum. Neyseki son merdivendi.

Koridora girdiğimde hızlıca koşar adım sınıfa girdim. Ama manzara karşısında tek elimle gözümü kapadım. Deniz ve Bera neredeyse öpüşüyorlardı. Şuan kendimden utanmıştım.

"Çok özür dilerim siz beni umursamayın." diyerek kapıdan çıktım. Ama çıktığımda da kapının önünde dikilen, yıllardır platonik olduğum aşırı yakışıklı Meteor (Mete), sırıtarak bana bakıyordu. Bense tabiri caizse mal gibi yüzüne bakıyordum. Ben gözümü çekmeyince üstüme doğru eğilip biraz da ciddileşerek gözlerimi inceledi. Bu beni kendime getirmişti neyseki.

"Aa.. Bera'yla Deniz, içeridede.."

Neden hala gözlerimi incelediğini anlamadığım için aptal gibi dişsizce sırıtıyordum.

"Geçebilir miyim?"

Başını öne eğdi ve geçmeme izin verdi. Merdivenlere yönelmişken geri döndüm.

"Şey, bence sende girme. Rahatsız olması.." hala başı hafif öne eğik dudağı kıvrılmış şekilde bana baktığını görünce istemsizce tüylerim ürpermişti. Midemde uçan kelebekleri hissediyordum. "..rahatsız olmasınlar." diye ekledim ve arkama bile bakmadan hızlıca merdivenlerden indim.

Şimdi tek aktivitem kantinde birşeyler atıştırırken Denizi beklemekti. Saat henüz erken olduğu için kantinde yalnızca alt sınıflardan iki kız vardı.

Elime aldığım yarım tosttan bir ısırık aldım ve telefonumu çıkarıp bildirimlere baktım. Her zamanki gibi üye olduğum bilmem kaç yüz siteden gelen bildirimlerdi. Bildirimlerden birşey çıkmayınca instagrama girdim. 200 küsür takipçim vardı zaten. İnstagram profilimden çıktım ve Mete'nin profiline girdim. Neyse ki hesabı gizli değildi. Takip etmek zorunda olmadan da girip rahatca stalklayabiliyordum. Yılların stalkcısı olarak hiçbir hata yapmamıştım.

Sırıtarak fotoğraflarına bakarken bir yandanda tostumu yiyordum. Elim takip butonuna gittiğinde geri çektim.

"Takip edersen geri dönerim, korkma."

Mete'nin sesini kulağımın dibinde duyunca telefonum masanın üstüne düşmüş bense boğazıma kaçan tost dilimi sebebiyle ayağı kalkıp öksürmeye başlamıştım. Mete sırıtarak bana bakınca öksürmemi bastırmaya çalıştım.

"Sen ne zaman geldin?"

Allah bilir ne zamandır arkamda beni izliyordu.

"Henüz yeni geldim, ama sen neden bu kadar panik oldun ki." dedi ve oturduğum sandalyenin yanındaki sandalyeye oturdu.

"Kimse gelmeyince koridorda ki kızlardan kurtulmak için senin yanına geleyim dedim ama.." derken benim oturduğum sandalyeye elini vurarak oturmamı işaret etti.
İstifimi bozmadan boğazımı temizledim ve yanına oturdum.

"Takip konusunda ciddiyim." dediğinde gözlerim belerdi. En az 12k takipçisi vardı, ama o sevgilisi ve yakın olduğu kişiler dışında kimseyi takip etmiyordu. Beni mi takip edecekti?

"Hayır, öylesine bakmak için girmiştim." dedim gururlu bir şekilde. Hay senin gururunu Gizem. Mete'nin takip isteği geri çevirilir mi aptal.

Elini masaya hafif bir ritimde vurarak arkasını yaslandı.