Şemsiye (Yarı Texting)

•48•

Merhabalar efendim... Bugün inşallah yazabilirsem 4 bölüm yazacağım. Kitap yavaş yavaş finale yaklaşılıyor ama sizinle burada ayrılmayacağız çünkü bir sürü yeni kurgum sizi bekliyor... Sizi seviyorum❤️❤️❤️❤️

🌸

Yemeklerimizi yemiş ve biraz da olsa Urfa'yı gezmiştik. Ayaklarım artık gerçekten tutmuyordu.

"Atlas ben çok yoruldum! Lütfen eve gidelim."

Atlas kafasını sallayıp arabayı sürmeye devam etti. Ben ise dışarıyı izliyordum. Saat ikindi saatlerini geçiyordu.

"Mina şu söz için birini ayarladım."

Kaşlarımı çattım. Neyi ayarlanmıştı ki?

"Anlamadım?

"Sana sahte birkaç tane akraba tuttum."

Gözlerimi fal taşı gibi açıp ona baktım.

"Hiç öyle bakma. Başka bir şey aklıma gelmedi. Eğer senin aklına daha mantıklı bir şey geldiyse söyle de onu yapalım."

Benimde aklıma başka bir şey gelmiyordu. Bu biraz klişe olacaktı ama en mantıklı yol buydu.

"Tamam o zaman...söz ve nikahı ne zaman yapacağız?"

Atlas arabayı durdurup bana döndü.

"Yarın gittiğimiz gibi söz yüzüklerimizi alıp sözü yapmayı düşünüyorum. Tabi senin içinde uygunsa?"

Benim için uygundu ama biraz acele oluyor olması beni huzursuz ediyordu.

"Peki ya nikah?"

"Onuda sözden sonraki gün yapmayı planlıyorum."

Kafamla onayladım.

"Biraz hızlı oluyor ama seni Amerika'ya nikahsız bir erkek olarak göndermek istemiyorum."

Atlas gülerek bana baktı.

"Sen beni mi kıskanıyorsun?"

Kafamı hemen sağa sola salladım.

"Ne alaka? Sadece..."

"Sadece ne? Kıskanıyorsun işte."

Gözlerimi araba direksiyonuna çevirip kısa bir bakış attım.

"Atlas arabayı sür yoksa ben sürerim."

Gülerek arabadan aşağı indi ve benim kapıma doğru ilerledi.

"Sen benim yerime geçebilir ve arabayı sürebilirsin. Aksi takdirde benim bu konuyu kapatacağımı sanmayın küçük hanım."

Göz devirerek Atlas'ın oturduğu koltuğa geçtim. Atlas'ta benim oturduğum koltuğa oturup bana döndü.

"Eee ner'de kalmıştık?"

Yüzümü ekşiterek arabanın direksiyonuna döndüm. Ben bu arabayı nasıl kullanacaktım?

"Orada bir anahtar var onu çevir."

Biraz inceledikten sonra direksiyonun yanında bir anahtar gördüm. Anahtara elim gidecekken hemen elimi kendime doğru çektim. Ya geçen seferki gibi olursa?

"O anahtar arabayı çalıştırıyor. Korkma ölmeyiz."

Atlas'a güvenip anahtarı çevirim ve arabadan bir ses çıkınca çığlık attım. Atlas kahkaha atmaya başlayınca bende gülmeye başladım.

"Atlas yer değiştirelim mi?"

"Hmm...ilk önce bir şey söylemem gerekiyor."

Söyleyeceği şeyi merak ederek yüzümü yaklaştırdım. Atlas ise elimi iki avucu içine alıp gözlerime baktı.

"Şunu bilmeni isterim ki...ben seni çok seviyorum. Bu gözler senden başkasına bakmıyor, bu kalp senden başkası için atmıyor, bu ayaklar senden başkasına doğru ilerlemiyor. Beni kıskanabilirsin ama senden başkasına bakacağımı düşünemezsin çünkü inan ki ben senden başkasına bakamam."

İstemsizce gülümseyip sol elimi onun ellerinin üzerine koydum.

"Yaaa...öyle mi?"

Atlas gülümseyerek kulağıma yaklaşınca karnımda bir şeylerin hareket ettiğini farkettim.

"Öyle ve hep öyle de kalacak."

🌸

La bebeler nabiyonuz?

Ağalar annemle babam beni köye getirdi. Mangal yapacaklarmış hehehehe ama buradaki böcekler beni öldürdü. Abi az önce kulağımın arkasında bir tane örümcek vardı. Korkudan kalbim durdu yeminle

Ama mangal yiyecemm hehehehehehhe 🤫

Neyse bölüm nasıldı?

Ben kaciyoreeeeeee muahhh💋