Polen Bal 24 yaşında kariyerinin zirvesinde bir mankendir ve oldukça süslü bir hayat yaşamaktadır. Sevgilisi tarafından dolandırılıp hapse attırılmak ise... Onun için rüya bile olamazken birden kendisini kodeste bulur!
Bakalım şeker kızımız kar...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
BİR DAHA YAPMAYACAĞIMA SÖZ VERİYORUM 😭
Ben... Az önce... Korkut varken... Çocukluğumdan beri korumam olan Korkut varken... Korkunca bir başkasında saklanmıştım, ilk defa...
Titremem kuvvetli kollarının arasında güvenli hissettikçe azalsa da karanlığın ve atmosferin yaydığı tedirginliği üzerimden atmam pek de mümkün olamıyordu.
Burnunun değdiği saç diplerimi varla yok arasında eşelediğinde kendimi Korkut'la olduğumdan daha iyi hissediyordum... Başparmağı yavaşça omuz başımı sıvazladığında tekrar etti "korkma." Sertçe yutkunarak diğerlerine baktığımda Korkut varken ona sarılmam hepsinin garibine gitmişti.
Çimenlerin üzerinde oluşan haşırtı az öncekinden de şiddetlenince Alisya panikle geriye baktı "ne var orada?"
Kısa bir sessizlik oluştuğunda Alpay yanına gitmişti. "Koluma girmek ister misin Alisya?" Ona öldürecek gibi baktıktan sonra Korkut'un yanında gidip azarladı "ne dikiliyorsun öyle korkuluk direği gibi! Girsene koluma!" Deyip koluna girdiğinde Korkut az önceki afallamayı belli ki hâlâ aşamamıştı.
"Orada biri var." Lizge'nin sesi son derece korkusuz çıkmıştı.
"Siz eve geçin biz bakarız." Dedi Ünal.
"Hayır." Diyerek belindeki kollarımı sıkıştırarak kafamı daha fazla göğsüne gömdüm. "Ayrılmayalım daha korkunç olur..." Kedi gibi mırıldandığımda yavrusuymuşum gibi yavaşça saçlarımı okşuyordu.
"O zaman gidip bakalım bir an önce dokuz doğuracağım şimdi şuracıkta!" Alisya'nın sitemiyle beraber herkes ilerideki karartıya odaklandığında yavaşça yürümeye başladıklarında Kenan komiseri bırakmadan arkasına geçerek sırtından sarıldığımda onunla yürüyordum.
"Senin şu cinli hikâyenin üstüne olması biraz garip değil mi?" Alt dudağımı dişleyerek ağlamaklı ifademle Lizge'nin söylediklerini duyduğumda mideme kasılmaktan kramplar girmişti.
"Ne o? Korktun mu yoksa?" Ünal'ın pişkin sorusuna cevabı gecikmemişti.
"Hayır ama sen korktuysan önümden yürüyebilirsin."
"Kim var orada!" Korkut yanında tuttuğu Alisya'yla beraber ileriye doğru bağırdığında ses gelmemişti. "Kim var orada diyorum!"
"Bir köpek falandı herhalde. Bir şey yok bence geri gidelim." Dedi nerede olduğunu bilemediğim Alpay.
Alt dudağımı kemirerek giderek karanlıklaşan ormana baktığımda karşımıza her an bir şey çıkacak diye ödüm patlıyordu. "Komiserim... Ne kadar gideceğiz daha böyle? Baksanıza göz gözü görmüyor."
