Polen Bal 24 yaşında kariyerinin zirvesinde bir mankendir ve oldukça süslü bir hayat yaşamaktadır. Sevgilisi tarafından dolandırılıp hapse attırılmak ise... Onun için rüya bile olamazken birden kendisini kodeste bulur!
Bakalım şeker kızımız kar...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
BU ADAMDAN ÇOK KORKUYORUM 🥺
"Polen Hanım onu bırakın şimdi ve söylediklerimi iyi dinleyin fazla zamanımız yok." Dedikten sonra avukatım Ünal, bana dikkat etmem gereken konulardan bahsetti. Kesinlikle ağzımı açmamam gereken sorular vardı. Yanımdan ayrılmaya yeltenince panikle koluna yapıştım ve yalvarırcasına yakardım.
"Ünal Bey dediklerinizi çok iyi anladım ama ne olur gitmeyin!" Telaşlı halim endişelenmesine sebep olmuştu. Tedirgin bir ifadeyle üzerimi inceledikten sonra korkuyla perdeleri inik olan camdan gözüken dağ ayısına bakarak yakardım. "Burada çok korkunç bir adam var elinde olsa beni iki parmağıyla etkisiz hale getirecek ne olur beni başka bir yere gönderin."
Şaşkın bir ifadeyle omzunun üzerinden pencereye baktığında Kenan Komiser öfkeyle telefonda konuşuyordu. Sesini duyamasak da surat ifadesinden çok sağlam küfürler ettiğini anlayabiliyorduk.
Kendimi sakınmak istercesine omuzlarımı birbirine yaklaştırdım ve acı içerisinde yakardım. "Bu adamdan çok korkuyorum ne olur yardım edin!"
"Kenan mı?"
Gözlerim dehşetle aralandı. "Evet! Çok korkunç biri tam bir dağ ayısı beni öldürecekmiş gibi bakıyor!"
Suratındaki tebessümü saklayamadan bana doğru döndüğünde ufak bir kahkaha patlatmıştı. Ardından dudaklarını birbirine bastırarak ifadesini toparlamaya çalıştı, başarısız olsa da umursamadan devam etti.
"Korkmayın Polen Hanım, Kenan iyi biridir."
"İyi mi? O bir yamyam diyorum size Ünal Bey."
Karşısında bir çocuk varmış gibi anlayışla kafasını salladı ve babacan bir tavırla omzumu sıvazlayarak konuştu. "Evet, o bir yamyam ama Dünyadaki kötüleri yakalamak isteyen bir yamyam. Bir de olayın bu tarafından baksanız?"
"Ah... Haklısınız galiba..." Ağlamaklı bir ifadeyle Kenan komisere baktığımda alt dudağım aşağı sarkmıştı. Tek elini belinin yanına sabitlemiş, ağırlığını bir ayağına daha fazla vermişken eliyle ileriyi işaret ediyor, yanındaki adama agresif bir tutumla konuşuyordu.
"Ama yine de çok korkuyorum çünkü kötülerden olduğumu sanıyor..." Bu da benim için büyük bir felaketin habercisiydi.
"Korkmayın Polen Hanım biz senin iyilerden olduğunu ispatlayınca Kenan da seni korumaya başlayacak."
Anında tüylerim ürperdi. Aman Allah! İrice açılan gözlerle koridordaki koca ve yırtıcı duran cüsseye baktım. Öyle bir adam tarafından korunmak her kadını havalı hissettirirdi!
