Polen Bal 24 yaşında kariyerinin zirvesinde bir mankendir ve oldukça süslü bir hayat yaşamaktadır. Sevgilisi tarafından dolandırılıp hapse attırılmak ise... Onun için rüya bile olamazken birden kendisini kodeste bulur!
Bakalım şeker kızımız kar...
Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.
İYİ OKUMALAR 🤍
BENİM ÇOCUKLUK KAHRAMANIM 🥹
"Gidince görürsün."
İfadem iyice dağıldığında onun dağ gibi olan bedeninin yanında çocuk gibi savruluyor, merakla arkadan gördüğüm çehresini inceliyordum. Nereye gidiyorduk yahu?
"Şey ama benim birazdan pideciye geçmem lazım, mesaim başlayacak!"
"Bugün işin erken bitti."
"Nasıl yani?"
"Bütün pideleri alıyorum."
Gözlerim irice belerdiğinde önünde duranı ürkütecek şekilde ilerlemeye devam ediyordu. Ardından dolu dolu olan gözlerle hayranlık dolu ifademle beraber tüm heybetini baştan aşağı süzerek en son saç tellerine kadar çıktığımda yüreğimde çocuksu bir mutluluk vardı. Çaprazdan gördüğüm o sert çehresi, kaşının uç kısmı, kararlı gözü, kısa ama sık saçları aman Allah... Komiserim...
Küçük ama aynı zamanda da inanılmaz tatlı olan bir şekerci dükkanının önünde durduğumuzda ifademin enerjisi anında yukarı doğru kalkmıştı.
"Burası da neresi böyle?" Ağzım kocaman açılmıştı. Hayranlıkla şekilli parlak şekerlere baktım. Elimi bırakıp işaret etti "istediğini seç, alacağım." Suratımdaki çocuksu tebessümle beraber pembe dükkâna girip şekerlere bakmaya devam ettim o kadar güzellerdi ki hangisini alacağımı şaşırıyor, sürekli kararsız kalıyordum.
"Bunu mu alsam? Yoksa bunu mu?" Bir tanesi pembe bir balinaydı, kafasında altın renkte bir taç vardı. Diğeri ise mor topuklu ayakkabılıydı.
"Selami koçum neredesin?" Sesini duyunca şekerleri elimde tutmaya devam ederken omzumun üzerinden ona doğru döndüm telefonla konuşuyordu Selami'yi dinledikten sonra devam etti "bugün çıkan bütün pideleri alıyorum, mahalle mahalle gez çocuklara dağıt Polen ablanı idare et bakayım bugün sana ödemesini istediğin boks eldivenleriyle yapacağım."
"Komiserim..." Gözlerim ikinci bir kez daha mutlulukla dolduğunda engel olamadım ve birkaç damla yanaklarımın üzerine doğru süzüldü. Özellikle pideleri çocuklara dağıtmasını söylemesi... Bu ayrıntı kalbime öyle güzel dokunuyordu ki...
Hülyalı bakışlarla onu gereğinden fazla izlemiş olacaktım ki telefonu kapattığını bile fark edemedim.
Tek kaşı kalkık bir şekilde hemen yanımda durduğunda o asayiş berkemal ifadesiyle bakıyordu işte. İşaret parmağını katlayıp dışıyla yanağımdan akan yaşı alttan yakalayıp yukarı doğru sildiğinde salak gibi gülümsüyordum.
