34.Bölüm "Koruma kalkanı"

1.3K 127 25
                                    




Bölümün sonundaki bilgilendirmeyi okumayı unutmayın, İYİ OKUMALAR 🤍

Bölümün sonundaki bilgilendirmeyi okumayı unutmayın, İYİ OKUMALAR 🤍

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.

EN İHTİYACIM OLAN AN MI? 🫢

        "Naz yapma." İşte o iki kelime. Gözlerimi sertçe yumup zihnimdeki tehlikeli sessizliğin içerisine aktığımda dişlerimi birbirine bastırmaktan çenem zonkluyordu. O erkek müsveddesi bana tekrardan Naz yapma mı demişti? Hem de bu durumda bile.

            Gözlerimi açtığımda bakışları her ne kadar korku dolu dursa da arasından sızan eğlenceli pırıltıları görebiliyordum. Bu herif cidden!

            Gülümsedim. İfademdeki yumuşamayla rahatladı ve dişleri gözükecek şekilde sırıttı. "Fazla naz aşık usandırır diyorsun yani..." Kendimden bile beklemediğim işvemle şakıdığımda bakışları parlamıştı. Ne diyeceğini şaşırsa da kafasını sallarken buldu kendini.

            "Ama ne yapayım?" Üzerine doğru yürüyordum. Sırıtarak geri çekiliyordu. "Ben oldukça nazlı bir kızım. Yoksa nazlı olmam senin hoşuna gitmiyor mu?"

            "Şey..." Sertçe yutkunduğunda üzerine yürümeye devam ettiğim için geri gidiyordu. "Gidiyor tabi seninle ilgili her şey çok hoşuma gidiyor." Adeta büyülenmiş gibiydi.

            "Öyle mi?" Dedim ve suratını inceleyerek keyifle şakıdım. "Peki bu nasıl?" Boşluğundan faydalanıp göğsünden ittirmemle geri çekildiğinde eşikte kalmıştı. Kapıyı tuttuğum gibi suratına neyse ki evimde Alpay dan geriye hiçbir şey kalmamıştı.

            "Alisya!" Hayret dolu bir nida döküldü dudaklarından ardından sustu. Kapının ardından buğulu gelen sesiyle beraber yineledi "Alisya!" Kapıyı vurmaya başladığında işte şimdi zevkten dört köşe olan bendim. Nasıl da hoşuma gitmişti orada öyle mal gibi kalması.

            Vurmaya devam edince dayanamadan bağırdım "ya senden nasıl polis oldu acaba? Senden olsa olsa hovarda olur! Dağa çık sen dağa!"

            Gerçekten de öyleydi yahu. Haydut gibi davranıyordu.

            "Şimdi gidiyorum ama bil ki bu burada bitmedi Alisya! Roman yazma konusunda çok ciddiyim ve güzelim olduğunu unutma."

            "Defol git ben senin hiçbir şeyin değilim. Ne yazarsan da yaz umurumda değilsin. Bir daha sakın karşıma çıkma."

            Az öncekine benzer şeyler söyleyerek kapımın önünden uzaklaştığında rahat bir soluk vererek yorgun düşmüş bedenimi koltuğa bırakmıştım. "Oh be dünya varmış! Yedi başımın etini yedi. Hem yap et. Sonra Alisya yanlış anladın." Homurdanıp oldukça itici tonla devam ettim "yok ya!"

            ***

            "Mavişim mavilendim kapına kilitlendim. Mavişim mavilendim kapına kilitlendim."

Vitrin SüsüTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang