Polen Bal 24 yaşında kariyerinin zirvesinde bir mankendir ve oldukça süslü bir hayat yaşamaktadır. Sevgilisi tarafından dolandırılıp hapse attırılmak ise... Onun için rüya bile olamazken birden kendisini kodeste bulur!
Bakalım şeker kızımız kar...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
DELİ DELİYİ GÖRÜNCE SOPASINI MI SAKLARMIŞ 😓
Evet, bu. Oydu. Not ondandı.
Timuçin. Beni dolandırıp tüm illegal işlerini üzerime yıkarak ortadan kaybolan sevgilim. İsim yazmasa da ben yazanı da ne yazdığını da gayet net bir şekilde anlamıştım.
"Kısa süreli bir solma yaşasa da onları düzenli olarak sula, güneş bir gün tekrardan açacak, o zamana hazır olsunlar."
Onu beklememi istiyor, geleceğini haber veriyordu.
Ne kadar süre o şekilde ayakta durduğumu, elimdeki bir parça kâğıda bakarak kaldığımı bilmiyordum. Tekrar tekrar okuyor, başka bir anlam daha var mı diye çıkartmaya çalışıyordum. Yoktu.
O kadar olağan bir kalemle yazılmış bir yazıydı ki... Bunca şeyden sonra bir özür veyahut daha güçlü bir şeyle gelmesi daha mantıklı olmaz mıydı?
Evet. Ona karşı her zaman iyi niyetli olmuştum. Başıma bunca şey gelmeseydi olacaktım da ancak... Bu çok... Kafamı kaşıdım.
Anlamlandıramıyordum. Kafamı karıştırıyordu. Olayların içerisinde olduğum daha öncesinde bambaşka duygu ve düşüncelerle yaklaştığım biri olduğu için sanırım bu yüzden aklım bulanıyordu.
"Polen?" Babaannemin seslenmesiyle notu çabucak cebime sokup o tarafa doğru gittiğimde aklım karmakarışıktı.
***
"Dikkat et!" Elimdeki kutuyu düşürecekken Korkut son anda yetişti ve aşağıdan destekleyerek düşürmeme engel oldu. "Bırak bana." Söylediğini yaptım. Ağır koliyi tek hamlede kucaklayıp içeriye götürdüğünde taşıyabileceğim bir şey olup olmadığına bakıyordum.
"Yoldan çıkın!" Alisya kucağına dizdiği kitap yığınıyla beraber dikkatlice odaya girdiğinde nereye koyabileceğine bakıyordu.
Korkut tekrardan takıma girdiği için yoğun antrenmanlar yapacaktı. Bu yüzden babasıyla salona yakın bir yere taşınmışlardı.
"Kızlar bir yemek molası verelim." Kapının oluğundan sarkan Sarp'ı görünce açlığımı hissettim. Bir yemek molası vermek gerçekten de iyi olacaktı. Korkut'un en yakın arkadaşları Demir ve Sarp da eşyaları taşımaya yardım ediyordu. Tabi, bizden daha faydalı bir yardımdı onlar için.
"Pezevengi gördün değil mi? Kapının önüne kadar taşıyormuş. Ulan vereyim parasını yardım edin diyorum başka yere sözüm var oraya gideceğim deyip eşyaları bize kilitledi manyak adam."
