Polen Bal 24 yaşında kariyerinin zirvesinde bir mankendir ve oldukça süslü bir hayat yaşamaktadır. Sevgilisi tarafından dolandırılıp hapse attırılmak ise... Onun için rüya bile olamazken birden kendisini kodeste bulur!
Bakalım şeker kızımız kar...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İYİ OKUMALAR 🤍
VALLAHİ BEN BİR ŞEY YAPMADIM 🫢
"Polen kahverengi bonemi gördün mü?" Üzerime dört sene önce babaannemin hacdan getirdiği namaz elbisesini geçirip içeriye doğru bağırdım. "Ütü masasının oraya baktın mı?" Kısa bir sessizliğin ardından azarlarcasına yakarışlarını işitmeye başladığımda gözlerimi kısarak laflarından kaçmaya çalıştım.
"Yahu bunu koyarsın çekmeceye değil mi? Ne işi var bonemin ütü masasının üzerinde?"
"Of babaanne ya sanki yemek masasının üzerine koydum."
Bugün babaannemin yakın arkadaşlarından birinin, Mukaddes teyzenin mevlidi vardı ve bizde Alisya'yla beraber onlara katılacaktık. Küçükken babaannemle sık sık gittiğim yerlere iş hayatına girdikten sonra adımımı bile atamamıştım. Geçen gün de başıma gelenlerden sonra tek çare kendimi maneviyatımı güçlendirmekte bulmuştum. Bu kuran bana iyi gelecek, yaralarımı saracaktı...
"Kız babaanne sen ne güzel olmuşsun böyle!" Gülümseyerek etrafından dolanıp çiçekli elbisesini süzdüğümde hemen utanmıştı.
"Deli deli konuşma be, bizden geçti artık güzellik mi kaldı."
Kıkırdayarak yanından yürürken poposuna vurdum. "Öyle deme senin de giderin var şekerim. Vallahi dedemin kemikleri sızlar kırıtmadan yürü he! Başıma iş aşma benim."
"Tövbe estağfurullah ne biçim konuşuyor babaannesiyle şu ağza bak ağza."
Babaanneme takılmaya devam ederek çantalarımızı hazırlayıp kapıya çıktığımda Alisya da gelmişti. Kafasına taktığı bana göre son derece demode olan entarisini görünce kendimi tutamadan kahkaha attım. "Ay Alisya bu ne!" Gülerken geriye doğru düşüyor, bir yandan da omzuna vuruyordum. "Çok komik olmuşsun!"
Gözlerini devirerek üzerimi incelediğinde laf edecek bir yer bulamamış olacaktı ki burun kıvırmakla kaldı. "Çok konuşma da hadi gidelim artık, geç kalacağız."
Babaannemle beraber evden çıktığımızda Muhterem teyze de bize katılmıştı. İki yaşlı kadını arkamızda bırakarak yavaş yavaş yürümeye devam ettiğimizde kol kola girmiş vaziyetteydik.
"Bir gidelim iki kuran dinleyelim de kendimize gelelim şekerim. Vallahi telef oldum burada."
"Sen mi ben mi! Bu aptal insanlarla uğraşmaktan, aralarında bulunmaktan kafam o kadar çok doldu ki çıldırmak üzereydim, iyi oldu bu davet." Ardından aklına bir şey gelmiş gibi kıkırdadığında asabi ifadesinden eser kalmamıştı." Neyi hatırladığını anımsayınca bende ufak bir kahkaha attım.
