SİYAHIM

*10*

"Beni içeri almayacak mısın?" diye sordu elini saçlarına daldırırken. Bir çok duygu aynı anda gün yüzüne çıkıyordu içimde. Bu bir rüya olabilir miydi? Belki de hala uyuyordum. Sessizce yutkundum. Kenara çekilip geçmesine müsaade ettim. O, oturma odasına girerken bile ben kapıda dikilmeye devam ediyordum. Buradaydı! "Bana güvenmeyenlerle işim olmaz." demesine rağmen gelmişti.

Kelebeğim milyonlarca parçaya bölünüp kalbime hücum ederken sakin olmaya çalışarak odaya girdim. Oturduğu üçlü koltuğun karşısındaki tekli koltuğa oturdum.

"İçecek bir şey ister misin diye soracaktım ama biliyorsun alışverişe zamanım olmadı."

O yüreğime tatlı bir tebessüm yollarken, canım acıdı. Gülme Baran. Sen gülünce kalbim acıyor, gülme...

Kollarını dizlerine dayayıp öne doğru eğildi.

"Biz sırdaşız değil mi? Bu gece sıra bende Asya. Ben anlatacağım sen dinleyeceksin."

Kaşlarımı çattım. Sesinde gizli bir ima var gibi hissediyordum. Belki sadece benim hayal ürünümdü.

"Nasıl?" diye sordum.

"Basit." diyerek kullandığı sert ses tonu ürkmeme sebep oldu. Bakışlarında da çözemediğim bir farklılık vardı.

"Aşk ne demek Asya?"

Sorduğu soruyla bakışlarımı yerdeki halıdan kaldırıp yüzüne baktım. Bu nasıl bir soruydu? Amacı neydi?

"Bilmiyorum." diye mırıldandım. Kelebeğimin seni görünce kalbimi sızlatması Baran, diyemezdim. Ya da saçlarına her dokunmak istediğimde ağlama isteğiyle dolup taşmam da diyemezdim.

Dayanamayarak "Neden bunu bana soruyorsun?" diye sordum.

"Çünkü," dedi elini saçlarına daldırırken.

"Birinden hoşlanıyor olabilirim. Bu başıma hiç gelmedi. Biz sırdaşız değil mi?"

Şimdi burada sessizlik içinde ölmeyi diledim. Baran birinden hoşlanıyordu. Sırf sırdaşı olduğum için bana anlatıyordu.

Tedirginliğimi sesime yansıtmamaya çalışarak "Kimden hoşlanıyorsun?" diye sordum.

"Yasemin."

Tek bir isim kelebeğimin kanatlarını koparmaya yetmişti. Hiç var olmamış bir aşkın bitişine mi üzülüyordum yoksa bu aşkı Baran'ın dudaklarından dökülen bir ismin bitirmesine mi? Sahi, o ismi ne de yumuşak ve sevgi dolu söylemişti öyle... Ben hiç böyle dökülmeyeceğim dudaklarından değil mi Baran? Beni hiç dinlediğin şarkılara saklamayacaksın değil mi?

Yutkunup neler söylemem gerektiğine karar vermeye çalıştım.

"Yasemin, iyi kızdır. Onu görünce aynı anda onlarca duyguyu yaşıyorsan, ismini duyduğunda kalbin titriyorsa bu aşktır. Hoşlanmak ise ona karşı duyduğun basit bir ilgiden ibarettir. Bu ikisini birbirine karıştırmaksa aptallıktır."

Uzun bir süre gözlerimin içine baktı. O böyle bakınca heyecanlanmamak mümkün değildi. Öyle bir bakıyordu ki belki sever beni diyesi geliyordu insanın. Umutlanma kelebeğim, bu aralar çok yara aldın. Baran'ın gözlerine bakma, kapa gözlerini.

"Pekala, hazırlan!" deyip ayağa kalktı. Ben de peşinden kalkarak "Neden?" diye sordum. Elleriyle saçlarını dağıtırken "Alışverişe." dedi.