Ezgi

Dünyaya sığamayanların kağıttan evlerde yaşadığı bir evrenden sesleniyorum sana. İçimde bağımsızlığını ilan etmiş bir ülkeden mektuplar yolluyorum çiçekli zarflarda. Bir kuş maviye kanat çırpıyor aynı zamanda, bir çiçek artık saksıya sığmıyor, bir kedi pencerenin önünde sana sesleniyor, gülümsüyor sanki şarkı. Kelimeler yepyeni anlamlar doğuruyor. Tüm bunlar olurken sana bir mektup daha yazıyorum. Ve ben bazen maviye kanat çırpan bir kuş oluveriyorum.