Ejder Soyu (2. Kitap) - Bitti. -

Bölüm | 208

RHAEGAL

Gözlerimi yavaşça açtım, tam karşımdaki manzara beni gülümsetti. Miranda çok güzel bir şekilde uyuyordu, yanına yaklaştım ve sırtına dokundum.

"Rey günaydın," dedi Miranda.

Gözlerini bile daha açmamıştı, "günaydın. Bu kadar güzel uyumayı nasıl başarıyorsun."

Miranda gözlerini açıp bana sarıldı, "senin yanımda olduğunu bildiğim için."

Miranda'nın dudağından öpmeye başladım, ona sıkıca sarıldım.

Miranda bana baktı, "yine aniden odaya girmezler değil mi?" Dedi.

"Merak etme bu sefer burada olduğumun farkındalar," dedim.

Öpüşmeye devam ettik, Miranda beni sıkıca kavramıştı. Boynundan öpmeye başladım, Miranda elleriyle sırtımı çizmeye başladı. Beraber geçirdiğimiz son zamanlarda onunla birlikte sarılmak çok güzeldi.

"Ne zaman gideceksin?" Miranda göğsüme yaslanmış bir şekilde sordu.

"Birazdan gidebilirim, burada çok fazla kaldım."

Miranda bir iç çekti, "demek şimdiden gidiyorsun."

"Üzgünüm ama gitmek zorundayım," dedim.

Miranda bana baktı, "biliyorum. Gitmen gerekiyor o yüzden bekleyeceğim."

"En yakın zamanda geri döneceğim," dedim.

Miranda gülümsedi.

"Hem istediğin zaman benim yanıma gelebilirsin bunu sende biliyorsun ayrıca ablam seni şimdiye kadar özlemiştir."

"Leydi Baela'yı bende çok özledim, onu yeniden görmek isterim. Akademiden sonra geleceğim."

"Pekala sanırım artık gitmeliyim, gidip bitirmem gereken bir akademi ve diğer işler var."

Miranda beni bıraktı, yataktan çıkıp üstümü giymeye başladım.

"Umarım akademide fazla olay çıkarmazsın," Miranda  yataktan çıktı ve üstünü giydi.

Gülümsedim, "hadi ama gittiğim her yerde olay çıkaran biri gibi mi görünüyorum?"

"Evet öyle görünüyorsun, gidip olay çıkarmadığın bir yer var mı?"

Gülümsedim, "aslında var. Diğer boyutta bir sorun çıkarmadım."

"Vampir kızı öldürdün," diye hemen cevap verdi Miranda.

"Ama o eskidendi ve şuanda sorunsuz bir şekilde yaşıyor, bu iyi bir şey öyle değil mi?"

"Evet bu iyi bir şey çok fazla düşman kazanmana gerek yok, sonuçta yakında bir savaş başlatacaksın."

"Haklısın ve bu savaşta sende önemli bir rol oynayacaksın."

Miranda bana sarıldı, "önceden sana yardım edemedim ama bu sefer yanında olacağım."

"Teşekkürler, Miranda."

El ele tutuşup odadan çıktık, onunla birlikte kalenin dışına çıktık. Tessarion gölgemden çıktı ve başını Miranda'ya yakınlaştırdı. Miranda başını okşadı.

"Seni özleyeceğim Tessarion."

"Bende seni özleyeceğim pek fazla vakit geçiremesek bile," dedi Tessarion.

"Tamam bu kadar duygusallık yeter, hadi gidelim," dedim.

Miranda Tessarion'u bırakıp bana sarıldı.