Midnight Tears (Casa Bilarmino #2)

Kabanata 15

Kabanata 15

Dahan-dahan akong naglakad papasok sa loob ng kuwarto ni Miguel, nakita ko pa ang pag lingon niya sa direksyon ko at ang pag irap niya nang makita ako.

Napanguso na lang ako dahil doon. Lagi naman siyang nagsusungit kaya dapat ay masanay na ako.

Pero hindi ko pa rin maiwasang 'di mapangiti. Kasi tinuturuan na ako ni Miguel ngayon at nakakausap ko na siya kaya sinusungitan niya ako.

"Why are you here? " malamig na tanong niya.

Natigilan ako at parang nanikip ang dibdib ko dahil sa naging tanong niya.

Napakalamig non. At pakiramdam ko ay nakikihati lang ako sa oras niya because of the way he speak.

Bumuntong-hininga ako at nanatili pa ring nakatayo at nakiramdam lang.

Bakit ko ba nasabi iyon eh totoo naman iyon?

Nagbabasa siya about sa katawan ng isang tao.

Nag aalangan pa ako sa unang lapitan siya pero nilapitan ko pa rin naman siya.

Sumilip pa ako sa librong binabasa niya at tinignan si Miguel ng maisip na binabasa niya ang mga ikinasasama sa katawan ng isang tao.

"Balak mo bang maging doctor? " tanong ko sa kaniya.

Seryoso siyang tumango nang tipid. "Yeah, " tipid ding sagot niya habang nakatutok ang mga mata sa binabasa.

Tumango ako at kinuha ang baso ng ice cream at sumubo ng isang kutsara at napaisip.

Gusto niyang maging doctor? Akala ko ba mag bi-bussiness marketing siya? Pero malay natin kagustuhan lang iyon ni Doncillo. Baka talagang ayaw niya sa course niya ngayon, gusto niya kasing maging doctor eh.

"That's enough. Kanina kapa kumakain ng matatamis. It's bad for your health, " paninita niya at kinuha ang baso ng ice cream na hawak hawak ko.

Napanganga ako at nanlulumong napatingin na lang sa ice cream.

Nakasimangot ko siyang nilingon. "Ngayon lang naman! " bahagya pang tumaas ang boses ko.

Tinignan niya ako ng matalim kaya naitikom ko ang aking bibig ng wala sa oras.

Kaya unti-unting nawala ang pagkakakunot ng noo ko at pagkakasalubong ng mga kilay ko.

"Tss... Stop being stubborn again, Jennyrose," seryosong sinabi niya ngunit malamig.

Naitikom ko ang aking bibig at hindi na nagsalita.

Dahil baka magalit pa siya sa akin. Halata naman kasi sa mukha niya.

Pero bakit mukha siyang galit?

Napatitig ako kay Miguel bigla. Ganiyan ba siya kaya siya iniwan ni Jenna?

Mahigpit? Hindi ko alam kung ayon ba ang dahilan o sadyang ayaw lang talaga niya sakin.

Kung ako paghihigpitan ay aayaw talaga ako. Kahit sino naman, pero hindi naman ako si Jenna.

Pero siguro nga... Pero ano namang masama kung magustuhan ko siya di ba?

Humalukipkip ako. "Ang sungit mo naman. Kaya ka siguro iniwan ni Jenna. " biglang na sabi ko.

Natigilan si Miguel at maslalong nawalan ng emosyon ang kaniyang mukha.