ခွန်းရဲ့နှောင်ကြိုးငယ်🍀 (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)
ဖြူငယ့်လက်၌ နာကျင်မှုကိုဖြူငယ်အနည်းအကျဥ်းသာခံစားရပြီး လောကကြီးနှင့်အဆက်ပြတ်သွားရသည်။
ခွန်းပြေးလွှား၍ တင့်တင့်ကိုအဝေးသို့ တွန်းလွှတ်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခုံပေါ်မှအောက်သို့ခွေခွေလေးကျသွားသည့်ငယ်လက်မှာ သွေးများအဆက်မပြတ်ထွက်၍နေသည်ကို ခွန်းမမြင်ချင်ပါပဲနှင့်မြင်နေရတော့သည်။ သွေးများနှင့်ငယ့်ကိုကောက်ပွေ့ကာ ခွန်းမှာလဲမျက်ရည်များအပြည့်ဖြင့် ကားဆီ ဒုန်းဆိုင်းပြေးလာခဲ့မိရာ မာမီတို့နှင့်တိုးလေတော့သည်။
ခြံဝတွင်ကားရပ်ထားသည်ကြောင့် အကိုနှင့်ကားပေါ်ကဆင်း၍ အိမ်ထဲဝင်လာရာ သားတော်မောင်ကသမီးလေးကိုပွေ့ပြီး အရူးတစ်ပိုင်းပြေးလာသည်ကြောင့် ကေသာကြည့်လိုက်မိသည်။
"ဟယ်သား အမလေး သမီး"
ကေသာမှာ သမီး၏ပုံစံကိုကြည့်၍ လန့်ကာအော်လိုက်မိသည်။
"ဟင်... သမီးလေးဘာဖြစ်တာလဲသားရယ် မေမေ့ကိုပြောပါအုံး..."
"မေမေ ငယ့်ကိုကယ်ပါအုံး ...
ဖေဖေ လုပ်ပါအုံးဗျ...."
သားဖြစ်သူမှာ မျက်ရည်လည်ရွှဲ၍ ကူရာမဲ့စွာပြောလာလေတော့သည်။
"ဆေးရုံအမြန်သွားမယ်သား မြန်မြန်ကားပေါ်တတ်တော့..."
ခွန်းကားဆီငယ်နှင့်အတူဝင်၍ ငယ့်လက်ကောက်ဝတ်လေးဖိပေးနေခိုက် လေးဖိပေးနေခိုက် ကားထဲဝင်လာသည့်
မေမေ့ကိုမြင်မှ ခွန်းသတိရလိုက်သည်။
"တင့်တင့် တင့်တင့်လုပ်တာမေမေ ငယ့်ကိုလေ တင့်တင့်က.."
"သားရယ် စိတ်ထိန်းပါအုံးကွာ..."
သားဖြစ်သူ၏ ယခုအခြေနေကိုကေသာအနည်းငယ်သိလိုက်ရပြီဖြစ်သည်။
"အကိုနေခဲ့ တင့်တင့်ကိုကြည့်စီစဥ်လိုက် ကေသာမောင်းပြီးပို့လိုက်မယ်"
"သတိထားမောင်းနော်ကေ"
"အင်းပါအကို"
သွေးများရဲပလောင်းခက်နေသည့်အင်းကျီလေးနှင့် သမီးလေးက အသက်မဲ့စွာနှင့်သားရင်ခွင်ထက်လဲလျောင်းနေသည်ကြောင့် ကေသာ့မှာ စိတ်မကောင်းလှပေ။ သမီးလေးမျက်နှာပဲကြည့်နေပြီး မျက်ရည်များစိုရွဲနေသည့်သားကိုကြည့်မိတော့ ပိုစိတ်မကောင်းဖြစ်ရသည်ပြန်သည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင် ယခုအခြေနေကြီးကို တိတ်ခွေရစ်သလို နောက်သို့သာပြန်၍ရစ်ပစ်လိုက်ချင်ပါတော့သည်။
YOU ARE READING
ခွန်းရဲ့နှောင်ကြိုးငယ် 🍀🍀(Completed)
Romanceအချစ်ဆိုတာဘာမှန်းမသိလို့ ကိုကြီးကိုချစ်တယ်ဆိုတာ မသိတဲ့ငယ့်ကို ကိုကြီးအချစ်တေနဲ့အုပ်မိုးပြီး သိလာအောင်လမ်းပြပေးမှာပါငယ်ရယ်....
