Hoofdstuk 34

1.3K 72 29
                                    

Eén maand later...

Wolfs pov
'Zullen we gaan?' vraag ik aan Eva die alle spullen heeft ingepakt om voor een onbepaalde tijd weg te gaan. Samen, wij met z'n tweeën, gaan op vakantie naar Frankrijk. We hadden wel wat rust verdiend na dit alles, zei Mechels. Door alle gebeurtenissen rond en om ons heen werd alles een beetje chaotisch. 'Heb je je zonnebril?' vraagt Eva die alles aan het doorzoeken is naar mijn zonnebril. 'Schat,' zeg ik om haar aandacht te trekken. Zodra ze kijkt zet ik lachend mijn zonnebril van boven mijn hoofd op mijn neus. Ze rolt met haar ogen en rits de koffers dicht. 'Ik ben er klaar voor.' Ik check nog een laatste keer onze handbagage voor de paspoorten en loop dan naar de auto om de spullen in te laden. Ik stap achter het stuur en Eva gaat zitten op de bijrijdersstoel. Tijd om naar Schiphol te vertrekken.

'Het komt goed, echt waar.' Ik leg mijn hand op Eva's bovenbeen om haar wat gerust te stellen. 'Er gebeurt echt niks.' Ze glimlacht, maar ik kan zien dat het niet van harte is. Stewardessen leggen alle standaard informatie voor noodgevallen uit en al snel rijden we de startbaan op. Eva pakt mijn hand waar ze zachtjes in knijpt. Ik geef haar een zorgeloos kneepje terug. Eva zit bij het raampje en zodra we opstijgen zie ik al dat ze ontspant en geniet van het uitzicht. Het is echt prachtig. Alles wordt steeds kleiner, totdat we boven de wolken zijn en er niks meer is te zien van de grote stad. Als we eenmaal rustig vliegen leg ik mijn hoofd tegen de stoel aan en denk terug aan de afgelopen tijd. Er is een heleboel gebeurd, bijna teveel om te onthouden. Ten eerste is Frank opgepakt wegens poging tot moord. Daar heeft hij een aantal jaar celstraf voor gekregen, dus van hem hebben we ook geen last meer. Ryan en Fleur gaan binnenkort trouwen en hebben hun eerste kindje op komst. Ik word opa. Nooit had ik gedacht dat ik daar zo gelukkig van zou worden. Maar Fleur is niet de enige die een kindje verwacht. Ook Eva is in verwachting van een jongetje of meisje. In eerste instantie vond Fleur het wel een beetje gek, maar toen ze er langer over nadacht vond het echt geweldig. Zo kunnen die twee samen groot worden en opgroeien. Ik ben zo gelukkig. Ons kindje, die over 7 maanden is uitgerekend, en natuurlijk Eva. Ik ben zo verliefd op haar, ik kan me gewoon geen leven zonder haar voorstellen. Mijn gedachten dwalen steeds meer af en langzaam dommel ik wat in.

'Wolfs, Wolfs,' schudt Eva me wakker. 'Wat?' vraag ik een beetje rozig. 'We gaan landen,' zegt ze vrolijk waaruit ik opmaak dat ze het niet zo eng vindt als in het begin. Ik doe mijn stoelriem vast en bereid me al voor op wat er gaat komen. Weer pakt Eva mijn hand en wachten we totdat we gaan landen. Als ik uit het raampje kijk, zie ik een prachtig blauw zeewater met daarbij een zandkleurig strand. Het gaat zeker lukken om een leuke periode met Eva te beleven.

'Ga je mee douchen?' vraagt Eva als we in ons appartementje aankomen, nadat we avond hebben gegeten. 'Nu al? We hebben het vanochtend nog gedaan,' grinnik ik. 'Dus zo lang sta je nog niet droog,' voeg ik eraan toe. 'Ah Wolfs, toe nou. Als je zwanger bent heb je nou eenmaal verlangens.' Ze loopt op een verleidelijke manier naar me toe en geeft een korte kus op mijn lippen. Met haar hand streelt ze over mijn gulp waardoor ik toch overstag ga en met haar de douche ga testen. Wanneer we klaar zijn met "douchen" lopen we hand in hand over het strand. Een zacht briesje waait door mijn haren. Het geluid van zacht klotsend zeewater maakt het plaatje helemaal compleet. Heel spontaan laat ik me op het zand zakken waardoor ik Eva meetrek en zij naast me op de grond terecht komt. Eerst kijkt ze me een beetje boos aan maar als ze ziet dat ik het expres deed lacht ze toch. Ik trek haar tegen me aan en leg mijn arm om haar schouder. Samen kijken we naar de zonsondergang, waar we de komende tijd waarschijnlijk wel vaker naar zullen kijken. Mijn hand leg ik op haar iets dikkere buik. 'Ik hou van jou, van jullie.'

- The end -

---

Thanks for reading ♥En natuurlijk de lieve reacties & votes. Ik hoop dat het verhaal een beetje origineel is/was.

X, Sara

Gewist - Flikken MaastrichtWhere stories live. Discover now