Gewist - Flikken Maastricht

Hoofdstuk 4

Sorry dat ik heel lang niet heb gepost. Ik moest er even over nadenken hoe ik het zou doen, en ik had niet veel tijd dusss.... Maar bij deze toch een nieuw deeltje!

Eva pov
'Eef, er is een mailtje van het lab. Het waren verkeerde pillen, XTC. Ik denk dat we inderdaad maar even langs die discotheek langs moeten waar ze zeiden dat ze het hadden gekocht.' Ik knik als teken dat het goed is. 'Zullen we dan maar?' stelt Wolfs voor wanneer hij ziet dat ik nog steeds zit. 'Ooh, nu? Oke.' Ik sta ook op en pak mijn jas van de stoelleuning en vis mijn autosleutels onderuit mijn zak. 'Rijd jij?' vraag ik terwijl ik hem de sleutels al toe gooi. 'Oke. Mij best.'

'Bent u de eigenaar hiervan?' vraagt Wolfs aan een man die achter de ar staat. 'Nee. Dat is hij.' wijst hij naar een man van een jaar of dertig. 'Oke, bedankt.' We lopen op de aangewezen man af. 'Floris Wolfs, recherche Maastricht. Zouden wij een lijst mogen van alle leveranciers?' 'Sorry?' 'Je hebt mijn collega wel gehoord.' meng ik me ook in het "gesprek". 'Alles. Van schoonmaakmiddel tot flessen cola.' En drugs, maar dat zeg ik er natuurlijk niet bij. 'Eeh oke. Moment. Loop anders maar even mee.' We volgen hem naar een kantoorruimte achter de wc hokjes. Op datzelfde moment gaat Wolfs' ringtone. Hij neemt op. 'Floris Wolfs... Waarom?...Eeh, ja natuurlijk.' Hij hangt weer op, waarna ik hem vragend aankijk. 'Meneer, laat maar zitten.' zegt tegen die man, waardoor er bij mij alleen nog maar meer vragen opkomen. 'Toch bedankt voor uw tijd.' 'Het was geen moeite, tot ziens.' 'Doei.' Terwijl ik Wolfs probeer bij te benen, vuur ik vragen op hem af. 'Wie belde er? Waarom gaan we weg?' 'Mechels. Ze zei dat we per direct met ons onderzoek moesten stoppen en dat ze ons in haar kantoor verwacht.' 'Waarom?' begrijp ik het nog niet helemaal. 'Dat weet ik ook niet, Eva.'

Wolfs pov
We gaan zitten op de stoelen die voor Mechels' bureau staan. 'Ik heb gehoord dat jullie midden door een onderzoek van de rijkrecherche lopen. Er schijnt een hele grote drugsbende bezig te zijn, en er zijn verkeerde pillen in omloop. Dit is een heel groot onderzoek. Jullie moeten je eigen onderzoek stop zetten, jullie praten hier met niemand over en gaan verder alsof jullie niks te weten zijn gekomen. Deze zaak wordt dan ook overgenomen door de rijkrecherche.' legt Mechels ons uit. Ik trek mijn wenkbrauwen op en kijk Eva aan, zij doet precies hetzelfde. 'Wij kunnen gewoon onze zaak afmaken? Dat is alleen maar handig toch?' stel Eva voor, waarna ik instemmend knik. 'Nee, dat kan niet. Dit zijn orders die jullie, en ik ook, niet mogen negeren.' 'Oke, maar wat kunnen we dan nu doen. Ik bedoel, we hebben nu geen zaak meer.' 'Bureauwerk, of maak desnoods een surveillance door het mooie Maastricht.' We staan op en lopen Mechels' kantoor uit.
'Zullen we dan maar even een rondje gaan doen?' stel ik voor. 'Maar daar hebben we toch helemaal niet de geschikte kleding voor?' Tuurlijk, daar denkt zij weer aan. Ik zou daar dus nooit aan denken. 'Nou en. We zien het gewoon als een wandeling.' zeg ik met een glimlach waarna ze toch overstag gaat. 'Kom je?'
We praten wat als mijn ringtone gaat. Ik zie op mijn scherm dat het Fleur is. 'Hé schat, met je vader.' Hai. Wil je me misschien vanavond van het station oppikken? 'Ja natuurlijk, maar waar ben je geweest dan?' We zijn nog een dagje langer gebleven, het was zo gezellig. Ik hoor haar aan de andere kant van de telefoon grinniken. 'Oke, hoelaat moet ik je dan ophalen?' De trein komt om half zeven aan. 'Ja. Ik zorg dat er dan sta. Nog veel plezier, en tot vanavond.' Doei. Ik steek mijn mobiel weer in mijn binnenzak en kijk naar de vragende blik van Eva. 'Vanavond moet ik Fleur ophalen van het station.' beantwoord ik haar vraag die ze niet gesteld heeft, maar waarschijnlijk wel had. 'Oke, gezellig.' zegt ze vrolijk. Ik ben blij dat Eva en Fleur het goed met elkaar kunnen vinden. 'Zullen we weer terug naar het bureau? Het begint een beetje fris te worden.' zegt ze en ze slaat haar armen verwarmend over elkaar heen. Even twijfel ik, maar dan leg ik mijn arm om haar schouder. 'Ja, is goed.' Zo lopen we richting het politiebureau.

Even iets anders: Ben ik de enige of zijn er meer mensen die er last hebben dat reacties op de laptop/computer dubbel geplaatst worden?