Gewist - Flikken Maastricht

Hoofdstuk 12

Eva pov

Wat kan ik zeggen? "Sorry, ik hou er niet van om seks te hebben"? Ik sla mijn handen voor mijn gezicht en wurm me onder hem vandaan. Ik ren naar de deur en open die, maar Wolfs pakt mijn pols vast en houdt me zo tegen. Hij sluit de deur en hurkt voor me neer. 'Heb ik je pijn gedaan?' Eerst knik ik, maar dan schud ik snel mijn hoofd. 'Hé meisie, het hoeft niet hè?' Zachtjes wrijft hij over mij hand. 'Sorry, ik dacht alleen maar aan mezelf,' verontschuldigt hij zich. Ik trek mijn hand uit de zijne en loop naar het bed waar ik op ga zitten. Misschien wordt het tijd om hem in te lichten over mijn verleden. Hij komt naast me zitten en slaat zijn arm om mijn schouders. 'Het spijt me, echt waar. Ik wil je de tijd geven die je nodig hebt.' Alleen al door zijn woorden smelt ik van binnen. Frank heeft zoiets nooit gezegd, hij zei dat "de zin" met de tijd wel komt. Snel veeg ik de tranen van mijn wangen. Maar eigenlijk had het niet zoveel nut, want er komen alweer nieuwe. 'Ik...Ik moet je iets vertellen,' zeg ik zacht. Hij kijkt me lief aan wat ik als teken zie dat ik door mag gaan. 'Vroeger, ik-' Gelijk klap ik al dicht, de tranen stromen weer zonder stoppen over mijn wangen. Wolfs trekt me bij zich op schoot en geeft kusjes op mijn haar. 'Vroeger...?' vraagt hij dan ook voorzichtig wanneer ik iets gekalmeerd ben. Ik haal nog een keer diep adem. 'Mijn vader, hij deed mij en Maurice pijn. Bijna elke dag verkrachtte hij me,' vertel ik snikkend. Ik zie dat hij schrikt. Hij wiegt me zachtjes heen en weer. 'Ik zou jou nooit expres pijn doen, dat weet je toch wel?' Ik knik. 'Toen mijn moeder overleed raakte hij aan de drank en begon hij te slaan. Eerst alleen mij, maar later ook mijn broertje en ik kwam voor hem op. Dat was de eerste keer dat het gebeurde,' vertel ik bijna onhoorbaar. 'Jouw vader is dood, toch?' vraagt hij voorzichtig. Ik knik. Ik sla mijn armen om zijn nek en snik het uit tegen zijn schouder. 'Ik heb het nog nooit fijn gevonden om... om het te doen.' Zo, het is eruit, daar ben ik wel blij om. Maar wat als hij nu op me afkapt? Ik bedoel, wie vindt het nou leuk om een vriendin te hebben die geen seks wil? 'Zoals ik al zei, je krijgt alle tijd die je nodig hebt. Echt.' Hij drukt zijn lippen tegen mijn slaap en fluistert vervolgens liefkozende woordjes in mijn oor. Wel een paar minuten blijven we zo zitten. Pas als ik mijn buik hoor knorren, til ik mijn hoofd op. 'Ik heb honger,' grinnik ik. Hij glimlacht en gaat staan waardoor ik van hem af glijd. 'Dan gaan we lekker samen ontbijten.'

Ik trek mijn hardloopschoenen aan en een dun vestje. Het is nou eenmaal geen hartje zomer. Wanneer ik door de woonkamer loop, druk ik een kus op Wolfs' wang en haal ik mijn hand door Frank's haar. Vroeger, gisteren, was het andersom. Toen was Frank nog mijn vriend. Nu is hij een vriend. Ik ben echt heel erg blij dat hij gewoon vrienden wil blijven, en ook met Wolfs natuurlijk. 'Ik ga!' Als ik de deur uit ben begin ik met een langzame pas om warm te lopen. Als ik merk dat mijn spieren wat soepeler worden, versnel ik mijn tempo en zo ren ik dan ook niet veel later door het park om even al mijn gedachten op een rijtje te zetten. Nu besef ik me pas dat ik een relatie heb met Wolfs alleen omdat we vrijdagavond samen naar die discotheek zijn gegaan als zogenaamd "undercover". Dan was het toch nog ergens goed voor.

Ik ren over een bruggetje en blijf daar even staan om op adem te komen. Met mijn handen leun ik op de reling van de brug en ik kijk naar het water waar een witte, elegante zwaan die door het water zwemt en sporen achterlaat in het water. Een stukje verderop is een jongetje met zijn vader een paar eendjes aan het voeren is. Glimlachend kijk ik toe. Dit plaatje past helemaal bij mijn wereld. Mijn wereld met Wolfs. Ik ga weer rechtop staan en begin weer te lopen. Steeds iets sneller, totdat ik niet sneller kan en zo vervolg mijn weg door het park.