Gewist - Flikken Maastricht

Hoofdstuk 30

Eva pov

'Zullen we dan maar?' zegt Wolfs en loopt al voor me uit. Ik negeer Marion die op me af loopt en ik loop direct achter Wolfs aan en sluit de deur van Mechels' kantoor, zo kan niemand mee luisteren. Zwijgend staan we naast elkaar voor haar bureau. 'Komt er nog wat van?' zegt Mechels. 'Wij eehm... Wij hebben een relatie,' haalt Wolfs mij de woorden uit de mond. 'Waarom heb je dat niet eerder gezegd?' 'Ja, dat is nou juist het punt. We wilden het vertellen, maar toen kwam Marion doodleuk binnen om te vertellen dat er een schietpartij was. Daar werd Eva neergeschoten, en toen ze uit haar coma ontwaakte, kon ze er niks meer van herinneren.' Mechels kijkt bedenkelijk, maar knikt dan. 'Ik zal er over nadenken wat ik met jullie doe, ga eerst allebei maar naar huis.' Ik zie dat Wolfs zijn wenkbrauwen optrekt. 'Oke, bedankt,' zegt hij en ik loop het kantoor uit. Hij loopt me gelijk achterna en houdt me aan mijn arm tegen. 'Heb je misschien zin om vanavond iets leuks te doen?' vraagt hij. Ik denk even na. 'Oke, lijkt me leuk,' glimlach ik. 'Wat gaan we doen?' ben ik natuurlijk weer nieuwsgierig. 'Verrassing,' zegt hij triomfantelijk, wetend dat ik niet van verrassingen hou. Ik zucht een keer en geef een speelse tik tegen zijn buik. 'Maar houd wel een gaatje vrij in je buik,' knipoogt hij. Hij trekt zijn jas aan en loopt naar buiten waar hij de auto van een afstandje al ontgrendeld. Even later stappen we allebei in en rijden we naar huis.

'Wat doen we met Frank?' vraag ik net voordat Wolfs de sleutel in het slot steekt. 'Hoe bedoel je?' 'Nou, gewoon. Hoe gaan we het vertellen?' Hij denkt even na. 'We zien wel hoe het loopt, oké?' Ik knik en Wolfs opent de deur. Op ons gemak doen we onze jas uit en lopen samen naar de woonkamer. 'Hé Eefje, je bent alweer thuis!' loopt hij op me af. Maar voor hij zijn lippen op die van mij kan plaatsen, geef ik hem met m'n vlakke hand een harde klap tegen zijn wang. 'Je bent een klootzak. Hoe heb je me zo kunnen misbruiken?' Ik zie dat hij dit duidelijk niet had zien aankomen. Zijn blik gaat van mij naar Wolfs en weer terug. Met twee handen pakt hij mijn gezicht en begint me te zoenen. Ik probeer hem van me af te duwen, maar omdat de kracht in mijn armen nog niet helemaal de oude is, gaat dat niet. 'Blijf van haar af,' hoor ik Wolfs nu zeggen en hardhandig trekt hij Frank bij me vandaan. Ik zie dat Wolfs een uithaal naar hem wil doen, maar ik houd hem nog net tegen. Ik wil niet getuige zijn van een vechtpartij, en hierdoor heb ik dat kunnen voorkomen. 'Kom je, Wolfs?' zeg ik om hier weg te kunnen.

Het is inmiddels etenstijd en zo zitten we dan ook in stilte te wachten op ons eten. Een pannenkoekenrestaurant. Een keer eens niet zo'n restaurant waar je alleen maar gerechten met moeilijke namen kunt krijgen. Ik heb een pannenkoek met appel en kaneel, en Wolfs heeft er een met spek en van alles en nog wat. Ik neem een slok van mijn warme chocolademelk en haal daarna de rug van mijn hand langs mijn mond om het schoon te vegen. Als ik op kijk zie ik dat Wolfs geamuseerd toe zit te kijken. 'Wat?' 'Niks,' haalt hij zijn schouders op. We worden gestoord door de ober die een bord voor ons neerzet met daarop onze bestelde pannenkoek. 'We hebben nog niet geproost,' houdt Wolfs me tegen voordat ik het eerste hapje in mijn mond wil stoppen. 'Maar ik heb al een slok gehad,' grinnik ik. 'Maakt niet zoveel uit,' toch?' heft hij zijn glas. 'Op...' begint hij. 'Op ons,' maak ik het af. Mijn mok tik ik tegen het glas van Wolfs en begin dan toch eindelijk aan mijn pannenkoek.

'Dankjewel, Flo,' glimlach ik wanneer we hand in hand langs de Maas lopen. 'Graag gedaan, Eef.' In stilte lopen we door. We hebben genoeg aan elkaars aanwezigheid. Het begint te schemeren en de zon gaat bijna onder. Een zacht roze lucht met een oranje gloed strekt voor ons uit. Hierdoor ontstaat een romantische sfeer. Wolfs neemt me aan m'n hand mee naar een bankje en trekt mij bij zich op schoot. Zijn hoofd rust zacht tegen mijn schouder en sluit vredig zijn ogen. Dit is zoals het hoort te zijn, en zoals het is.

De Fleva komt! En iets anders...