မနက်ခင်းတစ်ပိုင်းလုံး ဓာတ်ပုံရိုက်ဖြစ်ကြပြီး နေ့လယ်ခင်းကျတော့ မြေစိုက်တဲထဲမှာ သူတို့အနားယူကြပါတယ်။ ဂျောင်ဂုကပါလာတဲ့ sandwich ၊ အအေးနဲ့ ထမင်းလိပ်တွေကို ထုတ်ယူကာနေရာချပြီး ဂျီမင်းကိုနေ့လယ်စာ
အရင်ကျွေးပါတယ်။ ကျန်တဲ့နေ့တစ်ပိုင်းက အေးအေးဆေးဆေးအနားယူဖို့ပဲဖြစ်တာကြောင့်
သူတို့နေ့လယ်စာကိုဖြည်းဖြည်းပဲစားကြတယ်။
"စားလို့အဆင်ပြေရဲ့လား......"
ဂျီမင်းနှုတ်ခမ်းနားမှာကပ်နေတဲ့ ထမင်းစေ့ကို
ဂျောင်ဂုကပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်ရင်းမေးတယ် ။
"အွန်း.......စားကောင်းတယ်......."
ချက်ရပြုတ်ရတာကို ဝါသနာပါလွန်းတယ်လို့မဟုတ်တာကြောင့် ချက်စားလေ့မရှိပေမယ့်
ဂျီမင်းက စားကောင်းတယ်ဆိုတော့ တစ်သက်လုံးချက်ပြုတ်ကျွေးမွေးချင်မိတာပါပဲ။ ချစ်ခြင်းတရားက အစာအိမ်ကတစ်ဆင့်နှလုံးသားကိုသွားတယ်လို့ဆိုကြတာကြောင့် အစားအသောက်ကောင်းလေးတွေချက်ကျွေးရင် သူ့ကို ဂျီမင်းပိုချစ်လာမယ်ထင်ပါတယ်။
"နောက်ရက်ကျရင် အိမ်မှာအသားကင်ကျွေးမယ်........"
"အွန်း........."
ထမင်းလိပ်တစ်ခုကိုပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး ခေါင်းညိတ်ရင်းဖြေတဲ့ ဂျီမင်းကပါးစပ်လေး
လှုပ်စိလှုပ်စိနဲ့အစားမပျက်ဘူး။ကောင်းကောင်းစားတတ်လွန်းတဲ့ ဂျီမင်းကို ချစ်စနိုးဖြစ်လာတာ ကြောင့် ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကို သူလက်ညှိုးနဲ့တို့ထိလိုက်တယ်။
"စားပြီးရင် နေ့လယ်တရေးအိပ်မလား......."
"မအိပ်ချင်ပါဘူး........."
စားသောက်လို့ပြီးသွားတော့မအိပ်ချင်ပါဘူးလို့ပြောတဲ့ ဂျီမင်းက တဲထဲကိုဝင်ပြီး ဂျောင်ဂုလက်မောင်းပေါ်မှာလှဲရင်းနေရာယူတယ်။
"ဒီလိုလေးနေရတာကောင်းလိုက်တာ........"
ဂျောင်ဂုက ဆံပင်တွေကိုဖွပေးတော့ဂျီမင်းကမျက်လုံးလေးမှေးစင်းရင်း ဇိမ်ခံတယ်။
"ခဏလောက်အိပ်လိုက်ပါလား......."
"မအိပ်ချင်ပါဘူး....."
YOU ARE READING
Rewrite the stars
Fanfictionကိုယ်တို့တွေ နောက်တစ်ကြိမ်အတူရှိနိုင်ဖို့ ကံကြမ္မာတွေကိုပြောင်းလဲကြည့်ကြရအောင်လား
