Chapter 11

846 24 0
                                    

"Are you the legendary princess?", tanong niya.

"What?", tanong ko.

"Why would you ask that I am the legendary princess?", tanong ko sa kanya.

"You're not?", tanong niya pabalik.

"No I'm not", sagot ko.

"And why would I be the legendary princess?", I asked.

"Oh its nothing", sabi niya at umupo sa tabi ko.

"What magic do you have?", he asked.

"I don't know", I answered.

"Leveling day is coming. What will you do?", he asked again.

"I didn't think of it yet and I don't have a weapon with me", sagot ko.

"I can help you", he said.

"No need. I know how to fight with weapons", sabi ko.

Hindi na siya nagsalita kaya tumayo na ako. Aalis na sana ako ng bigla akong pinalibutan ng mga pixies and they are blocking my way.

"Uhm", kuha ko sa atensyon niya.

"What?", he asked.

"Can you get this out of my way? Keira might be looking for me", sabi ko.

Tumayo siya at ang mga pixies ay lumipat sa kanya.

"Thank you", sabi ko at umalis.

Lumabas na ako ng garden at nagtungo sa cafeteria para tingnan kung nandoon ba si Keira. Ng makarating ako ng cafeteria ay wala doon si Keira kaya naglibot ako para hanapin siya. Halos nalibot ko na ang buong academy pero hindi ko pa rin siya nakita. Pumunta ako ng front gate since yun lang ang hindi ko napuntahan. Ng makapunta na ako ng front gate ay nakita ko siya sa garden. Lumapit ako sa kanya.

"Hey Keira", tawag ko.

"Francine", sabi niya ng makita ako.

"What are you doing here?", I asked.

"Oh I am looking for you but I didn't see you so I decided to wait for you here", sabi niya.

"Oh then lets go to the dorms", sabi ko.

Sumang-ayon naman siya kaya pumunta na kami ng dorms. When we reached our dorms we decided to cook for our dinner since the cafeteria is far from the dorms. I am the one who is cooking while she is preparing the table. When I finished cooking I place the food on the table and started eating. After that she's the one who wash the dishes and we decided to take a rest and tomorrow we don't have class since we have to train for the leveling on monday. And also we have to make the potion to show to our teacher on friday. I go to my bed to have a rest and Keira do the same.

I woke up early and prepare some food for us to eat. Eksaktong tapos na ako sa paghahanda ng pagkain ng nagising si Keira kaya agad siyang nanghilamos. Pagkatapos naming kumain at paghugas ng pinagkainan ay lumabas kami ng dorm para gumawa ng potions para may maipasa kami sa friday. Wednesday pa lang naman ngayon kaya may araw pa kami para sa pagsasanay kung matapos namin kaagad ang potion na pinapagawa sa amin. Pumunta kami sa hall kung saan pwedeng gumawa ng potions.

Naghanap kami ng pwesto ni Keira dahil may mga estudyante rin na gumagawa ng potion pero kahit isa ay wala kaming nakitang kaklase namin. Nasa bandang huli kami dahil doon napili ni Keira para malayo daw sa ibang mga estudyante.

"Uhm Keira bakit wala tayong kaklase dito?", tanong ko.

"Maybe hindi pa nila nakuha ang iba pang ingredients para makagawa ng healing potion", sabi niya.

"Eh panu yan?", tanong ko.

"Anong panu edi problema na nila yan kung hindi sila makagawa ng potion", sabi niya.

"Tsaka mahirap naman talagang makuha ang kinakailangan na ingredients", dagdag pa niya.

"So hindi natin sila tutulungan?", tanong ko.

"Hindi at bakit naman natin gagawin yun?", tanong niya.

"Eh alam ko kung saan makakuha ng ibang ingredients", sabi ko.

"Baka nakakalimutan mo forbidden place yung pinuntahan mo at kapag nalaman yun ng academy lagot ka", sabi niya.

"Eh"

"Basta huwag kang makialam sa iba at huwag na huwag ka ng bumalik dun", sabi niya.

"Oo na hindi na po", sabi ko.

"Mabuti naman kung ganun kasi kakapasok mo palang dito kung saan-saan ka na pumupunta", sabi niya.

"Pasensya na tsaka malay ko bang forbidden place yun", saad ko.

"Heh tama na yan gumawa na tayo ng potion", sabi niya.

Nilabas ko yung kinakailangan na ingredients at sinimulan na ang paggawa ng potion. I just follow the instructions on how to make it at ganun rin si Keira. Medyo matagal rin ang process pero sabi ni Keira ganun talaga yun. Halos isang oras na kaming gumagawa ng potion pero hindi pa rin ito natatapos.

"Uhh gaano ba talaga katagal itong gawin?", tanong ko.

"Maybe one and a half hour or two hours", sagot niya.

"Ahh ang tagal", sabi ko.

"Maghintay ka nga lang", saad niya.

Natapos rin kami sa paggawa ng potion pero inabot rin naman kami ng dalawang oras dun. Nilagay ko ang nagawa kung healing potion sa isang bottle at nilagay sa bag ko. Ang tagal naman gumawa ng potion pero maliit naman ang makukuha mong potion. Nilinis ko muna ang lahat ng ginamit ko at ganun rin si Keira.

"So cafeteria tayo?", tanong sa akin ni Keira.

"Sure", sabi ko.

Lumabas na kami ng hall at nagtungo sa cafeteria para makakain dahil nagutom ako sa paggawa ng potion na yun. Ngayon ako na naman ang bumili para may alam rin ako sa kung ano ang binibenta nila maliban sa mga binibili ni Keira. Iba't ibang klase ng pagkain ang binibenta nila at ang iba naman ay hindi pamilyar sa akin. Bumili na lamang ako ng dalawang strawberry juice and two plates of carbonara. Since sabi nila hindi na kailangang magbayad kaya agad ko na lang kinuha ang binili ko at pumunta sa pwesto namin ni Keira. Nanotice ko na ang palagi naming inuupan ay walang sino man ang umuupo doon maliban sa amin.

"Hey Keira I just wanna ask why there is no one sitting in this seat except us?", tanong ko.

"Well I don't know either", sagot niya.

"Oh then lets eat", sabi ko.

"Yeah 'cause I'm hungry now", sabi niya kaya natawa ako.

"Tawa ka jan eh ikaw nga itong nagmamadaling matapos ang paggawa ng potion" sabi niya.

"Sorry", sabi ko at nginitian lang niya ako.

Moonlight Academy: School of MagicWhere stories live. Discover now