Moonlight Academy: School of Magic

Chapter 7

Lumapit ako kay Keira dahil siya lang naman ang kakilala ko dito since hindi naman ako nakipagkaibigan sa ibang kaklase ko.

"Hey Keira", sabi ko ng malapit na ako sa kanya.

"Oh hey Francine", sabi naman niya at agad na lumapit sa akin.

"So nakuha mo na ang lahat ng ingredients?", tanong niya.

"Hindi kasi mahirap at dalawa pa lang ang meron ako", sabi ko.

"Well you're right since we need permission from the head master to get those ingredients", saad niya.

"And what ingredients you get?", tanong pa niya.

"Red rose petals and pixie dust", sagot ko.

"Where did you get those since I don't know any place with roses and its hard to get the pixie dust", saad nito.

"On the garden", sagot ko.

"Uhh the garden has different flowers but not roses", saad naman niya.

"There is", saad ko naman.

"Where?", tanong niya.

"At the back of the garden where we met", sabi ko.

"What? Forbidden ang place na iyon", sabi naman niya.

"Huh?", tanong ko.

"Walang sinuman ang pwedeng pumasok dun", saad niya.

"Oh sorry then", sabi ko na lang at nginitian siya.

"Oh and about the pixie dust mahirap kunin yun since nagtatago sila pagnilalapitan ng mga tao", sabi nito.

"Eh lumalapit sila sa akin", saad ko.

"Maybe they are not scared of you", saad nito.

"At least may nakuha ka ng ingredients but please don't go to that garden anymore dahil kapag nalaman ito ng academy lagot ka", dagdag pa niya.

"Oo na hindi na po mauulit", sabi ko.

"Nga pala bakit nandito sila?", tanong ko at tumingin sa direksyon ng 10 royals.

"Maybe to know what weapon we will summon", sagot nito.

"Ahh okay", sabi ko na lang.

May dumating na guro at pinapalinya niya kami by our last name kaya nasa likuran ko si Keira. Nagsimula na silang magsummon ng weapons at mukhang madali lang naman ito.

"Uh Keira paano kung walang mapupunta sa akin?", tanong ko

"Hindi pwede yun no", saad nito.

"Weapons are important that's why we have to summon it at ang 10 royals nga meron na sila nung bata pa sila", dagdag pa niya.

"Eh ano naman ang paki-alam ko sa kanila at hindi ko nga alam kung anong mahika ang meron ako", sabi ko.

"Don't worry okay", sabi niya kaya tumango na lang ako.

Ang kaklaseng nasa unahan ko na pala ang magsusummon kaya kinakabahan ako. Agad naman niyang nasummon ang weapon na para sa kanya.

"Next"

Pumunta na ako sa harap ng mga iba't ibang weapons. Nagbigay ng instructions yung guro at sinunod ko ito. There is a force pulling me kaya mas lalo akong nagconcentrate. Nawala yun kaya minulat ko ang mga mata ko only to see my classmates shocked looking at me. I look at my hand and I saw a silver sword with a dragon head on its handle surrounded with rubies.

"Miss can you change your weapon?", tanong ng guro.

"Why?", tanong ko naman.

"Well that sword is for the princess", sabi niya.

"Ahh okay", sabi ko at nilagay sa dating puwesto ang sword na iyon.

"Just summon another weapon", sabi ng guro.

Ginawa ko ulit ang ginawa ko kanina to summon a weapon but when I open my eyes ay ganun pa rin ang nakuha ko.

"Uhm", sabi ko.

"Just wait until everyone is done kasi hindi talaga pwede yan eh", sabi ng guro.

"Can someone bring this sword at the weapon room near the headmaster's office?", tanong nito.

Tumayo ang isang lalaki na member ng 10 royals at mukhang si Prince Axele ito dahil sabi ni Keira sa akin kanina na ang lalaking may white hair and golden highlights ay si Prince Axele. Kinuha niya ang sword at lumabas ng hall.

Si Keira na ang nagsummon at ang weapon na napunta sa kanya ay twin swords na kulay ginto. Sumunod na rin ang iba naming kaklase hanggang sa ako na naman ulit ang magsusummon. Pumunta ulit ako sa unahan at nagsummon ng weapon. Biglang may marinig akong pagbasag kaya napamulat ako at nakita ko ang sword kanina na lumilipad papunta sa akin.

"Why is this sword always coming to me", sabi ko out of frustration.

"Uhm Francine", narinig kong pagtawag sa akin ni Keira.

"Calm down", dagdag pa nito.

"What will I do since this sword is-", hindi ko natapos ang sasabihin ko ng nakita ko ang mga miyembro ng 10 royals na lumapit sa amin.

"Give me the sword", sabi ni Prince Axele.

Binigay ko rin sa kanya pero pagkahawak niya nito ay napaso siya nito.

"Are you okay?", tanong ko.

"Yes", sabi niya.

Hindi niya mahawakan ang sword dahil napapaso siya. Nakita ko rin na umiilaw ito ng pula kaya nagulat ako.

"Hey Keira what's happening?", tanong ko.

"That's normal", saad lamang niya.

Nanginginig ako dahil natatakot ako dahil umiinit ang espada. Naramdaman ko na may humawak sa akin at dahan-dahan na kinuha ang sandatang hawak ko. Tiningnan ko kung sino ito only to find that it was the guy who I always saw at the garden. Hindi man lang siya napaso.

"Prince Ash its better if you keep the sword and for Miss Forrestein okay lang ba kung wala ka munang weapon?", tanong ng guro sa akin.

"Okay lang naman", sabi ko.

"So that's it for today and tomorrow you are going to practice your weapon because next week you will have an examination and determine the section you belong", sabi ng guro kaya nagpaalam na kami sa kanya at lumabas ng hall.

Agad kaming nagtungo ni Keira sa dorm para magpalit ng damit dahil sabi niya ay magpapatulong siya sa akin sa pagkuha ng pixie dust para sa potion na gagawin namin. Mabilis akong nakapagbihis dahil simple lang naman ako magdamit at pagkalabas ko ay tapos na mgbihis si Keira.

"So Francine tara na", sabi niya at hinawakan ang kamay ko hinila palabas.

"Saan tayo pupunta?", tanong ko.

"Pupunta tayo doon sa garden malapit sa gate since maraming pixies doon", sabi nito.

Pumunta kami doon at pagdating namin ay nandoon ang iba naming kaklase na parang inaamo ang pixies pero hindi pa rin ito lumalapit.

"Ganun ba talaga kahirap yan?", tanong ko.

"Oo since the pixies in this academy is owned by the fire prince and you know what those pixies was came from legendary kingdom and rumoured that it was the pixies that stays with the princess ever since she was born until she was gone", sabi nito.

"Oh so panu yan", sabi ko at nginitian siya.

"Francine naman ehh tulungan mo na ako", sabi nito at nag pout.

"Tsk", sabi ko at lumapit sa mga bulaklak.